GW5046/B107
t2r
[ Kap. 107 ]
Zr rechten handt fyndt man die kron
Zr lyncken handt / die kappen ston
Den selben weg / all narren gon
Vnd fynden entlich bßen lon
Von lon der wisheyt.
1
Noch grosser kunst steltt mancher thor
2
Wie er bald werd meyster / doctor /
3
Vnd man jnn halt / der welt eyn liecht
4
Der kan doch das betrachten nicht
t ij
t2v

5
Wie er die rechte kunst erler
6
Mit der er z dem hymel ker
7
Vnd das all wißheyt diser welt
8
Jst gegen gott eyn dorheyt gelt
9
Vil meynen syn vff rechtem weg
10
Die doch verjrren an dem stg
11
Der z dem woren leben frt
12
Woll dem / der vff dem weg nit jrrt
13
Wann er jnn schon ergriffen hat
14
Dann offt der neben weg ab gat
15
Das eyner bald kumbt ab der stroß
16
Es sy dann / das jnn gott nit loß
17
Hercles jn syner jugent gdacht
18
Wes wegs er doch wolt haben acht
19
Ob er der wollust noch wolt gan
20
Oder alleyn noch tugend stan /
21
Jn dem gednck / kumen z jm
22
Zwo frowen / die er bald on stym
23
Erkant / an jrem leben wol /
24
Die eyn / was aller wollust vol
25
Vnd hübsch geziert / mit reden sß
26
Groß lust vnd freud
freud ] frend GW5046
sie jm verhieß
27
Der end doch wer der dot mit we
28
Dar noch keyn freüd / noch wollust me
29
Die ander sach bleich / sur / vnd hert
30
Vnd hatt on freüd eyn ernstlich gfert
31
Die sprach / keyn wollust ich verheiß
32
Keyn rw / dann arbeit jn dim schweiß
33
Von tugent z der tugent gon
34
Dar vmb würt dir dann ewig lon
t3r

35
Der selben ging do Hercles noch
36
Wollust / rw / freüd er all zyt floch /
37
Wolt gott / als wir begeren all
38
Leben noch unserm wol gefall
39
Das wir begerten ouch des glich
40
Z han / eyn leben dugentrich /
41
Worlich / wir flhen manchen stg
42
Der vnß frt vff den narren weg /
43
Die wile aber / wir all nitt wend
44
Gedencken wo eyn yeder lend
45
Vnd leben blyntzend jn der nacht
46
Hant wir keyns rechten wegeß acht
47
Das wir gar offt selbs wissen nitt
48
Wo vnß hyen fren vnser dritt
49
Dar vß entspring / das vnß all tag
50
Berüwen all vnser anschlag
51
So wirs erfolgen nit on we
52
Begeren wir nit mynders me /
53
Das kumbt alleyn dar vß / das wir
54
All hant eyn angeborne bgir
55
Wie vnß das recht gt hie vff erd
56
Bekum on vl / vnd entlich werd
57
Die wile aber das nit mag syn
58
Vnd wir jrren jn vinsterm schyn
59
So hat gott geben vnß das liecht
60
Der wißheyt / dar von man gesycht
61
Die macht der vinsterniß eyn end
62
Wann wir sy nemen recht für hend
63
Vnd zeigt vnß bald den vnderscheit
64
Der doren weg / von der wißheit /
t iij
t3v

65
Der selben wißheyt steltten noch
66
Pythagoras / Plato der hoch
67
Socrates vnd all die durch jr ler
68
Hant ewig rm erholt / vnd ere
69
Vnd künden doch ergründen nie
70
Die rechte wißheyt funden hie
71
Dar vmb von jn spricht gott
72
Jch will verwerffen kunst vnd ler
73
Vnd wißheyt der / die wiß sindt
74
Leren die selb / die kleynen kyndt /
75
Das sint all die so wißheyt handt
76
Eruolget dort jm vatter landt /
77
Die solche wißheyt hant gelert
78
Werden jn ewikeyt geert
79
Vnd schynent wie das firmament
80
Welch hant gerechtikeyt erkennt
81
Vnd dar jnn vnderwisen sich
82
Vnd ander me / die lüchten glich
83
Als Lucifer von orient
84
Vnd Hesperus gen occident /
85
Bion der meister spricht / das glich
86
Wie z den megten gselten sich
87
Die vmb Penolope lang zyt
88
Blten / vnd mcht jn werden nit /
89
Als dnt die hie nit künnen gantz
90
Bgriffen / der rechten wißheyt glantz
91
Die nahend durch vil tugent zier /
92
(Die jr megd sint) doch vast z jr /
93
All freüd der welt nymbt trurig end
94
Eyn yeder lg wo er hyn lend
GW5046/B107
t2r
[ Kap. 107 ]
Ʒr rechten handt fyndt man die kron
Ʒr lyncken handt/die kappen on
Den ſelben weg/a narren gon
Vnd fynden entlich bßen lon
Von lon der wiſheyt.
1
Noch groer kun eltt mancher thoꝛ
2
Wie er bald werd meyer/doctoꝛ/
3
Vnd man jnn halt/der welt eyn liecht
4
Der kan doch das betrachten nicht
t ij
t2v

