GW5046/B38
f7v
[ Kap. 38 ]
Wer kranck ist / vnd lyt jn der nott
Vnd volget nit eyns artzets rott
Der hab den schaden / wie es gott
von krancken die nit volgen
1
Der ist eyn narr der nit verstat
2
Was jm eyn artzt jn nten rat
3
Vnd wie er recht halt syn dyget
4
Die jm der artzt gesetzet hett
f8r

5
Vnd er für wyn das wasser nymbt
6
Oder des glich das jm nit zymbt
7
Vnd lg das er syn lust erlab
8
Biß man jn hyn treit z dem grab
9
Wer will der kranckheyt bald entgan
10
Der soll dem anfang widerstan
11
Dann artzeny mß würcken langk
12
Wann kranckheyt vast nymbt vberhanck
13
Wer gern well werden bald gesund
14
Der zoug dem artzet recht die wund
15
Vnd lyd sich / so man die vff brech
16
Oder mit meißlin dar jn stech
17
Oder sie hefft / wesch / oder bynd
18
Ob man jm schon die hut abschynd
19
Do mit alleyn das leben blyb
20
Vnd man die sel nit von jm tryb /
21
Eyn gtter artzt dar vmb nit flücht
22
Ob joch der kranck halber hyn zücht
23
Eyn siech sich billich lyden sol
24
Vff hoffnung / das jm bald werd wol /
25
Wer eym artzt jn der kranckheyt lügt
26
Vnd jn der bicht eyn priester drügt
27
Vnd vnwor seyt sym aduocat
28
Wann er will nemen by jm ratt
29
Der hatt jm selbß alleyn gelogen
30
Vnd mit sym schaden sich betrogen
31
Eyn narr ist / der eyn artzet scht
32
Des wort / vnd ler / er nit gercht
33
Vnd volget altter wiber rott
34
Vnd loßt sich segen jn den dott
f8v

35
Mitt kracter vnd mitt narren wurtz
36
Des nymbt er z der hell eyn sturtz
37
Des abergloub ist yetz so vil
38
Do mitt man gsuntheit schen wil
39
Wann ich das als z samen sch
40
Jch macht wol druß eyn ketzerbch
41
Wer kranck ist der wer gern gesunt
42
Vnd acht nitt wo die hilff har kunt
43
Den tfel rfft gar mancher an
44
Das er der kranckheit mcht entgan
45
Wann er von jm hilff wartend wer
46
Vnnd nit mst sorgen grsser schwer /
47
Der würd jnn narrheyt gantz verrcht
48
Wer wider gott gesuntheyt scht
49
Vnd on die wore wißheyt gert
50
Das er well wyß syn vnd gelert
51
Der ist nitt gsunt / sunder gantz bld /
52
Nit wiß / sunder jn torheyt schnd
53
Jn stter kranckheyt er verhartt
54
Jn vnsünn blintheyt gantz ernart /
55
Kranckheyt vß sünden dick entspringt
56
Die sünd vil grosser siechtag bringt
57
Dar vmb wer kranckheyt will entgan
58
Der soll gott wol vor ougen han
59
Lgen das er der bicht sich noh
60
Ee er die artzeney entpfoh
61
Vnd das die sel vor werd gesunt
62
Ee dann der liplich artzet kunt
63
Aber es spricht yetz mancher gouch
64
Was sich gelibt das geslt sich ouch
g1r

65
Doch wurd es sich z lest so liben
66
Das weder lib noch sel wurt bliben
67
Vnd werdent ewig kranckheyt han
68
So wir der zytlich wend entgan
69
Vil synt yetz ful / vnd langest dott
70
Hetten sie vor geschet gott
71
Syn gnad erworben / hülff / vnd gunst
72
Ee dann sie schten artzet kunst
73
Vnd meynten leben on syn gnad
74
Strben doch mitt der selen schad /
75
Hett Machabeus sich verlon
76
Alleyn vff gott vnd nit vff Rom
77
Wie er zm ersten dett dar vor /
78
Er hett gelebt noch lange jor
79
Ezechias wer gestorben dott
80
Hett er sich nit gekrt z gott
81
Vnd dar vmb erworben / das gott wolt
82
Das er noch lenger leben solt
83
Hett sich Manasses nit bekert
84
Gott hett jn nyemer me erhrt
85
Der herr z dem bettrysen sprach
86
Der lange jor was gewesen schwach
87
Gang hyn / sünd nym / nit biß eyn narr
88
Das dir nit bsers widerfar /
89
Mancher gelobt jn kranckheyt vil
90
Wie er syn leben bessern wil
91
Dem spricht man / do der siech genaß
92
Do wart er bser dann er was
93
Vnd meynt gott do mit btrogen han
94
Bald gond jn grsser plagen an
g
GW5046/B38
f7v
[ Kap. 38 ]
Wer kranck i/vnd lyt jn der nott
Vnd volget nit eyns arets rott
Der hab den ſchaden/wie es gott
vō krāckē die nit volgē
1
Der i eyn narr der nit verat
2
Was jm eyn art jn nten rat
3
Vnd wie er recht halt ſyn dyget
4
Die jm der art geſeet hett
f8r

