GW5046/B105
s7v
[ Kap. 105 ]
Wer will der worheyt by gestan
Der mß gar vil durechter han
Die jnn abkeren vnderstan
Hyndernys des guten
1
Der ist eyn narr drch all syn blt
2
Wer hyndern will eyns andern gt
3
Vnd er z wren vnderstat
4
Do von er doch entpfocht keyn schad
s8r

5
Vnd sicht gern / das eyn ander sy
6
Jm glich / vnd stck jm narren bry
7
Dann narren all zyt hassen dnt
8
Die / so mit gtem ding vmb gont
9
Eyn dor / den andern nit gern sicht
10
Dem rechten doren doch geschicht
11
Das er jnn freüden sich nit spar
12
Das er alleyn nit sy eyn narr
13
Dar vmb er allzyt flisset sich
14
Wie yeder man syg synen glich
15
Vnd ratt das er nit sy alleyn
16
Der narr / der trag den kolben heyn
17
Wann man sicht eynen der do will
18
Recht dn / vnd syn jnn wißheyt still
19
So spricht man / schow der duckelmuser
20
Er will alleyn syn eyn Carthuser
21
Vnd tribt eyn apostützer stodt
22
Er will verzwifflen gantz an gott
23
Wir went eben als wol erwerben
24
Das gott vnß loßt jnn gnaden sterben
25
Als er / wann er schon tag / vnd nacht
26
Lyt vff den knüwen / bt / vnd wacht /
27
Er will vasten / vnd zllen buwen
28
Er gdar gott noch der welt truwen
29
Gott hat vnß nit dar vmb geschaffen
30
Das wir münch werden oder pfaffen
31
Vnd vor vß das wir vnß entschlagen
32
Der welt / wir went keyn kutten tragen
33
Noch kapp / sie hab dann schellen ouch
34
Schow vmb den narren / vnd den gouch
s8v

35
Er mcht noch jnn der welt han gthon
36
Vil gtts / vnd hett noch grssern lon
37
Entpfangen / hett er vil gelert
38
Vnd vff den weg der sellikeyt kert
39
Dann das er do lyt wie eyn schwyn
40
Vnd msßt sich jn der zellen syn
41
Oder bricht jm sunst so vil ab
42
Das er keyn freüd noch kurtzwil hab /
43
Solt / wie er dt / dn yederman
44
Jn der Carthuß die kutten an
45
Wer woltt die welt dann fürbas meren
46
Wer wolt die lüt / wysen vnd leren /
47
Es ist gotts will / noch meynung nit
48
Das man der welt sich so abschütt
49
Vnd vff sich selb alleyn hab acht /
50
Sollch red dnt narren tag vnd nacht /
51
Die jnn der welt hant als jr teyl
52
Des schen sie nit selen heyl /
53
Hr z / wrstu joch wiß vnd klg
54
Es weren dennaht narren geng
55
Wann du schon hettest münchesch gbrd
56
Es weren narren me vff erd /
57
Wer yederman gsyn din glich
58
Es wer keyn mensch jm hymelrich /
59
Wann du joch wrst eyn witzig gsel
60
Es fren dannacht vil zr hell
61
Wann ich zwo selen hett jnn mir
62
Setzt ich licht eyne den gsellen für
63
Aber so ich hab eyn alleyn
64
So mß ich sorg han vmb die eyn
65
Gott hat mit Belyal nüt gemeyn
GW5046/B105
s7v
[ Kap. 105 ]
Wer wi der woꝛheyt by gean
Der mß gar vil durechter han
Die jnn abkeren vnderan
Hyndernys des guten
1
Der i eyn narr drch a ſyn blt
2
Wer hyndern wi eyns andern gt
3
Vnd er ʒ wꝛen vnderat
4
Do von er doch entpfocht keyn ſchad
s8r

5
Vnd ſicht gern/das eyn ander ſy
6
Jm glich/vnd ck jm narren bꝛy
7
Dann narren a ʒyt haen dnt
8
Die/ſo mit gtem ding vmb gont
9
Eyn doꝛ/den andern nit gern ſicht
10
Dem rechten doꝛen doch geſchicht
11
Das er jnn freüden ſich nit ſpar
12
Das er aeyn nit ſy eyn narr
13
Dar vmb er aʒyt fliet ſich
14
Wie yeder man ſyg ſynen glich
15
Vnd ratt das er nit ſy aeyn
16
Der narr/der trag den kolben heyn
17
Wann man ſicht eynen der do wi
18
Recht dn/vnd ſyn jnn wißheyt i
19
So ſpꝛicht man/ſchow der duckelmuſer
20
Er wi aeyn ſyn eyn Carthuſer
21
Vnd tribt eyn apoüer odt
22
Er wi verʒwifflen gan an gott
23
Wir went eben als wol erwerben
24
Das gott vnß loßt jnn gnaden erben
25
Als er/wann er ſchon tag/vnd nacht
26
Lyt vff den knüwen/bt/vnd wacht/
27
Er wi vaen/vnd ʒen buwen
28
Er gdar gott noch der welt truwen
29
Gott hat vnß nit dar vmb geſchaffen
30
Das wir münch werden oder pfaffen
31
Vnd voꝛ vß das wir vnß entſchlagen
32
Der welt/wir went keyn kutten tragen
33
Noch kapp/ſie hab dann ſcheen ouch
34
Schow vmb den narren/vnd den gouch
s8v

35
Er mcht noch jnn der welt han gthon
36
Vil gtts/vnd hett noch grern lon
37
Entpfangen/hett er vil gelert
38
Vnd vff den weg der ſeikeyt kert
39
Dann das er do lyt wie eyn ſchwyn
40
Vnd mſßt ſich jn der ʒeen ſyn
41
Oder bꝛicht jm ſun ſo vil ab
42
Das er keyn freüd noch kurwil hab/
43
Solt/wie er dt/dn yederman
44
Jn der Carthuß die kutten an
45
Wer woltt die welt dann fürbas meren
46
Wer wolt die lüt/wyſen vnd leren/
47
Es i gotts wi/noch meynung nit
48
Das man der welt ſich ſo abſchütt
49
Vnd vff ſich ſelb aeyn hab acht/
50
Sollch red dnt narren tag vnd nacht/
51
Die jnn der welt hant als jr teyl
52
Des ſchen ſie nit ſelen heyl/
53
Hꝛ ʒ/wru joch wiß vnd klg
54
Es weren dennaht narren geng
55
Wann du ſchon hette müncheſch gbrd
56
Es weren narren me vff erd/
57
Wer yederman gſyn din glich
58
Es wer keyn menſch jm hymelrich/
59
Wann du joch wr eyn wiig gſel
60
Es fren dannacht vil ʒr he
61
Wann ich ʒwo ſelen hett jnn mir
62
Set ich licht eyne den gſeen für
63
Aber ſo ich hab eyn aeyn
64
So mß ich ſoꝛg han vmb die eyn
65
Gott hat mit Belyal nüt gemeyn