GW5041/B87
p5r
[ Kap. 87 ]
Wer lstert gott mitt flchen / schweren
Der lebt mit schand / vnd styrbt on eren
We dem / der sollchs ouch nit dt weren
Von gottes lestern
1
Die grßsten narren ich ouch kenn
2
Die ich nit weiß wie man sie nenn
3
Die nit bengt an aller sünd
4
Vnd das sie sint des tüfels kynd
p5v

5
Sie mssen fflich zougen das
6
Wie sie sygen jnn gottes haß
7
Vnd haben jm gantz widerseyt
8
Der hebt gott syn omchtikeyt
9
Der ander / jm syn marter für
10
Syn myltz / syn hyrn / syn krß / vnd nyer
11
Wer yetz kan vngewonlich schwr
12
Die dann verbietten dnt all recht
13
Den haltt man / für eyn fryschen knecht
14
Der mß eyn spieß / eyn armbrust han
15
Der gtar alleyn / wol vier bestan
16
Vnd vß der flschen freüdig
Lemmer emendiert gegen die übereinstimmende Überlieferung der Basler Ausgaben zu "freydig".
syn
17
Mrtlich schwür dt man by dem wyn
18
Vnd by dem spyel / vmb wenig gelt
19
Nit wunder wer / ob gott die weltt
20
Durch solche schwr / ließ vnder gon
21
Oder der hymel brch dar von
22
So lstert / vnd geschmcht man gott
23
All erberkeyt ist leyder dott
24
Vnd gatt mit recht / keyn straff dar noch
25
Des lyden wir vil plag / vnd roch
26
Dann es so fflich yetz geschycht
27
Das es all weltt merckt / hrt / vnd sicht
28
Nit wunder / ob gott selber rycht
29
Gott mags die leng vertragen nycht
30
Dann er entpfalh / das man solt dn
31
Versteynen / der Jsrahelyten sn
32
Sennacherib / der flchet gott
33
Vnd wart geplagt mit schand / vnd spot
35
Entpfand das / vnd Antyochus
GW5041/B87
p5r
[ Kap. 87 ]
Wer lert gott mitt flchen/ſchweren
Der lebt mit ſchand/vnd yrbt on eren
We dem/der ſollchs ouch nit dt weren
Von gottes leern
1
Die grßen narren ich ouch kenn
2
Die ich nit weiß wie man ſie nenn
3
Die nit bengt an aller ſünd
4
Vnd das ſie ſint des tüfels kynd
p5v

5
Sie men fflich ʒougen das
6
Wie ſie ſygen jnn gottes haß
7
Vnd haben jm gan widerſeyt
8
Der hebt gott ſyn omchtikeyt
9
Der ander /jm ſyn marter für
10
Syn myl/ſyn hyrn/ſyn krß/vnd nyer
11
Wer ye kan vngewonlich ſchwr
12
Die dann verbietten dnt all recht
13
Den haltt man/für eyn fryſchen knecht
14
Der mß eyn ſpieß/eyn armbru han
15
Der gtar alleyn/wol vier bean
16
Vnd vß der flſchen freüdig ſyn
17
Mrtlich ſchwür dt man by dem wyn
18
Vnd by dem ſpyel/vmb wenig gelt
19
Nit wunder wer/ob gott die weltt
20
Durch ſolche ſchwr/ließ vnder gon
21
Oder der hymel brch dar von
22
So lert/vnd geſchmcht man gott
23
All erberkeyt i leyder dott
24
Vnd gatt mit recht /keyn raff dar noch
25
Des lyden wir vil plag/vnd roch
26
Dann es ſo fflich ye geſchycht
27
Das es all weltt merckt/hrt/vnd ſicht
28
Nit wunder/ob gott ſelber rycht
29
Gott mags die leng vertragen nycht
30
Dann er entpfalh/das man ſolt dn
31
Vereynen/der Jſrahelyten ſn
32
Sennacherib/der flchet gott
33
Vnd wart geplagt mit ſchand/vnd ſpot
34
Lycaon/vnd Meʒencius
35
Entpfand das/vnd Antyochus