GW5046/B6
b1v
[ Kap. 6 ]
Wer synen kynden übersicht
Jrn mtwill / vnd sie straffet nicht
Dem selb z letzst vil leydes geschicht
Von ler der kynd
1
Der ist in narrheyt gantz erblyndt
2
Der nit mag acht han / das syn kyndt
3
Mit züchten werden vnderwißt
4
Vnd er sich sunders dar vff flyßt
b2r

5
Das er sie loß jrr gon on straff
6
Glich wie on hyrten gnt die schaff
7
Vnd jn all mtwill über sicht /
8
Vnd meynt sie drffen stroffens nicht /
9
Sie sygen noch nit by den joren
10
Das sie behalten jn den oren
11
Was man jn sag / sy stroff vnd ler /
12
O grosser dor / merck z vnd hr
13
Die jugent ist z bhaltten gering
14
Sie mercket wol vff alle ding /
15
Was man jn nüwe hfen schitt
16
Den selben gschmack verlont sie nitt /
17
Eyn junger zwyg sich biegen lat /
18
Wann man eyn altten vnderstat
19
Z biegen / so knelt er entzwey
20
Zymlich stroff / bringt keyn srglich gschrey
21
Die rt der zücht vertribt on schmertz
22
Die narrheyt vß des kyndes hertz
23
On straffung selten yemans lert
24
Als übel wechßt das man nit wert
25
Hely was recht vnd lebt on sünd
26
Aber das er nit strofft syn kynd
27
Des strofft jn gott / das er mitt klag
28
Starb / vnd syn sn vff eynen tag /
29
Das man die kynd nit ziehen will
30
Des fyndt man Cathelynen vil
31
Es stünd yetz vmb die kynd vil baß
32
Geb man schlmeister jnn / als was
33
Phenix / den Peleus synem sn
34
Achilli scht / vnd z wolt dn
b ij
b2v

35
Philippus durch scht kriechen landt
36
Biß er sym sn eyn meister fandt
37
Dem grsten künnig jn der welt
38
Wart Aristoteles z geselt
39
Der selb Platonem hort lang jor
40
Vnd Plato Socratem dar vor
41
Aber die vtter vnser zytt
42
Dar vmb das sie verblent der gyt
43
Nemen sie vff sllich meister nn
44
Der jn zm narren macht eyn sn
45
Vnd schickt jn wider heym z huß
46
Halb narrechter dann er kam druß
47
Des ist z wundern nit dar an
48
Das narren narrecht kynder han
49
Crates der alt sprach / wann es jm
50
Z stnd / wolt er mit heller stym
51
Schryen / jr narren vnbedacht
52
Jr hant vff gt samlen groß acht
53
Vnd achten nit vff üwer kynd
54
Den jr sllich richtum samlen syndt
55
Aber üch wirt z letst der lon
56
Wann üwer sn jn rott snt gon
57
Vnd stellen zücht vnd eren nach
58
So ist jn z dem wesen gach
59
Wie sie von jugent hant gelert
60
Dann wirt des vatters leydt gemert
61
Vnd fryßt sich selbst das er on nutz
62
Erzogen hat eyn wynterbutz
63
Ettlich dnt sich in bben rott
64
Die lstern vnd geschmhen gott
b3r

65
Die andren hencken an sich sck
66
Dise verspielen roß vnd rck
67
Die vierden prassen tag vnd nacht
68
Das würt vß solchen kynden gmacht
69
Die man nit jn der jugent zücht
70
Vnd [mit] eym
Vnd [mit] eym ] Vnd eym GW5046
meister wol versicht
71
Dann anfang / mittel / end / der ere
72
Entspringt alleyn vß gter lere
73
Eyn lblich ding ist edel syn
74
Es ist aber frmbd / vnd nit din
75
Es kumbt von dinen eltern har /
76
Eyn kstlich ding ist richtum gar
77
Aber des ist des gelückes fall
78
Das vff vnd ab dantzt wie eyn ball /
79
Eyn hübsch ding der welt glory ist /
80
Vnstantbar doch / dem allzyt gbrist /
81
Schonheit des libes man vil acht
82
Wert ettwann doch kum über nacht /
83
Glich wie gesuntheyt ist vast lieb
84
Und stielt sich ab doch wie eyn dieb
85
Groß sterck / acht man für kstlich hab
86
Nymbt doch von kranckheyt / alter ab /
87
Dar vmb ist nützt vndtlich mer
88
Vnd bliblich by vnß dann die ler
89
Gorgias frogt / ob sellig wer
90
Von Persia der mchtig her
91
Sprach Socrates / ich weiß noch nüt
92
Ob er hab ler vnd tugent üt /
93
Als ob er sprech / das gwalt vnd golt
94
On ler der tugent nützet solt
b iij
GW5046/B6
b1v
[ Kap. 6 ]
Wer ſynen kynden überſicht
Jrn mtwill/vnd ſie raffet nicht
Dem ſelb ʒ le vil leydes geſchicht
Von ler der kynd
1
Der i jn narrheyt gan erblyndt
2
Der nit mag acht han / das ſyn kyndt
3
Mit ʒüchten werden vnderwißt
4
Vnd er ſich ſunders dar vff flyßt
b2r

