GW5047/B104
s6r
[ Kap. 104 ]
Wer durch liebkosen vnd trouwort
Die worheyt setzet an eyn ort
Der klopfft dem endkrist an der port
worheyt verschwigen.
1
Der ist eyn narr / wer wyrt zerstrt
2
Jnn sym gemt / so man anfrt
3
Vnd mitt gwalt / jnn zwyngen wll
4
Das er die worheyt schwigen sll
s6v

5
Syn wyßheyt vnder wgen lon
6
Vnd sol den weg der torheyt gon
7
Den der on zwiffel anhyn fert
8
Der sich an solche trouwort kert
9
Die wile doch gott / vff syner sytt
10
Jst / vnd beschyrmt den alle zyt
11
Der von der worheyt sich nit scheydt
12
Das er z keyner zyt beleydt
13
Syn fß / wer vff der worheyt blibt
14
Bald / der all vigend von jm tribt
15
Eyn wiß man stat der worheyt z /
16
Ob er joch sch Phalaridis k
17
Wer nit kan by der worheyt ston
18
Der mß den wg der torheyt gon
19
Hett jonas worheyt gkundt by zyt
20
Der visch hett jn verschlucket nit
21
Helias hielt mit worheyt priß
22
Dar vmb fr er jnns Paradiß /
23
Johannes floch der narren louff
24
Dar vmb kam Christus z sym touff
25
Wer eynen liplich stroffen dt
26
Ob ers joch hat nit glich für gt
27
So würt doch etwan syn die stund
28
Das es jm z verdancken kundt
29
Vnd grsser danck nymbt vmb stroffwort
30
Dann ob er redt / das man gern hort
31
Daniel keyn liebdat nemen wolt
32
Als er Balthesar sagen soltt
33
Vnd jm die worheyt legen vß
34
Dyn gelt blib(sprach er)jnn dym huß
s7r

35
Der engel hyndert Balaam
36
Dar vmb das er die gaben nam
37
Vnd wolt thn wider die worheyt
38
Des wart verkrt als das er seyt
39
Der esel strofft den / der jn reyt
40
Zwey ding mag man verbergen nit
41
Z ewig zyt sicht man das dryt
42
Eyn stat gebuwen jnn die hh /
43
Eyn narr / er stand / sitz / oder gee
44
Sicht man doch bald / wesen vnd bscheyt
45
Worheyt sicht man jnn ewigkeyt
46
Vnd würt sich nyemer me verlygen
47
Wann narren schon den hals ab schrygen /
48
Worheyt ert man durch alle land
49
Der narren freyd ist / spott / vnd schand
50
Jch byn gar offt gerennet an
51
Wile ich das schiff gezymberet han 
52
Jch soll es doch eyn wenig frben
53
Vnd nit mit eychen rinden grben
54
Sunder mit lynden safft ouch schmyeren
55
Vnd ettlich ding ettwas glosyeren
56
Aber ich ließ sie all erfrren
57
Das ich anders dann worheyt seyt
58
Worheyt die blibt jnn ewikeyt
59
Vnd würt eym vnder die ougen ston
60
Wann nyemer wer diß bchlin schon
61
Worheit ist stercker dann all die
62
Mich hinder reden / oder sie
63
Wann ich mich hett gekrt dar an
64
Jch mst byn grssten narren stan
65
Die ich jnn allen schiffen han
GW5047/B104
s6r
[ Kap. 104 ]
Wer durch liebkoſen vnd trouwoꝛt
Die woꝛheyt ſeet an eyn oꝛt
Der klopfft dem endkri an der poꝛt
woꝛheyt verſchwigen.
1
Der i eyn narr/wer wyrt ʒerrt
2
Jnn ſym gemt/ſo man anfrt
3
Vnd mitt gwalt/jnn ʒwyngen w
4
Das er die woꝛheyt ſchwigen ſ
s6v

5
Syn wyßheyt vnder wgen lon
6
Vnd ſol den weg der toꝛheyt gon
7
Den der on ʒwiffel anhyn fert
8
Der ſich an ſolche trouwoꝛt kert
9
Die wile doch gott/vff ſyner ſytt
10
J/vnd beſchyrmt den ae ʒyt
11
Der von der woꝛheyt ſich nit ſcheydt
12
Das er ʒ keyner ʒyt beleydt
13
Syn fß/wer vff der woꝛheyt blibt
14
Bald/der a vigend von jm tribt
15
Eyn wiß man at der woꝛheyt ʒ/
16
Ob er joch ſch Phalaridis k
17
Wer nit kan by der woꝛheyt on
18
Der mß den wg der toꝛheyt gon
19
Hett jonas woꝛheyt gkundt by ʒyt
20
Der viſch hett jn verſchlucket nit
21
Helias hielt mit woꝛheyt pꝛiß
22
Dar vmb fr er jnns Paradiß/
23
Johannes floch der narren louff
24
Dar vmb kam Chrius ʒ ſym touff
25
Wer eynen liplich roffen dt
26
Ob ers joch hat nit glich für gt
27
So würt doch etwan ſyn die und
28
Das es jm ʒ verdancken kundt
29
Vnd grer danck nymbt vmb roffwoꝛt
30
Dann ob er redt/das man gern hoꝛt
31
Daniel keyn liebdat nemen wolt
32
Als er Baltheſar ſagen ſoltt
33
Vnd jm die woꝛheyt legen vß
34
Dyn gelt blib(ſpꝛach er)jnn dym huß
s7r

35
Der engel hyndert Balaam
36
Dar vmb das er die gaben nam
37
Vnd wolt thn wider die woꝛheyt
38
Des wart verkrt als das er ſeyt
39
Der eſel rofft den/der jn reyt
40
Ʒwey ding mag man verbergen nit
41
Ʒ ewig ʒyt ſicht man das dryt
42
Eyn at gebuwen jnn die hh/
43
Eyn narr/er and/ſi/oder gee
44
Sicht man doch bald/weſen vnd bſcheyt
45
Woꝛheyt ſicht man jnn ewigkeyt
46
Vnd würt ſich nyemer me verlygen
47
Wann narren ſchon den hals ab ſchrygen/
48
Woꝛheyt ert man durch ae land
49
Der narren freyd i/ſpott/vnd ſchand
50
Jch byn gar offt gerennet an
51
Wile ich das ſchiff geʒymberet han 
52
Jch ſo es doch eyn wenig frben
53
Vnd nit mit eychen rinden grben
54
Sunder mit lynden ſafft ouch ſchmyeren
55
Vnd ettlich ding ettwas gloſyeren
56
Aber ich ließ ſie a erfrren
57
Das ich anders dann woꝛheyt ſeyt
58
Woꝛheyt die blibt jnn ewikeyt
59
Vnd würt eym vnder die ougen on
60
Wann nyemer wer diß bchlin ſchon
61
Woꝛheit i ercker dann a die
62
Mich hinder reden/oder ſie
63
Wann ich mich hett gekrt dar an
64
Jch m byn grſen narren an
65
Die ich jnn aen ſchiffen han