GW5047/B21
d4v
[ Kap. 21 ]
Wer zeygen dt eyn gte stroß 
Vnd blibt er jn dem pfütz vnd moß
Der ist der synn vnd wißheyt bloß
Von stroffen vnd selb tn.
1
Der ist eyn narr der stroffen will 
2
Das jm z tn nit ist z vil
3
Der ist eyn narr vnd vngeert 
4
Der alle sach zm bsten kert
d5r

5
Vnd yedem ding eyn spett anhenckt 
6
Vnd nit syn eygnen bresten denckt 
7
Eyn hant die an dem wgscheid stat 
8
Die zeygt eyn weg / den sie nit gat 
9
Wer jn sym oug eyn trotboum trag
10
Der tg jn druß / ee dan er sag 
11
Brder / hab acht / ich sieh an dir 
12
Ein glin das mißfellet mir
13
Es stat eym lerer vbel an
14
Der sunst kan stroffen yederman 
15
Wann er das laster an jm hatt
16
Das vbel ander lüt an stat /
17
Vnd das er liden mß den spruch 
18
Herr artzt dnt selber heylen üch 
19
Mancher kan rotten ander lüt
20
Der jm doch selb kan raten nüt 
21
Als Gentilis vnd Mesue
22
Der yeder starb am selben we 
23
Des er meynt helffen yederman 
24
Vnd aller meyst geschriben von /
25
Eyn yedes laster das geschieht 
26
So vil schynbarer man das sieht
27
So vil / als der wurt hher geacht 
28
Der sollichs laster hat volbraht
29
D vor die wergk / dar noch die lere
30
Wilt du verdienen lob vnd ere 
31
Das volck von israhel hatt synn 
32
Stroffen die sn Benyamin 
33
Vnd lagen sy dar nyder doch
34
Dann sye jn sünden worent noch
GW5047/B21
d4v
[ Kap. 21 ]
Wer ʒeygen dt eyn gte roß 
Vnd blibt er jn dem pfü vnd moß
Der i der ſynn vnd wißheyt bloß
Vō roffē vnd ſelb tn.
1
Der i eyn narr der roffen wi 
2
Das jm ʒ tn nit i ʒ vil
3
Der i eyn narr vnd vngeert 
4
Der ae ſach ʒm ben kert
d5r

5
Vnd yedem ding eyn ſpett anhenckt 
6
Vnd nit ſyn eygnen bꝛeen denckt 
7
Eyn hant die an dem wgſcheid at 
8
Die ʒeygt eyn weg/den ſie nit gat 
9
Wer jn ſym oug eyn trotboum trag
10
Der tg jn druß/ee dan er ſag 
11
Bꝛder/hab acht/ich ſieh an dir 
12
Ein glin das mißfeet mir
13
Es at eym lerer vbel an
14
Der ſun kan roffen yederman 
15
Wann er das laer an jm hatt
16
Das vbel ander lüt an at/
17
Vnd das er liden mß den ſpꝛuch 
18
Herr art dnt ſelber heylen üch 
19
Mancher kan rotten ander lüt
20
Der jm doch ſelb kan raten nüt 
21
Als Gentilis vnd Meſue
22
Der yeder arb am ſelben we 
23
Des er meynt helffen yederman 
24
Vnd aer mey geschꝛiben von/
25
Eyn yedes laer das geſchieht 
26
So vil ſchynbarer man das ſieht
27
So vil/als der wurt hher geacht 
28
Der ſoichs laer hat volbꝛaht
29
D voꝛ die wergk/dar noch die lere
30
Wilt du verdienen lob vnd ere 
31
Das volck von iſrahel hatt ſynn 
32
Stroffen die ſn Benyamyn 
33
Vnd lagen ſy dar nyder doch
34
Dann ſye jn ſünden woꝛent noch