GW5047/B57
i6v
[ Kap. 57 ]
Wer on verdienst / will han den lon
Vnd vff eym schwachen ror will ston
Des anschlag würt vff krebschen gon
Furwissenheyt gottes
1
Man fyndt gar manchen narren ouch
2
Der ferbet vß der gschrifft den gouch
3
Vnd duncket sich striffecht vnd gelert 
4
So er die bcher hat vmbkert
i7r

5
Vnd hat den psalter gessen schyer
6
Biß an den verß / Beatus vir /
7
Meynend / hab gott eym gts beschert
8
So werd jm das nyemer entwert /
9
Soll er dann faren z der hell
10
So well er syn eyn gt gesell
11
Vnd leben recht mit andern wol
12
Jm werd doch was jm werden sol /
13
Narr loß von solcher fantesy
14
Du steckst sunst bald jm narren bry
15
Das gott on arbeyt belonung gyt
16
Verloß dich druff / vnd bach du nyt
17
Vnd wart / wo dir von hymel kundt
18
Eyn brotten tub / jn dynen mundt
19
Dann solt es also schlecht z gon
20
So würd eim yeden knecht syn lon
21
Gott geb / er arbeit oder nit
22
Das doch nit ist vff erden sytt
23
War vmb wolt gott dann ewig lon
24
Eym geben / der wolt mssig gon
25
Geben eym knecht der schlaffen wolt
26
Syn rich / vnd eyn so grossen solt /
27
Jch sprich das vff erd nyemans leb
28
Dem gott on gnaden etwas geb
29
Oder dem er sy pflichtig üt
30
Dann er ist vnß gantz schuldig nüt
31
Eyn fryer herr / schenckt wem er will
32
Vnd gibt vß wenig oder vil
33
Wie jm geliebt / wn gat es an
34
Er weiß / war vmb ers hat gethan
i7v

35
Eyn hafner vß eym erdklotz macht
36
Eyn erlich geschirr / sunst vil veracht
37
Als kachlen / hfen / wasserkrg
38
Do man jn / bß / vnd gttes tg
39
Die kachel spricht nit wider jn
40
Jch solt eyn krg / eyn hafen syn
41
Gott weiß (dem es allein z stat)
42
War vmb er all ding geordnet hat /
43
War vmb er Jacob hat erwelt
44
Vnd nit Esau jm glich gezelt /
45
War vmb er Nabuchodonosor 
46
Der vil gesündet hatt lang jor
47
Strafft / vnd z rw doch kumen lyeß
48
Vnd z sim rich / noch dem er bsßt
49
Vnd Pharao mit geyßlen hart
50
Strofft / der do von doch bser wart /
51
Eyn artzeny macht eynen gesunt
52
Vnd macht den andern mer verwundt
53
Dann eyner noch dem er entpfandt
54
Gotts stroff / vnd der gewaltigen handt
55
Bdocht er syn sünd / mit sünfftzen vil /
56
Der ander brucht syn fryen will
57
Vnd merckend gotts gerechtikeyt /
58
Myßbrucht er sin barmhertzigkeyt /
59
Dann gott nye keinen hatt verlon
60
Er wust / war vmb ers hatt gethon
61
Wann ers wolt als glich han eracht
62
Er hett wol nüt dann rosen gemacht
63
Aber er wolt ouch dystlen han
64
Do man syn gerechtikeyt sh an
i8r

65
Der was ein nydisch schalckhafftig knecht
66
Der meynt sin herr dt jm vnrecht
67
Do er jm gab syn gdingten solt
68
Vnd gab eym andern was er wolt
69
Der wenig arbeyt hatt gethon
70
Dem gab er doch eyn glichen lon
71
Man fyndt gar vil gerechter lüt /
72
Die hye vff erd hant übelzyt
73
Vnd loßt jn gott z handen gon
74
Als ob sie vil sünd hetten gthon
75
Dar gegen fyndt man narren dick
76
Die z all sachen hand vil glück
77
Vnd jnn jrn sünden sindt so fry
78
Als ob jr werck gantz heylig sy
79
Das sint die vrteyl gotts heimlich
80
Der vrsach weiß nieman gentzlich
81
Je me man die z gründen bgrt
82
Je mynder man dar von erfrt
83
Ob yeman schon wnt das ers wiß
84
So ist er syn doch vngewiß
85
Dann all ding werdent vns gespart
86
Jnn künfftig / vnsicher / hynfart /
87
Dar vmb loß gots fürwissenheyt
88
Vnd ordenung der fürsichtikeyt
89
Stann wie sie stat / th recht vnd wol
90
Gott ist barmhertzig / gnaden vol
91
Lß wissen jnn / als das er weiß
92
D recht / den lon ich dir verheiß
93
Beharr / so gib ich dir myn sel
94
Z pfand / du kumbst nit jnn die hell /
GW5047/B57
i6v
[ Kap. 57 ]
Wer on verdien/wi han den lon
Vnd vff eym ſchwachen roꝛ wi on
Des anſchlag/würt vff krebſchen gon
Furwienheyt gottes
1
Man fyndt gar manchen narren ouch
2
Der ferbet vß der gschꝛifft den gouch
3
Vnd duncket ſich riffecht vnd gelert 
4
So er die bcher hat vmbkert
i7r

