GW5047/B114
v3r
[ Kap. 114 ]
Von narren hab ich vß geseyt
Do mit man doch wiß recht bescheydt 
Wer witzig sy / gantz vmb / vnd vmb 
Der lß myn fründ Virgilium /
Der wyß man
1
Eyn gt vernunfftig / witzig / man 
2
Des glich man nit mcht eynen
eynen ] yenen GW5047
han 
3
Jn aller weltt als Socrates
4
Appollo gab jm kuntschafft des /
v iij.
v3v

5
Der selb syn eygen richter ist
6
Wo jm abgang / vnd wißheyt gebrist 
7
Verscht er vff eym nglin sich
8
Er acht nit / was der adel spricht  
9
Oder des gemeynen volckes geschrey /
10
Er ist rotund / gantz wie eyn ey 
11
Do mit keyn frmbder mackel blib 
12
Der sich vff glattem weg anryb
13
Wie lang der tag jm krebs sich streckt 
14
Wie lang die nacht den steynbock deckt
15
So gdenckt er / vnd wigt eben vß 
16
Das jn keyn winckel jnn sym huß 
17
Betrb / oder er red eyn wort 
18
Das nit glich wg vff alle ort /
19
Do mit nit fl das winckel msß
20
Jo vst syg / wes er sich vermsß
21
Sunder all anlouff mit der handt 
22
Versetz / vnd bald hab abgewant /
23
So ist jm nit so lieb dheyn schloff
24
Das er nit gdenck verr / vnd sich stroff
25
Was er den langen tag hab gthon 
26
Wo übersehen er sich mag han /
27
Was er by zyt solt han betracht /
28
Vnd das z vnzyt hab volbracht /
29
War vmb vollendet er hab die sach
30
On zymlicheyt / vnd all vrsach /
31
Vnd er vil zyt vnnütz vertrib
32
War vmb er vff dem anschlag blib
33
Den er woll mcht verbessert han /
34
Vnd nit den armen gesehen an
v4r

35
War vmb er jn sym gmt hat vil 
36
Entpfunden schmertz / vnd wider will
37
Vnd war vmb er diß hab gethon
38
Vnd hab jhens vnderwegen gelon /
39
War vmb er syg so offt geletzt
40
Vnd hab den nutz für ere gesetzt
41
Vnd sich verschuldt mit wort / vnd gschicht 
42
Der erberkeyt geachtet nicht /
43
War vmb er der natur noch heng
44
Sin hertz z zucht nit zyech / vnd zweng
45
Also bewrt er werck / vnd wort 
46
Vom morgen / biß z tages ort /
47
Gdenck all sachen die er dt 
48
Verwürfft das bß / vnd lobt das gt 
49
Das ist eyns rechten wisen mt
50
Den jnn sym gdicht / vnß zeychet vß 
51
Der hochgelobt Virgilius
52
Wer also lebet hie vff erd /
53
Der wer by gott on zwifel werdt 
54
Das er recht wißheyt hett erkannt
55
Die jnn frt jnn das vatter landt 
56
Das vns gott geben well z hant 
57
Wünsch ich sebastianus Brant
58
Deo gratias.    
v iiij.
GW5047/B114
v3r
[ Kap. 114 ]
Von narren hab ich vß geſeyt
Do mit man doch wiß recht beſcheydt 
Wer wiig ſy/gan vmb/vnd vmb 
Der lß myn fründ Virgilium/
Der wyß man
1
Eyn gt vernunfftig/wiig/man 
2
Des glich man nit mcht yenen han 
3
Jn aer weltt als Socrates
4
Appoo gab jm kuntſchafft des/
v iij.
v3v

5
Der ſelb ſyn eygen richter i
6
Wo jm abgang/vnd wißheyt gebꝛi 
7
Verſcht er vff eym nglin ſich
8
Er acht nit/was der adel ſpꝛicht  
9
Oder des gemeynen volckes geſchrey/
10
Er i rotund/gan wie eyn ey 
11
Do mit keyn frmbder mackel blib 
12
Der ſich vff glattem weg anryb
13
Wie lang der tag jm krebs ſich reckt 
14
Wie lang die nacht den eynbock deckt
15
So gdenckt er/vnd wigt eben vß 
16
Das jn keyn winckel jnn ſym huß 
17
Betrb/oder er red eyn woꝛt 
18
Das nit glich wg vff ae oꝛt/
19
Do mit nit fl das winckel mſß
20
Jo v ſyg/wes er ſich vermſß
21
Sunder a anlouff mit der handt 
22
Verſe/vnd bald hab abgewant/
23
So i jm nit ſo lieb dheyn ſchloff
24
Das er nit gdenck verr/vnd ſich roff
25
Was er den langen tag hab gthon 
26
Wo überſehen er ſich mag han/
27
Was er by ʒyt ſolt han betracht/
28
Vnd das ʒ vnʒyt hab volbꝛacht/
29
War vmb voendet er hab die ſach
30
On ʒymlicheyt/vnd a vrſach/
31
Vnd er vil ʒyt vnnü vertrib
32
War vmb er vff dem anſchlag blib
33
Den er woll mcht verbeert han/
34
Vnd nit den armen geſehen an
v4r

35
War vmb er jn ſym gmt hat vil 
36
Entpfunden ſchmer/vnd wider wi
37
Vnd war vmb er diß hab gethon
38
Vnd hab jhens vnderwegen gelon/
39
War vmb er ſyg ſo offt gelet
40
Vnd hab den nu für ere geſet
41
Vnd ſich verſchuldt mit woꝛt/vnd gſchicht 
42
Der erberkeyt geachtet nicht/
43
War vmb er der natur noch heng
44
Sin her ʒ ʒucht nit ʒyech/vnd ʒweng
45
Alſo bewrt er werck/vnd woꝛt 
46
Vom moꝛgen/biß ʒ tages oꝛt/
47
Gdenck a ſachen die er dt 
48
Verwürfft das bß/vnd lobt das gt 
49
Das i eyns rechten wiſen mt
50
Den jnn ſym gdicht/vnß ʒeychet vß 
51
Der hochgelobt Virgilius
52
Wer alſo lebet hie vff erd/
53
Der wer by gott on ʒwifel werdt 
54
Das er recht wißheyt hett erkannt
55
Die jnn frt jnn das vatter landt 
56
Das vns gott geben we ʒ hant 
57
Wünſch ich Sebaianus Brant
58
Deo gratias.    
v iiij.