GW5041/B83
o5r
o5v
Gar kum vff erd yetz kumen vß
Die tugend hant / sunst nüt jm huß
Man dt wißheit keyn ere me an
Erberkeyt mß verr hynden stan
Vnd kumbt gar kum vff grnen zwig
Man wil yetz das man jr geschwig
Vnd wer vff richtm flysset sich
Der lgt ouch / das er bald werd rich
Vnd acht kein sünd / mort / wcher / schand
Des glich verretery der land
Das yetz gemeyn ist jnn der welt
All boßheit / fyndt man yetz vmb gelt
Gerehtikeit / vmb gelt ist feyl
Durch gelt kem mancher an eyn seyl
Wann er mit gelt sich nit abkoufft
Vmb gelt vil sünd blibt vngestrofft
Vnd sag dir tütsch wie ich das meyn
Man henckt die kleynen dieb alleyn /
Die kleynen mücklin es behebt
Mit synem gantzen künig rich
Des starb on recht der arm frumm man
Alleyn der arm mß jnn den sack
Was gelt gytt / das hat gten gschmack
Armt die yetz ist gantz vnwerdt
Was ettwan liep / vnd hoch vff erd
Vnd was genem der gulden welt
Do was nyemans der achtet gelt
o6r
Oder der ettwas hatt alleyn
All ding die woren do gemeyn
Vnd ließ man des bengen sich
Was on arbeyt das erterich
Vnd die natur on sorgen trg /
Noch dem man bruchen wart den pflg
Do fing man an / ouch gyttig syn
Do stund ouch vff / wer myn das din /
All tugend worent noch vff erd /
Do man nüt dann zymlichs begerdt /
Armt die ist eyn gob von gott
Wie wol sie yetz ist der welt spott
Das schafft alleyn das nyeman ist
Der gdenck / das armt nüt gebrüst
Vnd das der nüt verlieren magk
Der vor nüt hat jn synem sack
Vnd das der lycht mag schwymmen wytt
Wer nacket ist / vnd an hat nüt
Eyn armer syngt fry durch den walt
Dem armen seltten üt entpfalt
Die fryheit hat eyn armer man
Das man jn doch loßt bttlen gan
Ob man jn schon sicht übel an /
Vnd ob man jm joch gar nüt gytt
So hat er doch dest mynder nitt
By armt fand man bessern ratt
Dann richtm ye gegeben hat
Das wiset Quintus
Curius
Der nit wolt haben gt noch gelt
o6v
Sunder ere / tugent / er erwelt /
Armt hett geben fundament
Vnd anfang allem regyment
Armt hat gbuwen alle stett
All kunst Armt erfunden hett
Alls übels Armt ist wol on
All ere vß Armt mag erston
By allen vlckern vff der erd
Jst armt / langzyt gwesen werdt
Vil stett bezwungen / lüt / vnd land
Epamynundas streng / vnd
schlecht
Das lob hat armt jnn der gschrifft
Das nüt vff erd ye wart so groß
Das nit von erst vß armt floß
Das Rmsch rich / vnd sin
hoher nam
Anfnglich vß armt har kam
Dann wer merckt / vnd gedenckt do by
Von armen buren lang regiert
Dar noch durch richtm gantz verfrt /
Der mag wol mercken das armt
Er hett behalten wol das syn
o7r
Ob er het rechte sllikeyt
Dann er was mhtig / rich / vnd werd /
Keyn heyssen sellig vor sym todt
Man weißt nit was her noher gat
Wer meynt das er vest stand noch hüt
Der weißt doch nit / die kunfftig zyt
Der her sprach / üch sy we vnd leydt
Jr richen / hant hie üwer freüd
Ergetzlicheit jnn üwerm gt
Sellig der arm / mit fryem mt /
Wer samlet gt / durch liegens krafft
Der ist vnnütz / vnd gantz zaghafft
Vnd macht sich veisßt / mit sym vnglück
Das er erwürg an todes strick
Wer eynem armen vnrecht dt
Vnd do mit huffen will sin gt
Der fyndt eyn richern dem er gibt
Syn gt / so er jnn armt blibt
Nit richt dyn ougen vff das gt
Das allzyt von dir fliehen dt
Dann es glich wie der Adler gwynnt /
Fdern / vnd flügt bald durch den wynt /
Wer gt vff erden rich hye syn
Wer spricht das jm sunst nüt gebrest
Dann das on pfenning sy sin tsch
Der selb ist aller wißheit on
Jm gbrüst me dann er sagen kan
Vnd vor vß das er nit erkennt
Das er sy rmer dann er wnt
GW5041/B83
o5r
o5v
Gar kum vff erd ye kumen vß
Die tugend hant/ſun nüt jm huß
Man dt wißheit keyn ere me an
Erberkeyt mß verr hynden an
