GW5046/B29
e5v
[ Kap. 29 ]
Wer vff syn frumkeyt halt alleyn
Vnd ander vrteylt bß vnd kleyn
Der stoßt sich offt an hertte steyn
Der ander lut vrteilt.
1
Der ist eyn narr der sich vertrst
2
Vff won / vnd meynt er sig der grßt
3
Vnd weiß nit das jn eyner stund
4
Syn sel fert dieff jn hellen grund
e6r

5
Aber den trost hat yeder narr
6
Er meynt nit syn der nhst der far
7
Wann er schon ander sterben sicht
8
Bald hat eyn vrsach er erdicht
9
Vnd kan sagen / der dett also /
10
Der was z wild / der seltten fro
11
Der hat diß / vnd der jhens gethan
12
Dar vmb hatt jn gott sterben lan
13
Vnd vrteilt eynen noch sym tod
14
Der villicht ist jn gotts gnod
15
So er jn grssern sünden lebt
16
Wider gott vnd syn nchsten strebt
17
Vnd forcht dar vmb nit stroff noch bß
18
Vnd weiß doch / das er sterben mß
19
Wo / wenn / vnd wie / ist jm nit kundt
20
Biß das die sel fert vß dem mundt
21
Doch gloubt er nit das sy eyn hell
22
Biß er hyn jn kumbt über die schwell
23
So würt jn denn der synn vff gan
24
So sie jn mitt der flammen stan
25
Eyn yeden dunckt syn leben gt
26
Alleyn das hertz gott kennen dt
27
Für bß schatzt man offt manchen mann
28
Den gott doch kent / vnd lieb will han
29
Mancher vff erden würt geert
30
Der noch sym tod zr hellen fert
31
Eyn narr ist wer gesprechen dar
32
Das er reyn sig von sünden gar
33
Doch yedm narren das gebrist
34
Das er nit syn will das er ist
GW5046/B29
e5v
[ Kap. 29 ]
Wer vff ſyn frumkeyt halt aeyn
Vnd ander vrteylt bß vnd kleyn
Der oßt ſich offt an hertte eyn
Der ander lut vrteilt.
1
Der i eyn narr der ſich vertr
2
Vff won/vnd meynt er ſig der grßt
3
Vnd weiß nit das jn eyner und
4
Syn ſel fert dieff jn heen grund
e6r

5
Aber den tro hat yeder narr
6
Er meynt nit ſyn der nh der far
7
Wann er ſchon ander erben ſicht
8
Bald hat eyn vrſach er erdicht
9
Vnd kan ſagen/der dett alſo/
10
Der was ʒ wild/der ſeltten fro
11
Der hat diß/vnd der jhens gethan
12
Dar vmb hatt jn gott erben lan
13
Vnd vrteilt eynen noch ſym tod
14
Der viicht i jn gotts gnod
15
So er jn grern ſünden lebt
16
Wider gott vnd ſyn nchen rebt
17
Vnd foꝛcht dar vmb nit roff noch bß
18
Vnd weiß doch/das er erben mß
19
Wo/wenn/vnd wie/i jm nit kundt
20
Biß das die ſel fert vß dem mundt
21
Doch gloubt er nit das ſy eyn he
22
Biß er hyn jn kumbt über die ſchwe
23
So würt jn de der ſynn vff gan
24
So ſie jn mitt der flāmen an
25
Eyn yeden dunckt ſyn leben gt
26
Aeyn das her gott kennen dt
27
Für bß ſchat man offt manchen ma
28
Den gott doch kent/vnd lieb wi han
29
Mancher vff erden würt geert
30
Der noch ſym tod ʒr heen fert
31
Eyn narr i wer geſpꝛechen dar
32
Das er reyn ſig von ſünden gar
33
Doch yedm narren das gebꝛi
34
Das er nit ſyn wi das er i