GW5046/B20
d3v
[ Kap. 20 ]
Wer ettwas fyndt / vnd dreyt das hyn
Vnd meynt got well / das es sy syn
So hat der tüfel bschissen jn
Von schatz fynden.
1
Der ist eyn narr der ettwas fyndt
2
Vnd jn sym synn ist also blindt
3
Vnd spricht / das hat mir gott beschert
4
Jch acht nit wem es z gehrt /
d4r

5
Was eyner nit hat vß gespreit
6
Das ist z schnyden jm verseit
7
Eyn yeder wisß by syner ere
8
Das das eym andern z gehr
9
Was er weißt das es syn nit ist
10
Es hilfft nitt / ob jm schon gebrist
11
Vnd er es fyndet on geuerd
12
Er lg das es dem wider werd
13
Weißt er jn / des es ist gesyn
14
Oder geb es den erben syn
15
Ob man die all nit wissen kan
16
So geb man es eym armen man
17
Oder sunst durch gottes willen vß
18
Es soll nit bliben jn dym huß
19
Dann es ist ab getragen gt
20
Dar durch verdampt jn hellen glt
21
Gar mancher vmb slch sünden sitzt
22
Den man offt ribt / so er nit schwitzt /
23
Achor behielt das nit was syn
24
Vnd brocht dar durch das volck jn pyn
25
Z letst wart jm / das er nit meynt
26
Do man on brmung jn versteynt /
27
Wer vff sich ladt eyn kleyne burd
28
Der nm eyn grsser / wenn es jm wurd /
29
Fynden vnd rouben acht gott glich
30
Dann er din hertz an sycht vnd dich /
31
Vil wger ist gantz fynden nüt
32
Dann fundt / den man nit wider gitt
33
Was man fyndt vnd kumbt eym z huß
34
Das kumbt gar vngern wider druß
d iiij
GW5046/B20
d3v
[ Kap. 20 ]
Wer ettwas fyndt/vnd dreyt das hyn
Vnd meynt got we/das es ſy ſyn
So hat der tüfel bſchien jn
Von ſcha fynden.
1
Der i eyn narr der ettwas fyndt
2
Vnd jn ſym ſynn i alſo blindt
3
Vnd ſpꝛicht/das hat mir gott beſchert
4
Jch acht nit wem es ʒ gehꝛt/
d4r

5
Was eyner nit hat vß geſpꝛeit
6
Das i ʒ ſchnyden jm verſeit
7
Eyn yeder wiſß by ſyner ere
8
Das das eym andern ʒ gehꝛ
9
Was er weißt das es ſyn nit i
10
Es hilfft nitt/ob jm ſchon gebꝛi
11
Vnd er es fyndet on geuerd
12
Er lg das es dem wider werd
13
Weißt er jn/des es i geſyn
14
Oder geb es den erben ſyn
15
Ob man die a nit wien kan
16
So geb man es eym armen man
17
Oder ſun durch gottes wien vß
18
Es ſo nit bliben jn dym huß
19
Dann es i ab getragen gt
20
Dar durch verdampt jn heen glt
21
Gar mancher vmb ſlch ſünden ſit
22
Den man offt ribt/ſo er nit ſchwit/
23
Achoꝛ behielt das nit was ſyn
24
Vnd bꝛocht dar durch das volck jn pyn
25
Ʒ let wart jm/das er nit meynt
26
Do man on brmung jn vereynt/
27
Wer vff ſich ladt eyn kleyne burd
28
Der nm eyn grer/we es jm wurd/
29
Fynden vnd rouben acht gott glich
30
Dann er din her an ſycht vnd dich/
31
Vil wger i gan fynden nüt
32
Dann fundt/den man nit wider gitt
33
Was man fyndt vnd kumbt eym ʒ huß
34
Das kumbt gar vngern wider druß
d iiij