Vnd kumbt gar kum vff grnen ʒwig
Man wil ye das man jr geſchwig
Vnd wer vff richtm flyet ſich
Der lgt ouch/das er bald werd rich
Vnd acht kein ſünd/mort/wcher/ſchād
Des glich verretery der land
Das ye gemeyn i jnn der welt
All boßheit/fyndt man ye vmb gelt
Gerehtikeit/vmb gelt i feyl
Durch gelt kem mancher an eyn ſeyl
Wann er mit gelt ſich nit abkoufft
Vmb gelt vil ſünd blibt vngerofft
Vnd ſag dir tütſch wie ich das meyn
Man henckt die kleynen dieb alleyn/
Eym brm nit jn dem ſpynnwep klbt
Die kleynen mücklin es behebt
Achab ließ nit bengen ſich
Mit ſynem ganen künig rich
Er wolt ouch Nabuhts garten han
Des arb on recht der arm frumm man
Alleyn der arm mß jnn den ſack
Was gelt gytt/das hat gten gſchmack
Armt die ye i gan vnwerdt
Was ettwan liep/vnd hoch vff erd
Vnd was genem der gulden welt
Do was nyemans der achtet gelt
o6r
Oder der ettwas hatt alleyn
All ding die woren do gemeyn
Vnd ließ man des bengen ſich
Was on arbeyt das erterich
Vnd die natur on ſorgen trg/
Noch dem man bruchen wart den pflg
Do fing man an/ouch gyttig ſyn
Do und ouch vff /wer myn das din/
All tugend worent noch vff erd/
Do man nüt dann ʒymlichs begerdt/
Armt die i eyn gob von gott
Wie wol ſie ye i der welt ſpott
Das ſchafft alleyn das nyeman i
Der gdenck/das armt nüt gebrü
Vnd das der nüt verlieren magk
Der vor nüt hat jn ſynem ſack
Vnd das der lycht mag ſchwymmē wytt
Wer nacket i/vnd an hat nüt
Eyn armer ſyngt fry durch den walt
Dem armen ſeltten üt entpfalt
Die fryheit hat eyn armer man
Das man jn doch loßt bttlen gan
Ob man jn ſchon ſicht übel an/
Vnd ob man jm joch gar nüt gytt
So hat er doch de mynder nitt
By armt fand man beern ratt
Dann richtm ye gegeben hat
Das wiſet Quintus Curius
Vnd der bermbt Fabricius/
Der nit wolt haben gt noch gelt
o6v
Sunder ere/tugent/er erwelt/
Armt hett geben fundament
Vnd anfang allem regyment
Armt hat gbuwen alle ett
All kun Armt erfunden hett
Alls übels Armt i wol on
All ere vß Armt mag eron
By allen vlckern vff der erd
J armt/langʒyt gweſen werdt
Vor vß die Kriechen/dar durch hand
Vil ett beʒwungen/lüt/vnd land
Ariides was arm/gerecht
Epamynūdas reng/vnd ſchlecht
Homerus was arm vnd gelert
Jnn wißheit Socrates geert
Phocyon jnn mylt übertrifft
Das lob hat armt jnn der gſchrifft
Das nüt vff erd ye wart ſo groß
Das nit von er vß armt floß
Das Rmſch rich/vnd ſin hoher nam
Anfnglich vß armt har kam
Dann wer merckt/vnd gedenckt do by
Das Rom von hyrten gbuwen ſy
Von armen buren lang regiert
Dar noch durch richtm gan verfrt/
Der mag wol mercken das armt
Rom baß hat gthon/dann groes gt/
Wer Creſus arm/vnd wiſ geſyn
Er hett behalten wol das ſyn
Do man frogt Solon vmb beſcheit
o7r
Ob er het rechte ſllikeyt
Dann er was mhtig/rich/vnd werd/
Sprach Solon man ſolt hie vff erd
Keyn heyen ſellig vor ſym todt
Man weißt nit was her noher gat
Wer meynt das er ve and noch hüt
Der weißt doch nit/die kunfftig ʒyt
Der her ſprach/üch ſy we vnd leydt
Jr richen/hant hie üwer freüd
Ergelicheit jnn üwerm gt
Sellig der arm /mit fryem mt /
Wer ſamlet gt /durch liegens krafft
Der i vnnü/vnd gan ʒaghafft
Vnd macht ſich veiſßt/mit ſym vnglück
Das er erwürg an todes rick
Wer eynem armen vnrecht dt
Vnd do mit huffen will ſin gt
Der fyndt eyn richern dem er gibt
Syn gt/ſo er jnn armt blibt
Nit richt dyn ougen vff das gt
Das allʒyt von dir fliehen dt
Da es glich wie der Adler gwynnt/
Fdern/vnd flügt bald durch den wynt /
Wer gt vff erden rich hye ſyn
Chrius wer nit der rm gſyn/
Wer ſpricht das jm ſun nüt gebre
Dann das on pfenning ſy ſin tſch
Der ſelb i aller wißheit on
Jm gbrü me dann er ſagen kan
Vnd vor vß das er nit erkennt
Das er ſy rmer dann er wnt