5
Vnd er für wyn das waer nymbt
6
Oder des glich das jm nit ʒymbt
7
Vnd lg das er ſyn lu erlab
8
Biß man jn hyn treit ʒ dem grab
9
Wer wi der kranckheyt bald entgan
10
Der ſo dem anfang wideran
11
Dann areny mß würcken langk
12
Wann kranckheyt va nymbt vberhanck
13
Wer gern we werden bald geſund
14
Der ʒoug dem aret recht die wund
15
Vnd lyd ſich/ſo man die vff brech
16
Oder mit meißlin dar jn ech
17
Oder ſie hefft/weſch/oder bynd
18
Ob man jm ſchon die hut abſchynd
19
Do mit aeyn das leben blyb
20
Vnd man die ſel nit von jm tryb/
21
Eyn gtter art dar vmb nit flücht
22
Ob joch der kranck halber hyn ʒücht
23
Eyn ſiech ſich biich lyden ſol
24
Vff hoffnung/das jm bald werd wol/
25
Wer eym art jn der kranckheyt lügt
26
Vnd jn der bicht eyn prieer drügt
27
Vnd vnwor ſeyt ſym aduocat
28
Wann er wi nemen by jm ratt
29
Der hatt jm ſelbß aeyn gelogen
30
Vnd mit ſym ſchaden ſich betrogen
31
Eyn narr i/der eyn aret ſcht
32
Des wort/vnd ler/er nit gercht
33
Vnd volget altter wiber rott
34
Vnd loßt ſich ſegen jn den dott
f8v

35
Mitt kracter vnd mitt narren wur
36
Des nymbt er ʒ der he eyn ur
37
Des abergloub i ye ſo vil
38
Do mitt man gſuntheit ſchen wil
39
Wann ich das als ʒ ſamen ſch
40
Jch macht wol druß eyn keerbch
41
Wer kranck i der wer gern geſunt
42
Vnd acht nitt wo die hilff har kunt
43
Den tfel rfft gar mancher an
44
Das er der kranckheit mcht entgan
45
Wann er von jm hilff wartend wer
46
Vnnd nit m ſoꝛgen grer ſchwer/
47
Der würd jnn narrheyt gan verrcht
48
Wer wider gott geſuntheyt ſcht
49
Vnd on die woꝛe wißheyt gert
50
Das er we wyß ſyn vnd gelert
51
Der i nitt gſunt/ſunder gan bld/
52
Nit wiß/ſunder jn toꝛheyt ſchnd
53
Jn ter kranckheyt er verhartt
54
Jn vnſünn blintheyt gan ernart/
55
Kranckheyt vß ſünden dick entſpꝛingt
56
Die ſünd vil groer ſiechtag bꝛingt
57
Dar vmb wer kranckheyt wi entgan
58
Der ſo gott wol vor ougen han
59
Lgen das er der bicht ſich noh
60
Ee er die areney entpfoh
61
Vnd das die ſel voꝛ werd geſunt
62
Ee dann der liplich aret kunt
63
Aber es ſpꝛicht ye mancher gouch
64
Was ſich gelibt das geſlt ſich ouch
g1r

65
Doch wurt es ſich ʒ le ſo liben
66
Das weder lib noch ſel wurt bliben
67
Vnd werdent ewig kranckheyt han
68
So wir der ʒytlich wend entgan
69
Vil ſynt ye ful/vnd lange dott
70
Hetten ſie voꝛ geſchet gott
71
Syn gnad erwoꝛben/hülff/vnd gun
72
Ee dann ſie ſchten aret kun
73
Vnd meynten leben on ſyn gnad
74
Strben doch mitt der ſelen ſchad/
75
Hett Machabeus ſich verlon
76
Aeyn vff gott vnd nit vff Rom
77
Wie er ʒm eren dett dar voꝛ/
78
Er hett gelebt noch lange joꝛ
79
Eʒechias wer geoꝛben dott
80
Hett er ſich nit gekꝛt ʒ gott
81
Vnd dar vmb erwoꝛben/das gott wolt
82
Das er noch lenger leben ſolt
83
Hett ſich Manaes nit bekert
84
Gott hett jn nyemer me erhꝛt
85
Der herr ʒ dem bettryſen ſpꝛach
86
Der lange joꝛ was geweſen ſchwach
87
Gang hyn/ſünd nym/nit biß eyn narr
88
Das dir nit bſers widerfar/
89
Mancher gelobt jn kranckheyt vil
90
Wie er ſyn leben beern wil
91
Dem ſpꝛicht man/do der ſiech genaß
92
Do wart er bſer dann er was
93
Vnd meynt gott do mitt btrogen han
94
Bald gond jn grer plagen an
g