5
Das er ſie loß jrr gon on raff
6
Glich wie on hyrten gnt die ſchaff
7
Vnd jn a mtwill über ſicht/
8
Vnd meynt ſie dꝛffen roffens nicht/
9
Sie ſygen noch nit by den joꝛen
10
Das ſie behalten jn den oꝛen
11
Was man jn ſag/ſy roff vnd ler/
12
O groſſer doꝛ/merck ʒ vnd hꝛ
13
Die jugent i ʒ bhaltten gering
14
Sie mercket wol vff ae ding/
15
Was man jn nüwe hfen ſchitt
16
Den ſelben gſchmack verlont ſie nitt/
17
Eyn junger ʒwyg ſich biegen lat/
18
Wann man eyn altten vnderat
19
Ʒ biegen/ſo knelt er enwey
20
Ʒymlich roff/bꝛingt keyn ſꝛglich gſchrey
21
Die rt der ʒücht vertribt on ſchmer
22
Die narrheyt vß des kyndes her
23
On raffung ſelten yemans lert
24
Als übel wechßt das man nit wert
25
Hely was recht vnd lebt on ſünd
26
Aber das er nit rofft ſyn kynd
27
Des rofft jn gott/das er mitt klag
28
Starb/vnd ſyn ſn vff eynen tag/
29
Das man die kynd nit ʒiehen will
30
Des fyndt man Cathelynen vil
31
Es ünd ye vmb die kynd vil baß
32
Geb man ſchlmeier jnn/als was
33
Phenix/den Peleus ſynem ſn
34
Achii ſcht/vnd ʒ wolt dn
b ij
b2v

35
Philippus durch ſcht kriechen landt
36
Biß er ſym ſn eyn meier fandt
37
Dem gren künnig jn der welt
38
Wart Arioteles ʒ geſelt
39
Der ſelb Platonem hoꝛt lang joꝛ
40
Vnd Plato Socratem dar voꝛ
41
Aber die vtter vnſer ʒytt
42
Dar vmb das ſie verblent der gyt
43
Nemen ſie vff ſllich meier nn
44
Der jn ʒm narren macht eyn ſn
45
Vnd ſchickt jn wider heym ʒ huß
46
Halb narrechter dann er kam druß
47
Des i ʒ wundern nit dar an
48
Das narren narrecht kynder han
49
Crates der alt ſpꝛach/wann es jm
50
Ʒ nd/wolt er mit heer ym
51
Schryen/jr narren vnbedacht
52
Jr hant vff gt ſamlen groß acht
53
Vnd achten nit vff üwer kynd
54
Den jr ſllich richtum ſamlen ſyndt
55
Aber üch wirt ʒ let der lon
56
Wann üwer ſn jn rott ſnt gon
57
Vnd een ʒücht vnd eren nach
58
So i jn ʒ dem weſen gach
59
Wie ſie von jugent hant gelert
60
Dann wirt des vatters leydt gemert
61
Vnd fryßt ſich ſelb das er on nu
62
Erʒogen hat eyn wynterbu
63
Ettlich dnt ſich in bben rott
64
Die lern vnd geſchmhen gott
b3r

65
Die andren hencken an ſich ſck
66
Diſe verſpielen roß vnd rck
67
Die vierden praen tag vnd nacht
68
Das würt vß ſolchen kynden gmacht
69
Die man nit jn der jugent ʒücht
70
Vnd eym meier wol verſicht
71
Dann anfang/mittel/end/der ere
72
Entſpꝛingt aeyn vß gter lere
73
Eyn lblich ding i edel ſyn
74
Es i aber frmbd/vnd nit din
75
Es kumbt von dinen eltern har/
76
Eyn klich ding i richtum gar
77
Aber des i des gelückes fa
78
Das vff vnd ab dant wie eyn ba/
79
Eyn hübſch ding der welt gloꝛy i/
80
Vnantbar doch/dem allʒyt gbꝛi/
81
Schonheit des libes man vil acht
82
Wert ettwann doch kum über nacht/
83
Glich wie geſuntheyt i va lieb
84
Und ielt ſich ab doch wie eyn dieb
85
Groß erck/acht man für klich hab
86
Nymbt doch von kranckheyt/alter ab/
87
Dar vmb i nüt vndtlich mer
88
Vnd bliblich by vnß dann die ler
89
Goꝛgias frogt/ob ſeig wer
90
Von Perſia der mchtig her
91
Spꝛach Socrates/ich weiß noch nüt
92
Ob er hab ler vnd tugent üt/
93
Als ob er ſpꝛech/das gwalt vnd golt
94
On ler der tugent nüet ſolt
b iij