GW5041/B106
t1r
[ Kap. 106 ]
Wer hie anzündt syn ampel wol
Vnd brennen loßt syn liecht / vnd ol
Der selb sich ewig frwen sol
Ablossung gutter werck
1
Der ist eyn narr / der z der zytt
2
So gott syn letzstes vrteyl gyt
3
Sich vrteyln mß vß eygenem mundt
4
Das er verschlagen hat syn pfundt
t
t1v

5
Das jm entpfolhen hat syn her
6
Das er do mit soltt gwynnen mer
7
Dem wyrt das selb genomen hyn
8
Vnd er geworffen jnn die pyn /
9
Des glich ouch die jr ampell hant
10
Verschüt / vnd nit mit l gebrant /
11
Vnd went erst schen ander l
12
So yetz vß farend ist die sel /
13
Vier kleyne ding sint vff der erd
14
Sint wyser doch dann menschlich gberd /
15
Die omeyß die keynr arbeyt schont /
16
Eyn hslin das jm velsen wont /
17
Die hew stff / die keyn künig hant
18
Vnd ziehen doch z veld allsant /
19
Eyn aydes gat vff syn henden vß
20
Vnd wont doch jn der kunig huß /
21
Wer hunig fyndt vnd wafen scharff
22
Der ß nit me dann er bedarf
23
Vnd ht vor füllung sich der sß
24
Das ers nit wider spüwen mß
25
Ob joch eyn wyser ghling stirbt
26
Sin sel doch nyemer me verdyrbt /
27
Aber der narr / vnd vnwis man
28
Verdyrbt / vnd müß syn husung han
29
Jnn ewigkeit jn synem grab
30
Den frmden loßt er sel / vnd hab /
31
Keyn grsser dor wart nie gemacht
32
Dann der das kunfftig nit betracht
33
Vnd zytlichs für das ewig acht
34
Es brennt manch boum jnn hellen glt
35
Der nit wolt tragen gte frcht
GW5041/B106
t1r
[ Kap. 106 ]
Wer hie anʒündt ſyn ampel wol
Vnd brennen loßt ſyn liecht/vnd ol
Der ſelb ſich ewig frwen ſol
Abloūg gutter werck
1
Der i eyn narr/der ʒ der ʒytt
2
So gott ſyn lees vrteyl gyt
3
Sich vrteyln mß vß eygenem mundt
4
Das er verſchlagen hat ſyn pfundt
t
t1v

5
Das jm entpfolhen hat ſyn her
6
Das er do mit ſoltt gwynnen mer
7
Dem wyrt das ſelb genomen hyn
8
Vnd er geworffen jnn die pyn/
9
Des glich ouch die jr ampell hant
10
Verſchüt/vnd nit mit l gebrant/
11
Vnd went er ſchen ander l
12
So ye vß farend i die ſel/
13
Vier kleyne ding ſint vff der erd
14
Sint wyſer doch da menſchlich gberd/
15
Die omeyß die keynr arbeyt ſchont/
16
Eyn hſlin das jm velſen wont/
17
Die hew ff/die keyn künig hant
18
Vnd ʒiehen doch ʒ veld allſant/
19
Eyn aydes gat vff ſyn henden vß
20
Vnd wont doch jn der kunig huß/
21
Wer hunig fyndt vnd wafen ſcharff
22
Der ß nit me dann er bedarf
23
Vnd ht vor füllung ſich der ſß
24
Das ers nit wider ſpüwen mß
25
Ob joch eyn wyſer ghling irbt
26
Sin ſel doch nyemer me verdyrbt/
27
Aber der narr/vnd vnwiſ man
28
Verdyrbt/vnd müß ſyn huſung han
29
Jnn ewigkeit jn ſynem grab
30
Den frmden loßt er ſel/vnd hab/
31
Keyn grer dor wart nie gemacht
32
Dann der das kunfftig nit betracht
33
Vnd ʒytlichs für das ewig acht
34
Es brennt manch boum jnn hellen glt
35
Der nit wolt tragen gte frcht