GW5047/B57
i6v
i7r
Vnd hat den psalter gessen schyer
Biß an den verß / Beatus vir /
Meynend / hab gott eym gts beschert
So werd jm das nyemer entwert /
Soll er dann faren z der hell
So well er syn eyn gt gesell
Vnd leben recht mit andern wol
Jm werd doch was jm werden sol /
Narr loß von solcher fantesy
Du steckst sunst bald jm narren bry
Das gott on arbeyt belonung gyt
Verloß dich druff / vnd bach du nyt
Vnd wart / wo dir von hymel kundt
Eyn brotten tub / jn dynen mundt
Dann solt es also schlecht z gon
So würd eim yeden knecht syn lon
Gott geb / er arbeit oder nit
Das doch nit ist vff erden sytt
War vmb wolt gott dann ewig lon
Eym geben / der wolt mssig gon
Geben eym knecht der schlaffen wolt
Syn rich / vnd eyn so grossen solt /
Jch sprich das vff erd nyemans leb
Dem gott on gnaden etwas geb
Oder dem er sy pflichtig üt
Dann er ist vnß gantz schuldig nüt
Eyn fryer herr / schenckt wem er will
Vnd gibt vß wenig oder vil
Wie jm geliebt / wn gat es an
Er weiß / war vmb ers hat gethan
i7v
Eyn hafner vß eym erdklotz macht
Eyn erlich geschirr / sunst vil veracht
Als kachlen / hfen / wasserkrg
Do man jn / bß / vnd gttes tg
Die kachel spricht nit wider jn
Jch solt eyn krg / eyn hafen syn
Gott weiß (dem es allein z stat)
War vmb er all ding geordnet hat /
War vmb er Nabuchodonosor
Der vil gesündet hatt lang jor
Strafft / vnd z rw doch kumen lyeß
Vnd z sim rich / noch dem er bsßt
Strofft / der do von doch bser wart /
Eyn artzeny macht eynen gesunt
Vnd macht den andern mer verwundt
Dann eyner noch dem er entpfandt
Gotts stroff / vnd der gewaltigen handt
Bdocht er syn sünd / mit sünfftzen vil /
Der ander brucht syn fryen will
Vnd merckend gotts gerechtikeyt /
Myßbrucht er sin barmhertzigkeyt /
Dann gott nye keinen hatt verlon
Er wust / war vmb ers hatt gethon
Wann ers wolt als glich han eracht
Er hett wol nüt dann rosen gemacht
Aber er wolt ouch dystlen han
Do man syn gerechtikeyt sh an
i8r
Der was ein nydisch schalckhafftig knecht
Der meynt sin herr dt jm vnrecht
Do er jm gab syn gdingten solt
Vnd gab eym andern was er wolt
Der wenig arbeyt hatt gethon
Dem gab er doch eyn glichen lon
Man fyndt gar vil gerechter lüt /
Die hye vff erd hant übelzyt
Vnd loßt jn gott z handen gon
Als ob sie vil sünd hetten gthon
Dar gegen fyndt man narren dick
Die z all sachen hand vil glück
Vnd jnn jrn sünden sindt so fry
Als ob jr werck gantz heylig sy
Das sint die vrteyl gotts heimlich
Der vrsach weiß nieman gentzlich
Je me man die z gründen bgrt
Je mynder man dar von erfrt
Ob yeman schon wnt das ers wiß
So ist er syn doch vngewiß
Dann all ding werdent vns gespart
Jnn künfftig / vnsicher / hynfart /
Dar vmb loß gots fürwissenheyt
Vnd ordenung der fürsichtikeyt
Stann wie sie stat / th recht vnd wol
Gott ist barmhertzig / gnaden vol
Lß wissen jnn / als das er weiß
D recht / den lon ich dir verheiß
Beharr / so gib ich dir myn sel
