GW5041/B20
d3v
[ Kap. 20 ]
Wer ettwas fyndt / vnd dreyt das hyn
Vnd meynt gott well / das es sy syn
So hat der tufel bschyssen jn
Von schatz fynden
1
Der ist eyn narr der ettwas fyndt
2
Vnd jn sym synn ist also blindt
3
Vnd spricht / das hat mir got beschert
4
Jch acht nit wem es z gehrt /
d4r

5
Was eyner nit hat vß gespreit
6
Das ist z schnyden jm verseit /
7
Eyn yeder wisß by siner ere
8
Das das eym andern z gehr
9
Was er weiß das es syn nit ist
10
Es hilfft nit / ob jm schon gebryst
11
Vnd er es fyndet on geuerd
12
Er lg das es dem wider werd
13
Weißt er jn / des es ist gesyn
14
Oder geb es den erben syn
15
Ob man die all nit wissen kan
16
So geb man es eym armen man
17
Oder sunst durch gotts willen vß
18
Es soll nit bliben jn dym huß
19
Dann es ist ab getragen gt
20
Dar durch verdampt jn hellen glt
21
Gar mancher vmb solch synden sitzt
22
Den man offt ribt / so er nit schwitzt /
23
Achor behielt das nit was syn
24
Vnd brocht dar durch das volck jn pyn
25
Z letst wart jm / das er nit meynt
26
Do man on brmung jn versteynt /
27
Wer vff sich ladt eyn kleyne bürd
28
Der nm eyn grosser / wen es jm wurd /
29
Fynden vnd rouben acht got glich
30
Dann er din hertz ansycht vnd dich /
31
Vil wger ist gantz fynden nüt
32
Dann fundt / den man nit wider gitt
33
Was man fyndt vnd kumbt eym z huß
34
Das kumbt gar vngern wider druß
d.iiij.
GW5041/B20
d3v
[ Kap. 20 ]
Wer ettwas fyndt/vnd dreyt das hyn
Vnd meynt gott well/das es ſy ſyn
So hat der tufel bſchyen jn
Von ſcha fynden
1
Der i eyn narr der ettwas fyndt
2
Vnd jn ſym ſynn i alſo blindt
3
Vnd ſpricht/das hat mir got beſchert
4
Jch acht nit wem es ʒ gehrt/
d4r

5
Was eyner nit hat vß geſpreit
6
Das i ʒ ſchnyden jm verſeit/
7
Eyn yeder wiſß by ſiner ere
8
Das das eym andern ʒ gehr
9
Was er weiß das es ſyn nit i
10
Es hilfft nit/ ob jm ſchon gebry
11
Vnd er es fyndet on geuerd
12
Er lg das es dem wider werd
13
Weißt er jn/des es i geſyn
14
Oder geb es den erben ſyn
15
Ob man die all nit wien kan
16
So geb man es eym armen man
17
Oder ſun durch gotts willen vß
18
Es ſoll nit bliben jn dym huß
19
Dann es i ab getragen gt
20
Dar durch verdampt jn hellen glt
21
Gar mancher vmb ſolch ſynden ſit
22
Den man offt ribt/ſo er nit ſchwit/
23
Achor behielt das nit was ſyn
24
Vnd brocht dar durch das volck jn pyn
25
Ʒ let wart jm/das er nit meynt
26
Do man on brmung jn vereynt/
27
Wer vff ſich ladt eyn kleyne bürd
28
Der nm eyn groer /wen es jm wurd/
29
Fynden vnd rouben acht got glich
30
Dann er din her anſycht vnd dich/
31
Vil wger i gan fynden nüt
32
Dann fundt/den man nit wider gitt
33
Was man fyndt vnd kumbt eym ʒ huß
34
Das kumbt gar vngern wider druß
d .iiij.