GW5047/P1
a1r
Doctor Brants Narrenschiff
j.4.9.9.
Nüt on vrsach.
GW5047/P1
a1r
Doctoꝛ Bꝛants Narrenſchiff
j.4.9.9.
Nüt on vrſach.
Olpe.
GW5047/B1
a4v
[ Kap. 1 ]
Den vordantz hat man mir gelan
Dann ich on nutz vil bcher han
Die ich nit lyß / vnd nit verstan
von vnnutzen buchern.
1
Das ich sytz vornan jn dem schyff
2
Das hat worlich eyn sundern gryff
3
On vrsach ist das nit gethan
4
Vff myn libry ich mich verlan
a5r

5
Von bchern hab ich grossen hort
6
Verstand doch drynn gar wenig wort
7
Vnd halt sie dennacht jn den eren
8
Das ich jnn will der fliegen weren
9
Wo man von künsten reden dt
10
Sprich ich / do heym hab ichs fast gt
11
Do mitt loß ich bengen mich
12
Das ich vil bcher vor mir sich
13
Der künig Ptolomeus bstelt
14
Das er all bcher hett der welt
15
Vnd hielt das für eyn grossen schatz
16
Doch hett er nit das recht gesatz
17
Noch dar vß berichten sich
18
Jch hab vil bcher ouch des glich
19
Vnd liß doch gantz wenig dar jnn
20
War vmb wolt ich brechen myn synn
21
Vnd mit der ler mich bekümbren fast
22
Wer vil studiert / würt eyn fantast
23
Jch mag doch sunst wol syn eyn her
24
Vnd lonen eym der für mich ler
25
Ob ich schon hab eyn groben synn
26
Doch so ich by gelerten byn
27
So kan ich jta sprechen jo
28
Des tütschen orden bin ich fro
29
Dann ich gar wenig kan latin
30
Jch weiß das vinum heisset wyn
31
Gucklus eyn gouch / stultus eyn dor
32
Vnd das ich heyß domine doctor
33
Die oren sint verborgen mir
34
Man sh sunst bald eyns müllers thier
GW5047/B1
a4v
[ Kap. 1 ]
Den voꝛdantʒ hat man mir gelan
Dann ich on nutʒ vil bcher han
Die ich nit lyß/vnd nit veran
von vnnutʒen buchern.
1
Das ich ſytʒ voꝛnan jn dem ſchyff
2
Das hat woꝛlich eyn ſundern gryff
3
On vrſach i das nit gethan
4
Vff myn libꝛy ich mich verlan
a5r

5
Von bchern hab ich groen hoꝛt
6
Verand doch drynn gar wenig woꝛt
7
Vnd halt ſie dennacht jn den eren
8
Das ich jnn wi der fliegen weren
9
Wo man von künen reden dt
10
Spꝛich ich/do heym hab ichs fa gt
11
Do mitt loß ich bengen mich
12
Das ich vil bcher voꝛ mir ſich
13
Der künig Ptolomeus belt
14
Das er a bcher hett der welt
15
Vnd hielt das für eyn groen ſchatʒ
16
Doch hett er nit das recht geſatʒ
17
Noch dar vß berichten ſich
18
Jch hab vil bcher ouch des glich
19
Vnd liß doch gantʒ wenig dar jnn
20
War vmb wolt ich bꝛechen myn ſynn
21
Vnd mit der ler mich bekümbren fa
22
Wer vil udiert/würt eyn fanta
23
Jch mag doch ſun wol ſyn eyn her
24
Vnd lonen eym der für mich ler
25
Ob ich ſchon hab eyn groben ſynn
26
Doch ſo ich by gelerten byn
27
So kan ich jta ſpꝛechen jo
28
Des tütſchen oꝛden bin ich fro
29
Dann ich gar wenig kan latin
30
Jch weiß das vinum heiet wyn
31
Gucklus eyn gouch/ultus eyn doꝛ
32
Vnd das ich heyß domine dooꝛ
33
Die oꝛen ſint verboꝛgen mir
34
Man ſh ſun bald eyns müers thier