GW5041/B113
v1r
[ Kap. 113 ]
Licht wer es / narren vohen an
Wann man ouch kündt von narrheit lan
Welcher das schon wolt vnderstan
Der wurd doch vil gehyndert dran
entschuldigung des dichters
1
Der ist eyn narr / vnd grosser dor
2
Wer eym werckman den lon gibt vor
3
Der macht nit werschafft vff dem merckt
4
Wer nit vff kunfftig blonung werckt /
v
v1v

5
Gar seltten würt verdient der lon
6
Der vor verzert ist / vnd verthon
7
Das werck gar langsam naher got
8
Das man macht vff vorgessen brott /
9
Dar vmb hett man mir vor gelont
10
Das ich der narren hett geschont
11
Jch hett mich wenig dar an krt
12
Dar z wer es doch yetz verzrt /
13
Vnd hett die leng mich nit gewerdt
14
Alls alles das do ist vff erdt
15
Das ist vnnütz dorheit geacht /
16
Wann ich ouch diß vmb gelt het gmaht
17
Sorg ich mir würd nit glicher lon
18
Jch hetts worlich langs lossen ston /
19
Aber die wile ichs hab gethon
20
Durch gottes ere / vnd nutz der welt
21
So hab ich weder gunst noch geltt
22
Noch anders zytlichs gsehen an
23
Des will ich gott z zügen han
24
Vnd weiß doch das ich nit mag bliben
25
Gantz vngestrofft jn mynem schriben
26
Den gten will ichs lossen noch
27
Jr
Jr ] Jn GW5041
stroff / jnred / vff nmen ouch
28
Dann ich mich des gen gott bezüg
29
Jst ettwas hye dar an ich lüg
30
Oder das syg wider gotts lere
31
Der selen heil / vernunfft / vnd ere
32
Des stroff nym ich vff mit gedult
33
Jch will am glouben nit han schuldt
34
Vnd bitten hye mit / yederman
35
Das man von mir für gt well han
v2r

36
Vnd nit z argem messen vß
37
Noch rgerniß / schand / nemen druß
38
Dann ich habs dar vmb nit gedicht
39
Aber ich weis das mir geschicht
40
Glich wie der blmen die wol rücht
41
Dar vß das byenlin hunig zücht /
42
Aber wann dar vff kumbt eyn spynn
43
So scht sie gyfft noch jrem gwynn
44
Das wurt har jnn ouch nit gespart
45
Eyn yedes dt noch syner art
46
Wo nüt ist gttes jn eym huß
47
Do kan man nüt gts tragen vß
48
Wer nit gern hrt von wißheit sagen
49
Der würt dest dicker von mir klagen
50
Dem hrt man an syn worten an
51
Was er sy für eyn gouckelman /
52
Jch hab gesehen manchen dor
53
Der vff erhebt was hoch entbor
54
Glich als der Cder Lybani
55
Der bduht sich syner narrheyt fry
56
Jch wart eyn wile / vnd hort syn nym
57
Jch scht jn / er gab mir keyn stym
58
Man kund ouch fynden nit die stat
59
Do der selb narr gewonet hat
60
Wer oren hab / der mrck / vnd hr /
61
Jch schwig / der wolff ist mir nit verr
62
Eyn narr strofft manchen vor der zyt
63
Das er nit weißt was jm an lyt
64
Mst yeder syn des andern ruck
65
Er würt bald jnnen was jn druckt
v.ij.
v2v

66
Wer well / der lß diß narrenbch
67
Jch weiß wol / wo mich druckt der schch
68
Dar vmb ob man wolt scheltten mich
69
Vnd sprechen / artzt heyl selber dich
70
Dann du ouch bist jnn vnser rott /
71
Jch kenn das / vnd vergych es gott
72
Das ich vil dorheit hab gethon
73
Vnd noch jm narren orden gon
74
Wie vast ich an der kappen schütt
75
Will sie mich doch gantz lossen nytt
76
Doch han ich fliß / vnd ernst an krt
77
Do mit (als du sichst) han gelert
78
Das ich yetz kenn / der narren vil
79
Hab mt ouch fürter ob gott wil
80
Mit witz mich bessern / mit der zyt
81
Ob mir so vil / gott gnaden gytt
82
Eyn yeder lg / das er nit fl
83
Das jm nit blib der narren strl
84
Der kolb veraltt jn syner hant
85
Des sy eyn yeder narr gemant
86
Als bschlüßt Sebastianus Brant
87
Der yedem z der wißheyt ratt
88
Er sy was wsens / oder statt
89
Keyn gt werckman / kam nye z spatt
GW5041/B113
v1r
[ Kap. 113 ]
Licht wer es/narren vohen an
Wann man ouch kündt von narrheit lan
Welcher das ſchon wolt vnderan
Der wurd doch vil gehyndert dran
entſchuldigūg des dichters
1
Der i eyn narr/vnd groer dor
2
Wer eym werckmā dē lon gibt vor
3
Der macht nit werſchafft vff dem merckt
4
Wer nit vff kunfftig blonung werckt/
v
v1v