5
Vnd hat den pſalter geen ſchyer
6
Biß an den verß/Beatus vir/
7
Meynend/hab gott eym gts beſchert
8
So werd jm das nyemer entwert/
9
Soll er dann faren ʒ der he
10
So we er ſyn eyn gt geſe
11
Vnd leben recht mit andern wol
12
Jm werd doch was jm werden ſol/
13
Narr loß von ſolcher fanteſy
14
Du eck ſun bald jm narren bꝛy
15
Das gott on arbeyt belonung gyt
16
Verloß dich druff/vnd bach du nyt
17
Vnd wart/wo dir von hymel kundt
18
Eyn bꝛotten tub/jn dynen mundt
19
Dann ſolt es alſo ſchlecht ʒ gon
20
So würd eim yeden knecht ſyn lon
21
Gott geb/er arbeit oder nit
22
Das doch nit i vff erden ſytt
23
War vmb wolt gott dann ewig lon
24
Eym geben/der wolt mig gon
25
Geben eym knecht der ſchlaffen wolt
26
Syn rich/vnd eyn ſo groen ſolt/
27
Jch ſpꝛich das vff erd nyemans leb
28
Dem gott on gnaden etwas geb
29
Oder dem er ſy pflichtig üt
30
Dann er i vnß gan ſchuldig nüt
31
Eyn fryer herr/ſchenckt wem er wi
32
Vnd gibt vß wenig oder vil
33
Wie jm geliebt/wn gat es an
34
Er weiß/war vmb ers hat gethan
i7v

35
Eyn hafner vß eym erdklo macht
36
Eyn erlich geſchirr/ſun vil veracht
37
Als kachlen/hfen/waerkrg
38
Do man jn/bß/vnd gttes tg
39
Die kachel ſpꝛicht nit wider jn
40
Jch ſolt eyn krg/eyn hafen ſyn
41
Gott weiß (dem es aein ʒ at)
42
War vmb er a ding geoꝛdnet hat/
43
War vmb er Jacob hat erwelt
44
Vnd nit Eſau jm glich geʒelt/
45
War vmb er Nabuchodonoſoꝛ 
46
Der vil geſündet hatt lang joꝛ
47
Strafft/vnd ʒ rw doch kumen lyeß
48
Vnd ʒ ſim rich/noch dem er bſßt
49
Vnd Pharao mit geyßlen hart
50
Strofft/der do von doch bſer wart/
51
Eyn areny macht eynen geſunt
52
Vnd macht den andern mer verwundt
53
Dann eyner noch dem er entpfandt
54
Gotts roff/vnd der gewaltigen handt
55
Bdocht er ſyn ſünd/mit ſünffen vil/
56
Der ander bꝛucht ſyn fryen wi
57
Vnd merckend gotts gerechtikeyt/
58
Myßbꝛucht er ſin barmherigkeyt/
59
Dann gott nye keinen hatt verlon
60
Er wu/war vmb ers hatt gethon
61
Wann ers wolt als glich han eracht
62
Er hett wol nüt dann roſen gemacht
63
Aber er wolt ouch dylen han
64
Do man ſyn gerechtikeyt ſh an
i8r

65
Der was ein nydiſch ſchalckhafftig knecht
66
Der meynt ſin herr dt jm vnrecht
67
Do er jm gab ſyn gdingten ſolt
68
Vnd gab eym andern was er wolt
69
Der wenig arbeyt hatt gethon
70
Dem gab er doch eyn glichen lon
71
Man fyndt gar vil gerechter lüt/
72
Die hye vff erd hant übelʒyt
73
Vnd loßt jn gott ʒ handen gon
74
Als ob ſie vil ſünd hetten gthon
75
Dar gegen fyndt man narren dick
76
Die ʒ a ſachen hand vil glück
77
Vnd jnn jrn ſünden ſindt ſo fry
78
Als ob jr werck gan heylig ſy
79
Das ſint die vrteyl gotts heimlich
80
Der vrſach weiß nieman genlich
81
Je me man die ʒ gründen bgrt
82
Je mynder man dar von erfrt
83
Ob yeman ſchon wnt das ers wiß
84
So i er ſyn doch vngewiß
85
Dann a ding werdent vns geſpart
86
Jnn künfftig/vnſicher/hynfart/
87
Dar vmb loß gots fürwienheyt
88
Vnd oꝛdenung der fürſichtikeyt
89
Sta wie ſie at/th recht vnd wol
90
Gott i barmherig/gnaden vol
91
Lß wien jnn/als das er weiß
92
D recht/den lon ich dir verheiß
93
Beharr/ſo gib ich dir myn ſel
94
Ʒ pfand/du kumb nit jnn die he/