GW5047/B45
g7v
[ Kap. 45 ]
Wn jn das für syn mttwill bringt 
Oder sunst selbs jnn brunnen springt
Dem gschicht recht / ob er schon erdrinckt
von mutwilligen vngfell.
1
Mancher narr ist der do bettet stt 
2
Vnd dt (als jn dunckt)andaht gebet 
3
Mitt rffen z gott vberlut
4
Das er kum von der narren hut
g8r

5
Vnd wil die kappen doch nit lon 
6
Er zücht sie tglich selber an
7
Vnd meynt / gott well jn hren nit 
8
So weiß er selbst nit was er bitt
9
Wer mit mtwill jn brunnen springt
10
Vnd vrchtend das er drynn erdrinckt 
11
Schryg vast / das man eyn seil jm brecht 
12
Syn nochbur sprech / es gschicht jm recht 
13
Er ist gefallen selbst dar jn
14
Er mcht hie vß wol blyben syn
15
Empodocles jn solch narrheyt kam 
16
Das er vff Ethna sprang jnn flam 
17
Wer jn har vß solt gzogen han
18
Der hett jm gwalt vnd vnrecht gtan /
19
Dann er jn narrheyt was verrcht
20
Er hett es doch noch me verscht
21
Alls dt wer meynt das gottes stym 
22
Jn ziehen sol mit gwalt z jm
23
Jm geben gnad / vnd goben vil 
24
Sich dar z doch nit schicken will /
25
Mancher frloufft jm selbs syn tag 
26
Das gott jn nym erhren mag 
27
Dann er jm nym die gnaden gytt 
28
Das er üt fruchtbars von jm bitt
29
Wer bett / vnd weiß nit was er bett /
30
Der bloßt den wint / vnd slecht die schet 
31
Mancher jm gebett von gott begert
32
Jm wer leid / das er wurd gewert 
33
Wer lebt jnn eym srglichen stat 
34
Der hab den schad / wie es jm gat
GW5047/B45
g7v
[ Kap. 45 ]
Wn jn das für ſyn mttwi bꝛingt 
Oder ſun ſelbs jnn bꝛunnen ſpꝛingt
Dem gſchicht recht/ob er ſchon erdrinckt
vō mutwiigē vngfe.
1
Mancher narr i der do bettet t 
2
Vnd dt (als jn dunckt)andaht gebet 
3
Mitt rffen ʒ gott vberlut
4
Das er kum von der narren hut
g8r

5
Vnd wil die kappen doch nit lon 
6
Er ʒücht ſie tglich ſelber an
7
Vnd meynt/gott we jn hꝛen nit 
8
So weiß er ſelb nit was er bitt
9
Wer mit mtwi jn bꝛunnen ſpꝛingt
10
Vnd vꝛchtend das er drynn erdrinckt 
11
Schryg va/das man eyn ſeil jm bꝛecht 
12
Syn nochbur ſpꝛech/es gſchicht jm recht 
13
Er i gefaen ſelb dar jn
14
Er mcht hie vß wol blyben ſyn
15
Empodocles jn ſolch narrheyt kam 
16
Das er vff Ethna ſpꝛang jnn flam 
17
Wer jn har vß ſolt gʒogen han
18
Der hett jm gwalt vnd vnrecht gtan/
19
Dann er jn narrheyt was verrcht
20
Er hett es doch noch me verſcht
21
As dt wer meynt das gottes ym 
22
Jn ʒiehen ſol mit gwalt ʒ jm
23
Jm geben gnad/vnd goben vil 
24
Sich dar ʒ doch nit ſchicken wi/
25
Mancher frloufft jm ſelbs ſyn tag 
26
Das gott jn nym erhꝛen mag 
27
Dann er jm nym die gnaden gytt 
28
Das er üt fruchtbars von jm bitt
29
Wer bett/vnd weiß nit was er bett/
30
Der bloßt den wint/vnd ſlecht die ſchet 
31
Mancher jm gebett von gott begert
32
Jm wer leid/das er wurd gewert 
33
Wer lebt jnn eym ſꝛglichen at 
34
Der hab den ſchad/wie es jm gat