GW5046/B59
k1v
[ Kap. 59 ]
Wer bgrt / das man jm dyen all tag
Vnd er doch danck / vnd lon versag
Jst wol / das man jm die brütschen schlag
Von vndanckberkeyt.
1
Der ist eyn narr / der vil begrt
2
Vnd er nüt dt der eren wert
3
Vnd gibt eym mg / vnd arbeit vil
4
Dem er doch wenig lonen wil
k2r

5
Wer von eyner sach will haben gwynn
6
Billich setzt der jnn synen synn
7
Das er ouch kosten leg dar an
8
Will anders er mit eren stan /
9
Gar seltten jn sym wesen blibt
10
Eyn md roß / das man vber tribt
11
Eyn willig roß würt stettig baldt
12
Wann man das ftter jm vorhaldt
13
Wer eym vil ding z mten gtar
14
Vnd lonen nitt / der ist eyn narr
15
Wer nit mag haben wol für gt
16
Was man vmb zymlich lon jm dt
17
Der soll z zytten sich nit klagen
18
Ob man jm arbeyt dt versagen
19
Jo sol man jm die brittschen schlagen /
20
Wes eyner will das er genyeß
21
Der lg das er ouch widerschyeß
22
Vndanckberkeyt nymbt bsen lon
23
Sie macht den brunnen wassers on
24
Eyn altt Cystern nit wasser gytt
25
Wann man nit wasser ouch dryn schytt /
26
Eyn düren angel gar bald kyerrt
27
Wann man jn nit mit l ouch schmyert
28
Der ist nit würdig grsser schenck
29
Wer an die kleynen nit gedenck
30
Dem würt billich versagt all gob
31
Der vmb die kleyn nit saget lob
32
Der heißt wol vnuernunfft / vnd grob
33
All wysen ye gehasset hant
34
Den / der vndanckbar wart erkant
k ij
GW5046/B59
k1v
[ Kap. 59 ]
Wer bgrt/das man jm dyen a tag
Vnd er doch danck/vnd lon verſag
J wol/das man jm die bꝛütſchen ſchlag
Von vndanckberkeyt.
1
Der i eyn narr/der vil begrt
2
Vnd er nüt dt der eren wert
3
Vnd gibt eym mg/vnd arbeit vil
4
Dem er doch wenig lonen wil
k2r

5
Wer von eyner ſach wi haben gwynn
6
Biich ſet der jnn ſynen ſynn
7
Das er ouch koen leg dar an
8
Wi anders er mit eren an/
9
Gar ſeltten jn ſym weſen blibt
10
Eyn md roß/das man vber tribt
11
Eyn wiig roß würt ettig baldt
12
Wann man das ftter jm voꝛhaldt
13
Wer eym vil ding ʒ mten gtar
14
Vnd lonen nitt/der i eyn narr
15
Wer nit mag haben wol für gt
16
Was man vmb ʒymlich lon jm dt
17
Der ſo ʒ ʒytten ſich nit klagen
18
Ob man jm arbeyt dt verſagen
19
Jo ſol man jm die bꝛittſchen ſchlagen/
20
Wes eyner wi das er genyeß
21
Der lg das er ouch widerſchyeß
22
Vndanckberkeyt nymbt bſen lon
23
Sie macht den bꝛunnen waers on
24
Eyn altt Cyern nit waer gytt
25
Wann man nit waer ouch dryn ſchytt/
26
Eyn düren angel gar bald kyerrt
27
Wann man jn nit mit l ouch ſchmyert
28
Der i nit würdig grer ſchenck
29
Wer an die kleynen nit gedenck
30
Dem würt biich verſagt a gob
31
Der vmb die kleyn nit ſaget lob
32
Der heißt wol vnuernunfft/vnd grob
33
A wyſen ye gehaet hant
34
Den/der vndanckbar wart erkant
k ij