GW5041/B45
g7v
[ Kap. 45 ]
Wn jn das für syn mttwill bringt
Oder sunst selbs jnn brunnen springt
Dem gschicht recht / ob er schon erdrinckt
von mutwilligen vngfell
1
Manch narr ist der do bettet stt
2
Vnd dt (als jn dunckt )andaht gbet
3
Mitt rffen z gott vberlut
4
Das er kum von der narren hut
g8r

5
Vnd will die kappen doch nit lon
6
Er zücht sie tglich selber an
7
Vnd meynt / gott well jn hren nitt
8
So weiß er selbst nit was er bitt /
9
Wer mit mttwill jn brunnen springt
10
Vnd vrchtend / das er drynn erdrinckt
11
Schryg vast / das man eyn seil jm brecht
12
Sin nochbur
nochbur ] nochnur GW5041
sprech / es gschicht jm reht
13
Er ist gefallen selbst dar jn
14
Er mcht hie vß wol blyben syn
15
Empodocles jn solch narrheyt kam
16
Das er vff Ethna sprang jnn flam
17
Wer jn har vß solt gzogen han
18
Der hett jm gwalt vnd vnrecht gtan /
19
Dann er jn narrheyt was verrcht
20
Er hett es doch noch me verscht /
21
Alls dt wer meynt das gottes stym
22
Jn ziehen soll mit gwalt z jm
23
Jm geben gnad / vnd goben vil
24
Sich dar z doch nit schicken will /
25
Mancher frloufft jm selbs syn tag
26
Das gott jn nym erhren mag
27
Dann er jm nym die gnaden gytt
28
Das er üt fruchtbars von jm bitt
29
Wer bett / vnd weißt nit was er bett /
30
Der bloßt den wint / vnd slecht die schet
31
Mancher jm gbett von gott begert
32
Jm wer leid / das er wurd gewert
33
Wer lebt jnn eym srglichen stat
34
Der hab den schad / wie es jm gat
GW5041/B45
g7v
[ Kap. 45 ]
Wn jn das für ſyn mttwill bringt
Oder ſun ſelbs jnn brunnen ſpringt
Dem gſchicht recht /ob er ſchon erdrinckt
vō mutwilligē vngfell
1
Manch narr i der do bettet t
2
Vnd dt (als jn dunckt )andaht gbet
3
Mitt rffen ʒ gott vberlut
4
Das er kum von der narren hut
g8r

5
Vnd will die kappen doch nit lon
6
Er ʒücht ſie tglich ſelber an
7
Vnd meynt /gott well jn hren nitt
8
So weiß er ſelb nit was er bitt/
9
Wer mit mttwill jn brunnen ſpringt
10
Vnd vrchtend /das er drynn erdrinckt
11
Schryg va/das man eyn ſeil jm brecht
12
Sin nochnur ſprech /es gſchicht jm reht
13
Er i gefallen ſelb dar jn
14
Er mcht hie vß wol blyben ſyn
15
Empodocles jn ſolch narrheyt kam
16
Das er vff Ethna ſprang jnn flam
17
Wer jn har vß ſolt gʒogen han
18
Der hett jm gwalt vnd vnrecht gtan/
19
Dann er jn narrheyt was verrcht
20
Er hett es doch noch me verſcht/
21
Alls dt wer meynt das gottes ym
22
Jn ʒiehen ſoll mit gwalt ʒ jm
23
Jm geben gnad/vnd goben vil
24
Sich dar ʒ doch nit ſchicken will/
25
Mancher frloufft jm ſelbs ſyn tag
26
Das gott jn nym erhren mag
27
Dann er jm nym die gnaden gytt
28
Das er üt fruchtbars von jm bitt
29
Wer bett/vnd weißt nit was er bett/
30
Der bloßt den wint/vnd ſlecht die ſchet
31
Mancher jm gbett von gott begert
32
Jm wer leid /das er wurd gewert
33
Wer lebt jnn eym ſrglichen at
34
Der hab den ſchad/wie es jm gat