5
Gar ſeltten würt verdient der lon
6
Der vor verʒert i/vnd verthon
7
Das werck gar langſam naher got
8
Das man macht vff vorgeen brott/
9
Dar vmb hett man mir vor gelont
10
Das ich der narren hett geſchont
11
Jch hett mich wenig dar an krt
12
Dar ʒ wer es doch ye verʒrt/
13
Vnd hett die leng mich nit gewerdt
14
Alls alles das do i vff erdt
15
Das i vnnü dorheit geacht/
16
Wann ich ouch diß vmb gelt het gmaht
17
Sorg ich mir würd nit glicher lon
18
Jch hetts worlich langs loen on/
19
Aber die wile ichs hab gethon
20
Durch gottes ere/vnd nu der welt
21
So hab ich weder gun noch geltt
22
Noch anders ʒytlichs gſehen an
23
Des will ich gott ʒ ʒügen han
24
Vnd weiß doch das ich nit mag bliben
25
Gan vngerofft jn mynem ſchriben
26
Den gten will ichs loen noch
27
Jn roff/jnred/vff nmen ouch
28
Dann ich mich des gen gott beʒüg
29
J ettwas hye dar an ich lüg
30
Oder das ſyg wider gotts lere
31
Der ſelen heil/vernunfft/vnd ere
32
Des roff nym ich vff mit gedult
33
Jch will am glouben nit han ſchuldt
34
Vnd bitten hye mit/yederman
35
Das man von mir für gt well han
v2r

36
Vnd nit ʒ argem meen vß
37
Noch rgerniß/ſchand/nemen druß
38
Dann ich habs dar vmb nit gedicht
39
Aber ich weis das mir geſchicht
40
Glich wie der blmen die wol rücht
41
Dar vß das byenlin hunig ʒücht/
42
Aber wann dar vff kumbt eyn ſpynn
43
So ſcht ſie gyfft noch jrem gwynn
44
Das wurt har jnn ouch nit geſpart
45
Eyn yedes dt noch ſyner art
46
Wo nüt i gttes jn eym huß
47
Do kan man nüt gts tragen vß
48
Wer nit gern hrt von wißheit ſagen
49
Der würt de dicker von mir klagen
50
Dem hrt man an ſyn worten an
51
Was er ſy für eyn gouckelman/
52
Jch hab geſehen manchen dor
53
Der vff erhebt was hoch entbor
54
Glich als der Cder Lybani
55
Der bduht ſich ſyner narrheyt fry
56
Jch wart eyn wile/vnd hort ſyn nym
57
Jch ſcht jn/er gab mir keyn ym
58
Man kund ouch fynden nit die at
59
Do der ſelb narr gewonet hat
60
Wer oren hab/der mrck/vnd hr/
61
Jch ſchwig/der wolff i mir nit verr
62
Eyn narr rofft manchen vor der ʒyt
63
Das er nit weißt was jm an lyt
64
M yeder ſyn des andern ruck
65
Er würt bald jnnen was jn druckt
v .ij.
v2v

66
Wer well/der lß diß narrenbch
67
Jch weiß wol/wo mich druckt der ſchch
68
Dar vmb ob man wolt ſcheltten mich
69
Vnd ſprechen/art heyl ſelber dich
70
Dann du ouch bi jnn vnſer rott/
71
Jch kenn das/vnd vergych es gott
72
Das ich vil dorheit hab gethon
73
Vnd noch jm narren orden gon
74
Wie va ich an der kappen ſchütt
75
Will ſie mich doch gan loen nytt
76
Doch han ich fliß/vnd ern an krt
77
Do mit (als du ſich) han gelert
78
Das ich ye kenn/der narren vil
79
Hab mt ouch fürter ob gott wil
80
Mit wi mich beern/mit der ʒyt
81
Ob mir ſo vil/gott gnaden gytt
82
Eyn yeder lg /das er nit fl
83
Das jm nit blib der narren rl
84
Der kolb veraltt jn ſyner hant
85
Des ſy eyn yeder narr gemant
86
Als bſchlüßt Sebaianus Brant
87
Der yedem ʒ der wißheyt ratt
88
Er ſy was wſens /oder att
89
Keyn gt werckman /kam nye ʒ ſpatt