GW5047/B63
k5v
k6r
Vnd klagent sich / als werent sie arm
Hü bttel / das es gott erbarm
Du bist z notturfft vff erdocht
Vnd hast groß huffen zamen brocht
Noch schrygt der pryor trag her plus
Dem sack dem ist der boden vß
Des glichen dnt die heylchtm frer /
Styrnenstsser / statzionyerer
Die nyenant keyn kirchwih verligen
Vff der sie nit fflich vß schrygen
Wie das sie fren jn dem sack
Das hew / das tieff vergraben lagk
Vnder der krippf z Bettleheyn
Eyn fder sant Michels flügel
Ouch von sant jrgen roß eyn zügel
Oder die buntschch von sant Claren
Mancher dt bttlen by den joren
So er wol wercken mcht vnd kundt
Vnd er / jung / starck ist / vnd gesundt
Wann das er sich nit wol mag bucken
Jm stckt eyn schelmenbeyn jm rucken
Syn kind die mssent jung dar an
On vnderloß zm bttel gan
Vnd leren wol das bttel gschrey
Er brch jnn ee eyn arm entzwey
Oder etzt jnn vil bltzer / bülen
Do mit sie künden schrygen hülen /
Der sytzen vier vnd zwentzig noch
k6v
On die man setz jnn weisen kasten
Aber bttler dnt seltten vasten
Z Basel vff dem kolenbergk
Do triben sie vil bbenwergk
Jr rottwelsch sie jm terich hand
Jr gfge narung durch die land
Jeder stabyl ein hrnlüten hatt
Die voppen / ferben / ditzent / gatt
Wie sie dem prediger gelt gewynn
Der lg / wo sy der / joham grym
Durch alle schchelboß er loufft
Mit rübling / junen ist syn kouff
Biß er beseuelet hye vnd do
So schwntz er sich dann anderswo
Veralchend vber den breithart
Styelt er all breitfß / vnd flughart
Der sie flsßlet / vnd lüßling ab schnyt
Grantner / klant / vetzer / fren mit
Eyn wild beganschafft der welt
Jst / wie man stelt yetz vff das gelt
Herolden / sprecher / Partzifand /
Die strofften ettwann fflich schand
Vnd hatten dar durch eren vil
Eyn yeder narr yetz sprechen wil
Vnd tragen stblin ruch vnd glatt
Das er werd von dem bttel satt /
Eym wer leid das gantz wer syn gwandt
Bttler beschyssen alle landt /
Eyner eyn silberin kelch mß han
Do all tag syben moß jn gan
k7r
Der gat vff krucken so mans sicht
Wann er alleyn ist / darff ers nicht
Diser kan fallen vor den lüten
Das yederman tg vff jn düten
Der lehnet andern jr kynder ab
Das er eyn grossen huffen hab
Mit krb eyn esel dt bewaren
Als wolt er z sant Jacob faren
Der gat hyncken / der gat bucken
Der bindet eyn beyn vff eyn krucken
Oder eyn gerner beyn jn die schlucken
Wann man jm recht lgt z der wunden
So sh man wie er wer gebunden
Zm bttel loß ich mir der wile
Dann es synt leyder bttler vile
Vnd werdent stts ye me vnd me
Dann bttlen das dt nyeman we
On dem / der es z nott mß triben
Sunst ist gar gt eyn bttler bliben
Dann bttlen des verdyrbt man nit
Vil bgont sich wol z wißbrot mit
Die drincken nit den schlechten wyn
Es mß Reynfal / Elssser syn
Mancher verloßt vff bttlen sich
Der spielt bbt / halt sich üppeklich
Dann so er schon verschlembt sin hab
Schlecht man jm bttlen doch nit ab
Jm ist erloubt der bttel stab
Vil neren vß dem bttel sich
