GW5041/B114
v3r
[ Kap. 114 ]
Von narren hab ich vß geseyt
Do mit man doch wiß recht bescheydt
Wer witzig sy / gantz vmb
vmb ] wmb GW5041
/ vnd vmb
Der lß myn fründ Virgilium /
Der wis man
1
Eyn gt vernunfftig / witzig / man
2
Deß glich man nit mcht eynen
eynen ] yenen GW5041
han
3
Jn aller welt / als Socrates
4
Appollo gab jm kuntschafft des /
v.iij.
v3v

5
Der selb syn eygen richter ist
6
Wo jm abgang / vnd wißheit gbrist
7
Verscht er vff eym nglin sich
8
Er acht nit / was der adel spricht
9
Oder des gemeynen volcks geschrey /
10
Er ist rotund / gantz wie eyn ey
11
Do mit keyn frmbder mackel blib
12
Der sich vff glattem weg anryb
13
Wie lang der tag jm krebs sich streckt
14
Wie lang die naht den Steynbock deckt
15
So gdenckt er / vnd wigt eben vß
16
Das jn keyn wynckel jnn sym huß
17
Betrb / oder er red eyn wort
18
Das nit glich wg vff alle ort /
19
Do mit nit fl das winckel mß
20
Jo vst syg / wes er sich vermß /
21
Sunder all anlouff mit der handt
22
betraht / vnd bald hab abgewandt /
23
So ist jm nit so lieb dheyn schloff
24
Das er nit gdenck ver / vnd sich stroff
25
Was er den langen tag hab gthon
26
Wo übersehen er sich mag han /
27
Was er by zyt solt han betraht /
28
Vnd das z vnzyt hab volbracht /
29
War vmb vollendt er hab diß sach
30
On zymlicheit / vnd all vrsach /
31
Vnd er vil zyt vnnütz vertrib /
32
War vmb er vff dem anschlag blib
33
Den er wol mcht verbessert han /
34
Vnd nit den armen gsehen an
v4r

35
War vmb er jn sym gmt hatt vil
36
Entpfunden schmertz / vnd wider will /
37
Vnd war vmb er diß hab gethon
38
Vnd hab jhens vnderwegen gelon /
39
War vmb er syg so offt geletzt
40
Vnd hab den nutz für ere gesetzt
41
Vnd sich verschuldt mit wort / vnd gsicht
42
Der erberkeyt geachtet nycht /
43
War vmb er der natur noch heng
44
Sin hertz z zcht nit zych / vnd zweng /
45
Also bewrt er wrck / vnd wort
46
Vom morgen / biß z tages ort /
47
Gdenckendt / all sachen die er dt
48
Verwürfft das bß / vnd lobt das gt
49
Das ist eyns rechten wisen mt
50
Den jnn sym gdicht / vns zeychet vß
51
Der hochgelobt Virgilius
52
Wer also lebet hie vff erd /
53
Der wer by gott on zwifel werdt
54
Das er recht wißheit hett erkannt
55
Die jnn frt jnn das vatterlant
56
Das vns gott geben well z hannt
57
Wünsch ich Sebastianus Brant
58
Deo gratias .
GW5041/B114
v3r
[ Kap. 114 ]
Von narren hab ich vß geſeyt
Do mit man doch wiß recht beſcheydt
Wer wiig ſy/gan wmb/vnd vmb
Der lß myn fründ Virgilium/
Der wiſ man
1
Eyn gt vernunfftig/wiig/man
2
Deß glich man nit mcht yenen han
3
Jn aller welt/als Socrates
4
Appollo gab jm kuntſchafft des/
v .iij.
v3v

5
Der ſelb ſyn eygen richter i
6
Wo jm abgang/vnd wißheit gbri
7
Verſcht er vff eym nglin ſich
8
Er acht nit/was der adel ſpricht
9
Oder des gemeynen volcks geſchrey/
10
Er i rotund/gan wie eyn ey
11
Do mit keyn frmbder mackel blib
12
Der ſich vff glattem weg anryb
13
Wie lang der tag jm krebs ſich reckt
14
Wie lang die naht den Steynbock deckt
15
So gdenckt er/vnd wigt eben vß
16
Das jn keyn wynckel jnn ſym huß
17
Betrb/oder er red eyn wort
18
Das nit glich wg vff alle ort/
19
Do mit nit fl das winckel mß
20
Jo v ſyg /wes er ſich vermß/
21
Sunder all anlouff mit der handt
22
Verſe/vnd bald hab abgewandt/
23
So i jm nit ſo lieb dheyn ſchloff
24
Das er nit gdenck ver/vnd ſich roff
25
Was er den langen tag hab gthon
26
Wo überſehen er ſich mag han/
27
Was er by ʒyt ſolt han betraht/
28
Vnd das ʒ vnʒyt hab volbracht/
29
War vmb vollendt er hab diß ſach
30
On ʒymlicheit/vnd all vrſach/
31
Vnd er vil ʒyt vnnü vertrib/
32
War vmb er vff dem anſchlag blib
33
Den er wol mcht verbeert han/
34
Vnd nit den armen gſehen an
v4r

35
War vmb er jn ſym gmt hatt vil
36
Entpfunden ſchmer/vnd wider will/
37
Vnd war vmb er diß hab gethon
38
Vnd hab jhens vnderwegen gelon/
39
War vmb er ſyg ſo offt gelet
40
Vnd hab den nu für ere geſet
41
Vnd ſich verſchuldt mit wort/vnd gſicht
42
Der erberkeyt geachtet nycht/
43
War vmb er der natur noch heng
44
Sin her ʒ ʒcht nit ʒych/vnd ʒweng/
45
Alſo bewrt er werck/vnd wort
46
Vom morgen /biß ʒ tages ort/
47
Gdenckendt/all ſachen die er dt
48
Verwürfft das bß/vnd lobt das gt
49
Das i eyns rechten wiſen mt
50
Den jnn ſym gdicht/vns ʒeychet vß
51
Der hochgelobt Virgilius
52
Wer alſo lebet hie vff erd/
53
Der wer by gott on ʒwifel werdt
54
Das er recht wißheit hett erkannt
55
Die jnn frt jnn das vatterlant
56
Das vns gott geben well ʒ hannt
57
Wünſch ich Sebaianus Brant
58
Deo gratias.