GW5046/B17
c7v
[ Kap. 17 ]
Wer gt hat / vnd ergetzt sich mit
Vnd nit dem armen do von gytt
Dem wirt verseit / so er ouch bitt
Von vnnutzem richtum
1
Die grsßt dorheyt jn aller welt
2
Jst / das man eret für wißheyt gelt /
3
Vnd zücht har für eyn richen man
4
Der oren hat / vnd schellen dran
c8r

5
Der mß alleyn ouch jn den rat
6
Das er vil z verlieren hat /
7
Eym yeden gloubt so vil die welt
8
Als er hat jnn synr tschen gelt
9
Her pfenning der mß vornen dran
10
Wer noch jn leben Salomon
11
Man ließ jn / jnn den rat nit gon
12
Wann er eyn armer weber wer
13
Oder jm stünd syn seckel ler /
14
Die richen ladt man z dem tisch
15
Vnd bringt jnn wiltpret / vgel / visch /
16
Vnd dt on end mit jnn hofiern
17
Die wile der arm stat vor der tren
18
Vnd schwitzet / das er mcht erfrieren /
19
Zm richen spricht man / essen herr /
20
O pfenning / man dt dir die ere
21
Du schaffst / das vil dir günstig sint
22
Wer pfenning hat / der hat vil fründ
23
Den grßt vnd schwagert yeder man /
24
Wolt eyner gern eyn ee frow han /
25
Die erst frag ist / was hat er doch /
26
Man fragt der eberkeyt / nym noch
27
Oder der wißheyt / ler / vernunfft
28
Man scht eyn vß der narren zunfft
29
Der jnn die milch z brocken hab
30
Ob er joch sy eyn kppels knab
31
All kunst / ere / wißheit / ist vmb sunst
32
Wo an dem pfenning ist gebrust
33
Wer syn or / vor dem armen stopfft
34
Den hrt got nit / so er ouch klopfft
GW5046/B17
c7v
[ Kap. 17 ]
Wer gt hat/vnd erget ſich mit
Vnd nit dem armen do von gytt
Dem wirt verſeit/ſo er ouch bitt
Von vnnuem richtuʒ
1
Die grſßt doꝛheyt jn aer welt
2
J/das man eret für wißheyt gelt/
3
Vnd ʒücht har für eyn richen man
4
Der oꝛen hat/vnd ſcheen dran
c8r

5
Der mß aeyn ouch jn den rat
6
Das er vil ʒ verlieren hat/
7
Eym yeden gloubt ſo vil die welt
8
Als er hat jnn ſynr tſchen gelt
9
Her pfenning der mß voꝛnen dran
10
Wer noch jn leben Salomon
11
Man ließ jn/jnn den rat nit gon
12
Wann er eyn armer weber wer
13
Oder jm ünd ſyn ſeckel ler/
14
Die richen ladt man ʒ dem tiſch
15
Vnd bꝛingt jnn wiltpꝛet/vgel/viſch/
16
Vnd dt on end mit jnn hofiern
17
Die wile der arm at voꝛ der tren
18
Vnd ſchwiet/das er mcht erfrieren/
19
Ʒm richen ſpricht man/een herr/
20
O pfenning/man dt dir die ere
21
Du ſchaff/das vil dir günig ſint
22
Wer pfenning hat/der hat vil fründ
23
Den grßt vnd ſchwagert yeder man/
24
Wolt eyner gern eyn ee frow han/
25
Die er frag i/was hat er doch/
26
Man fragt der eberkeyt/nym noch
27
Oder der wißheyt/ler/vernunfft
28
Man ſcht eyn vß der narren ʒunfft
29
Der jnn die milch ʒ bꝛocken hab
30
Ob er joch ſy eyn kppels knab
31
A kun/ere/wißheit/i vmb ſun
32
Wo an dem pfenning i gebꝛu
33
Wer ſyn oꝛ/vor dem armen opfft
34
Den hꝛt got nit/ſo er ouch klopfft