Die me geltts hant / dann du vnd ich
GW5047/B63
k5v
k6r
Vnd klagent ſich/ als werent ſie arm
Hü bttel/das es gott erbarm
Du bi ʒ notturfft vff erdocht
Vnd ha groß huffen ʒamen bꝛocht
Noch ſchꝛygt der pꝛyoꝛ trag her plus
Dem ſack dem i der boden vß
Des glichen dnt die heylchtm frer/
Styrnener/aionyerer
Die nyenant keyn kirchwih verligen
Vff der ſie nit fflich vß ſchꝛygen
Wie das ſie fren jn dem ſack
Das hew/das tieff vergraben lagk
Vnder der krippf ʒ Bettleheyn
Das ſy von Balams eſels beyn
Eyn fder von ſant Michels flügel
Ouch von ſant jꝛgen roß eyn ʒügel
Oder die buntſchch von ſant Claren
Mancher dt bttlen by den joꝛen
So er wol wercken mcht vnd kundt
Vnd er/jung/arck i/vnd geſundt
Wann das er ſich nit wol mag bucken
Jm ckt eyn ſchelmenbeyn jm rucken
Syn kind die ment jung dar an
On vnderloß ʒm bttel gan
Vnd leren wol das bttel gſchꝛey
Er bꝛch jnn ee eyn arm enwey
Oder et jnn vil bler/bülen
Do mit ſie künden ſchꝛygen hülen/
Der ſyen vier vnd ʒwenig noch
Ʒ Straſpurg jn dem dummenloch
k6v
On die man ſe jnn weiſen kaen
Aber bttler dnt ſeltten vaen
Ʒ Baſel vff dem kolenbergk
Do triben ſie vil bbenwergk
Jr rottwelſch ſie jm terich hand
Jr gfge narung durch die land
Jeder abyl ein hꝛnlüten hatt
Die voppen/ferben/dient/gatt
Wie ſie dem pꝛediger gelt gewynn
Der lg/wo ſy der/joham grym
Durch ae ſchchelboß er loufft
Mit rübling/junen i ſyn kouff
Biß er beſeuelet hye vnd do
So ſchwn er ſich dann anderſwo
Veralchend vber den bꝛeithart
Styelt er a bꝛeitfß/vnd flughart
Der ſie flſßlet/vnd lüßling ab ſchnyt
Grantner/klant/veer/fren mit
Eyn wild beganſchafft der welt
J/wie man elt ye vff das gelt
Herolden/ſpꝛecher/Parifand/
Die rofften ettwann fflich ſchand
Vnd hatten dar durch eren vil
Eyn yeder narr ye ſpꝛechen wil
Vnd tragen blin ruch vnd glatt
Das er werd von dem bttel ſatt/
Eym wer leid das gan wer ſyn gwandt
Bttler beſchyen ae landt/
Eyner eyn ſilberin kelch mß han
Do a tag ſyben moß jn gan
k7r
Der gat vff krucken ſo mans ſicht
Wann er aeyn i/darff ers nicht
Diſer kan faen voꝛ den lüten
Das yederman tg vff jn düten
Der lehnet andern jr kynder ab
Das er eyn groen huffen hab
Mit kꝛb eyn eſel dt bewaren
Als wolt er ʒ ſant Jacob faren
Der gat hyncken/der gat bucken
Der bindet eyn beyn vff eyn krucken
Oder eyn gerner beyn jn die ſchlucken
Wann man jm recht lgt ʒ der wunden
So ſh man wie er wer gebunden
Ʒm bttel loß ich mir der wile
Dann es ſynt leyder bttler vile
Vnd werdent ts ye me vnd me
Dann bttlen das dt nyeman we
On dem/der es ʒ nott mß triben
Sun i gar gt eyn bttler bliben
Dann bttlen des verdyrbt man nit
Vil bgont ſich wol ʒ wißbꝛot mit
Die drincken nit den ſchlechten wyn
Es mß Reynfal/Elſer ſyn
Mancher verloßt vff bttlen ſich
Der ſpielt bbt/halt ſich üppeklich
Dann ſo er ſchon verſchlembt ſin hab
Schlecht man jm bttlen doch nit ab
Jm i erloubt der bttel ab
Vil neren vß dem bttel ſich
Die me geltts hant/dann du vnd ich