5
Wie er die rechte kun erler
6
Mit der er ʒ dem hymel ker
7
Vnd das a wißheyt diſer welt
8
J gegen gott eyn doꝛheyt gelt
9
Vil meynen ſyn vff rechtem weg
10
Die doch verjrren an dem g
11
Der ʒ dem woꝛen leben frt
12
Wo dem/der vff dem weg nit jrrt
13
Wann er jnn ſchon ergriffen hat
14
Dann offt der neben weg ab gat
15
Das eyner bald kumbt ab der roß
16
Es ſy dann/das jnn gott nit loß
17
Hercles jn ſyner jugent gdacht
18
Wes wegs er doch wolt haben acht
19
Ob er der wou noch wolt gan
20
Oder aeyn noch tugend an/
21
Jn dem gednck/kumen ʒ jm
22
Ʒwo frowen/die er bald on ym
23
Erkant/an jrem leben wol/
24
Die eyn/was aer wou vol
25
Vnd hübſch geʒiert/mit reden ſß
26
Groß lu vnd frend ſie jm verhieß
27
Der end doch wer der dot mit we
28
Dar noch keyn freüd/noch wou me
29
Die ander ſach bleich/ſur/vnd hert
30
Vnd hatt on freüd eyn ernlich gfert
31
Die ſpꝛach/keyn wou ich verheiß
32
Keyn rw/dann arbeit jn dim ſchweiß
33
Von tugent ʒ der tugent gon
34
Dar vmb würt dir dann ewig lon
t3r

35
Der ſelben ging do Hercles noch
36
Wou/rw/freüd er a ʒyt floch/
37
Wolt gott/als wir begeren a
38
Leben noch unſerm wol gefa
39
Das wir begerten ouch des glich
40
Ʒ han/eyn leben dugentrich/
41
Woꝛlich/wir flhen manchen g
42
Der vnß frt vff den narren weg/
43
Die wile aber/wir a nitt wend
44
Gedencken wo eyn yeder lend
45
Vnd leben blynend jn der nacht
46
Hant wir keyns rechten wegeß acht
47
Das wir gar offt ſelbs wien nitt
48
Wo vnß hyen fren vnſer dritt
49
Dar vß entſpꝛing/das vnß a tag
50
Berüwen a vnſer anſchlag
51
So wirs erfolgen nit on we
52
Begeren wir nit mynders me/
53
Das kumbt aeyn dar vß/das wir
54
A hant eyn angeboꝛne bgir
55
Wie vnß das recht gt hie vff erd
56
Bekum on vl/vnd entlich werd
57
Die wile aber das nit mag ſyn
58
Vnd wir jrren jn vinerm ſchyn
59
So hat gott geben vnß das liecht
60
Der wißheyt/dar von man geſycht
61
Die macht der vinerniß eyn end
62
Wann wir ſy nemen recht für hend
63
Vnd ʒeigt vnß bald den vnderſcheit
64
Der doꝛen weg/von der wißheit/
t iij
t3v

65
Der ſelben wißheyt eltten noch
66
Pythagoꝛas/Plato der hoch
67
Socrates vnd a die durch jr ler
68
Hant ewig rm erholt/vnd ere
69
Vnd künden doch ergründen nie
70
Die rechte wißheyt funden hie
71
Dar vmb von jn ſpꝛicht gott der her
72
Jch wi verwerffen kun vnd ler
73
Vnd wißheyt der/die wiß ſindt
74
Leren die ſelb/die kleynen kyndt/
75
Das ſint a die ſo wißheyt handt
76
Eruolget doꝛt jm vatter landt/
77
Die ſolche wißheyt hant gelert
78
Werden jn ewikeyt geert
79
Vnd ſchynent wie das firmament
80
Welch hant gerechtikeyt erkennt
81
Vnd dar jnn vnderwiſen ſich
82
Vnd ander me/die lüchten glich
83
Als Lucifer von oꝛient
84
Vnd Heſperus gen occident/
85
Bion der meier ſpricht/das glich
86
Wie ʒ den megten gſelten ſich
87
Die vmb Penolope lang ʒyt
88
Blten/vnd mcht jn werden nit/
89
Als dnt die hie nit künnen gan
90
Bgriffen/der rechten wißheyt glan
91
Die nahend durch vil tugent ʒier/
92
(Die jr megd ſint) doch va ʒ jr/
93
A freüd der welt nymbt trurig end
94
Eyn yeder lg wo er hyn lend