Z pfand / du kumbst nit jnn die hell /
GW5047/B57
i6v
i7r
Vnd hat den pſalter geen ſchyer
Biß an den verß/Beatus vir/
Meynend/hab gott eym gts beſchert
So werd jm das nyemer entwert/
Soll er dann faren ʒ der he
So we er ſyn eyn gt geſe
Vnd leben recht mit andern wol
Jm werd doch was jm werden ſol/
Narr loß von ſolcher fanteſy
Du eck ſun bald jm narren bꝛy
Das gott on arbeyt belonung gyt
Verloß dich druff/vnd bach du nyt
Vnd wart/wo dir von hymel kundt
Eyn bꝛotten tub/jn dynen mundt
Dann ſolt es alſo ſchlecht ʒ gon
So würd eim yeden knecht ſyn lon
Gott geb/er arbeit oder nit
Das doch nit i vff erden ſytt
War vmb wolt gott dann ewig lon
Eym geben/der wolt mig gon
Geben eym knecht der ſchlaffen wolt
Syn rich/vnd eyn ſo groen ſolt/
Jch ſpꝛich das vff erd nyemans leb
Dem gott on gnaden etwas geb
Oder dem er ſy pflichtig üt
Dann er i vnß gan ſchuldig nüt
Eyn fryer herr/ſchenckt wem er wi
Vnd gibt vß wenig oder vil
Wie jm geliebt/wn gat es an
Er weiß/war vmb ers hat gethan
i7v
Eyn hafner vß eym erdklo macht
Eyn erlich geſchirr/ſun vil veracht
Als kachlen/hfen/waerkrg
Do man jn/bß/vnd gttes tg
Die kachel ſpꝛicht nit wider jn
Jch ſolt eyn krg/eyn hafen ſyn
Gott weiß (dem es aein ʒ at)
War vmb er a ding geoꝛdnet hat/
War vmb er Jacob hat erwelt
Vnd nit Eſau jm glich geʒelt/
War vmb er Nabuchodonoſoꝛ
Der vil geſündet hatt lang joꝛ
Strafft/vnd ʒ rw doch kumen lyeß
Vnd ʒ ſim rich/noch dem er bſßt
Vnd Pharao mit geyßlen hart
Strofft/der do von doch bſer wart/
Eyn areny macht eynen geſunt
Vnd macht den andern mer verwundt
Dann eyner noch dem er entpfandt
Gotts roff/vnd der gewaltigen handt
Bdocht er ſyn ſünd/mit ſünffen vil/
Der ander bꝛucht ſyn fryen wi
Vnd merckend gotts gerechtikeyt/
Myßbꝛucht er ſin barmherigkeyt/
Dann gott nye keinen hatt verlon
Er wu/war vmb ers hatt gethon
Wann ers wolt als glich han eracht
Er hett wol nüt dann roſen gemacht
Aber er wolt ouch dylen han
Do man ſyn gerechtikeyt ſh an
i8r
Der was ein nydiſch ſchalckhafftig knecht
Der meynt ſin herr dt jm vnrecht
Do er jm gab ſyn gdingten ſolt
Vnd gab eym andern was er wolt
Der wenig arbeyt hatt gethon
Dem gab er doch eyn glichen lon
Man fyndt gar vil gerechter lüt/
Die hye vff erd hant übelʒyt
Vnd loßt jn gott ʒ handen gon
Als ob ſie vil ſünd hetten gthon
Dar gegen fyndt man narren dick
Die ʒ a ſachen hand vil glück
Vnd jnn jrn ſünden ſindt ſo fry
Als ob jr werck gan heylig ſy
Das ſint die vrteyl gotts heimlich
Der vrſach weiß nieman genlich
Je me man die ʒ gründen bgrt
Je mynder man dar von erfrt
Ob yeman ſchon wnt das ers wiß
So i er ſyn doch vngewiß
Dann a ding werdent vns geſpart
Jnn künfftig/vnſicher/hynfart/
Dar vmb loß gots fürwienheyt
Vnd oꝛdenung der fürſichtikeyt
Sta wie ſie at/th recht vnd wol
Gott i barmherig/gnaden vol
Lß wien jnn/als das er weiß
D recht/den lon ich dir verheiß
Beharr/ſo gib ich dir myn ſel
Ʒ pfand/du kumb nit jnn die he/