GW5047/B104
s6r
s6v
Syn wyßheyt vnder wgen lon
Vnd sol den weg der torheyt gon
Den der on zwiffel anhyn fert
Der sich an solche trouwort kert
Die wile doch gott / vff syner sytt
Jst / vnd beschyrmt den alle zyt
Der von der worheyt sich nit scheydt
Das er z keyner zyt beleydt
Syn fß / wer vff der worheyt blibt
Bald / der all vigend von jm tribt
Eyn wiß man stat der worheyt z /
Ob er joch sch Phalaridis k
Wer nit kan by der worheyt ston
Der mß den wg der torheyt gon
Der visch hett jn verschlucket nit
Wer eynen liplich stroffen dt
Ob ers joch hat nit glich für gt
So würt doch etwan syn die stund
Das es jm z verdancken kundt
Vnd grsser danck nymbt vmb stroffwort
Dann ob er redt / das man gern hort
Vnd jm die worheyt legen vß
Dyn gelt blib(sprach er)jnn dym huß
s7r
Dar vmb das er die gaben nam
Vnd wolt thn wider die worheyt
Des wart verkrt als das er seyt
Der esel strofft den / der jn reyt
Zwey ding mag man verbergen nit
Z ewig zyt sicht man das dryt
Eyn stat gebuwen jnn die hh /
Eyn narr / er stand / sitz / oder gee
Sicht man doch bald / wesen vnd bscheyt
Worheyt sicht man jnn ewigkeyt
Vnd würt sich nyemer me verlygen
Wann narren schon den hals ab schrygen /
Worheyt ert man durch alle land
Der narren freyd ist / spott / vnd schand
Jch byn gar offt gerennet an
Wile ich das schiff gezymberet han
Jch soll es doch eyn wenig frben
Vnd nit mit eychen rinden grben
Sunder mit lynden safft ouch schmyeren
Vnd ettlich ding ettwas glosyeren
Aber ich ließ sie all erfrren
Das ich anders dann worheyt seyt
Worheyt die blibt jnn ewikeyt
Vnd würt eym vnder die ougen ston
Wann nyemer wer diß bchlin schon
Worheit ist stercker dann all die
Mich hinder reden / oder sie
Wann ich mich hett gekrt dar an
Jch mst byn grssten narren stan
Die ich jnn allen schiffen han
GW5047/B104
s6r
s6v
Syn wyßheyt vnder wgen lon
Vnd ſol den weg der toꝛheyt gon
Den der on ʒwiffel anhyn fert
Der ſich an ſolche trouwoꝛt kert
Die wile doch gott/vff ſyner ſytt
J/vnd beſchyrmt den ae ʒyt
Der von der woꝛheyt ſich nit ſcheydt
Das er ʒ keyner ʒyt beleydt
Syn fß/wer vff der woꝛheyt blibt
Bald/der a vigend von jm tribt
Eyn wiß man at der woꝛheyt ʒ/
Ob er joch ſch Phalaridis k
Wer nit kan by der woꝛheyt on
Der mß den wg der toꝛheyt gon
Hett jonas woꝛheyt gkundt by ʒyt
Der viſch hett jn verſchlucket nit
Helias hielt mit woꝛheyt pꝛiß
Dar vmb fr er jnns Paradiß/
Johannes floch der narren louff
Dar vmb kam Chrius ʒ ſym touff
Wer eynen liplich roffen dt
Ob ers joch hat nit glich für gt
So würt doch etwan ſyn die und
Das es jm ʒ verdancken kundt
Vnd grer danck nymbt vmb roffwoꝛt
Dann ob er redt/das man gern hoꝛt
Daniel keyn liebdat nemen wolt
Als er Baltheſar ſagen ſoltt
Vnd jm die woꝛheyt legen vß
Dyn gelt blib(ſpꝛach er)jnn dym huß
s7r
Der engel hyndert Balaam
Dar vmb das er die gaben nam
Vnd wolt thn wider die woꝛheyt
Des wart verkrt als das er ſeyt
Der eſel rofft den/der jn reyt
Ʒwey ding mag man verbergen nit
Ʒ ewig ʒyt ſicht man das dryt
Eyn at gebuwen jnn die hh/
Eyn narr/er and/ſi/oder gee
Sicht man doch bald/weſen vnd bſcheyt
Woꝛheyt ſicht man jnn ewigkeyt
Vnd würt ſich nyemer me verlygen
Wann narren ſchon den hals ab ſchrygen/
Woꝛheyt ert man durch ae land
Der narren freyd i/ſpott/vnd ſchand
Jch byn gar offt gerennet an
Wile ich das ſchiff geʒymberet han
Jch ſo es doch eyn wenig frben
Vnd nit mit eychen rinden grben
Sunder mit lynden ſafft ouch ſchmyeren
Vnd ettlich ding ettwas gloſyeren
Aber ich ließ ſie a erfrren
Das ich anders dann woꝛheyt ſeyt
Woꝛheyt die blibt jnn ewikeyt
Vnd würt eym vnder die ougen on
Wann nyemer wer diß bchlin ſchon
Woꝛheit i ercker dann a die
Mich hinder reden/oder ſie
Wann ich mich hett gekrt dar an
Jch m byn grſen narren an
Die ich jnn aen ſchiffen han