GW5047/B83
o5r
[ Kap. 83 ]
Diß narren freüt nüt jnn der welt
Es sy dann / das es schmeck noch gelt
Sie ghren ouch jnns narren feldt
von verachtung armt
1
Gelt narren sint ouch über al
2
So vil das man nit fyndt jr zal
3
Die lieber haben gelt dann er
4
Nach armt frogt yetz nyeman mer
o5v

5
Gar kum vff erd yetz kumen vß 
6
Die tugend hant / sunst nüt jm huß 
7
Man dt wißheyt keyn ere me an 
8
Erberkeyt mß verr hynden stan
9
Vnd kumbt gar kum vff grnen zwig
10
Man will yetz das man jr geschwig 
11
Vnd wer vff richtum flisset sich
12
Der lg ouch das er bald werd rich
13
Vnd acht keyn sünd / mort / wcher schand 
14
Des glich verretery der land
15
Das yetz gemeyn ist jnn der welt
16
All boßheyt / fyndt man yetz vmb gelt 
17
Gerechtikeyt / vmb gelt ist feyl
18
Durch gelt kem mancher an eyn seyl 
19
Wann er mitt gelt sich nit abkoufft
20
Vmb gelt vil sünd blibt vngestrofft 
21
Vnd sag dir tütsch wie ich das meyn 
22
Man henckt die kleynen dieb alleyn  
23
Eyn brm nit jn dem spynnwep klbt 
24
Die kleynen mücklin es behebt
25
Achab ließ nit bengen sich 
26
Mit synem gantzen künigrich
27
Er wolt ouch Nabothts garten han
28
Des starb on recht der arm frumm man 
29
Alleyn der arm mß jnn den sack
30
Was gelt gyt / das hat gten geschmack 
31
Armt die yetz ist gantz vnwert
32
Was ettwan liep / vnd hoch vff erd 
33
Vnd was genem der gulden welt 
34
Do was nyemans der achtet gelt
o6r

35
Oder der ettwas hatt alleyn 
36
All ding die woren do gemeyn
37
Vnd ließ man des bengen sich 
38
Was on arbeyt das erterich 
39
Vnd die natur on sorgen trg /
40
Noch dem man bruchen wart den pflg 
41
Do fyng man an / ouch gyttig syn
42
Do stnd ouch vff / wer myn das dyn /
43
All tugend worent nach vff erd
44
Do man nüt dann zymlichs begert /
45
Armt die ist eyn gob von gott 
46
Wie wol sie yetz ist der welt spott 
47
Das schafft alleyn das nyeman ist
48
Der gdenck / das armt nüt gebrüst 
49
Vnd das der nüt verlieren magk
50
Der vor nüt hat jn synem sack
51
Vnd das der lycht mag schwymmen wytt 
52
Wer nacket ist vnd an hat nüt
53
Eyn armer syngt fry durch den walt 
54
Dem armen selten üt entpfalt
55
Die fryheyt hat eyn armer man 
56
Das man jn doch loßt bttlen gan 
57
Ob man jn schon sicht übel an /
58
Vnd ob man jm joch gar nüt gytt
59
So hat er doch destmynder nitt
60
By armt fand man besseren ratt 
61
Dann richtm ye gegeben hat 
62
Das wiset Quintus Curius
63
Vnd der bermbt Fabricius /
64
Der nit wolt haben gt noch gelt
o6v

65
Sunder ere / tugent / erwelt /
66
Armt hett geben fundament 
67
Vnd anfang allem regyment 
68
Armt hat gbuwen alle stett
69
All kunst Armt erfunden hett
70
Als übels Armt ist wol on 
71
All ere vß Armt mag erston 
72
By allen vlcker vff der erd
73
Jst armt / langzyt gewesen werdt  
74
Vor vß die Kriechen dar durch hand
75
Vil stett bezwungen / lüt / vnd land 
76
Aristides was arm / gerecht 
77
Epamynundas streng / vnd schlecht 
78
Homerus was arm vnd gelert
79
Jnn wißheyt Socrates geert
80
Phocyon jnn milt übertrifft
81
Das lob hat armt jn der geschrifft 
82
Das nüt vff erd ye wart so groß 
83
Das nit von erst vß armt floß
84
Das Rmisch rich / vnd syn hoher nam
85
Anfnglich vß armt har kam
86
Dan wer merckt / vnd gedenckt do by 
87
Das Rom von hyrten gbuwen sy
88
Von armen buren lang regiert
89
Dar noch durch richtm gantz verfrt /
90
Der mag wol mercken das armt
91
Rom baß hat gthon / dann grosses gt
92
Wer Cresus arm / vnd wiß gesyn
93
Er hett behalten woll das syn
94
Do man frogt Solon vmb bescheyt
o7r

95
Ob er hett rechte sllikeyt
96
Dann er was mchtig / rich / vnd werd /
97
Sprach Solon man solt hie vff erd
98
Keyn heissen sellig vor sym todt 
99
Man weißt nit was har noher got
100
Wer meynt das er vest stand noch hüt 
101
Der weißt doch nit / die künfftig zyt 
102
Der her sprach / üch sy we vnd leydt 
103
Jr richen / hant hie üwer freüd
104
Ergetzlichheyt jnn üwerm gt
105
Sellig der arm / mit fryem mt /  
106
Wer samlet gt durch liegens krafft 
107
Der ist vnnütz / vnd gantz zaghafft
108
Vnd macht sich veisßt / mit sym vnglück 
109
Das er erwürg an todes strick
110
Wer eynem armen vnrecht dt 
111
Vnd do mit huffen will syn gt
112
Der fyndt eyn richern dem er gibt 
113
Syn gt / so er jn armt blibt 
114
Nit richt din ougen vff das gt
115
Das all zyt von dir fliehen dt
116
Dann es glich wie der Adler gwynnt /
117
Fdern / vnd flügt bald durch den wynnt /
118
Wer gt vff erden rich hie syn
119
Christus wer nit der rmst gsyn
120
Wer spricht das jm sunst nüt gebrest 
121
Dann on pfenning sy syn tsch 
122
Der selb ist aller wißheyt on
123
Jm gbrüst me dann er sagen kan 
124
Vnd vor vß das er nit erkennt 
125
Das er sy rmer dann er wnt
GW5047/B83
o5r
[ Kap. 83 ]
Diß narren freüt nüt jnn der welt
Es ſy dann/das es ſchmeck noch gelt
Sie ghren ouch jnns narren feldt
von verachtung armt
1
Gelt narren ſint ouch über al
2
So vil das man nit fyndt jr ʒal
3
Die lieber haben gelt dann er
4
Nach armt frogt ye nyeman mer
o5v

5
Gar kum vff erd ye kumen vß 
6
Die tugend hant/ſun nüt jm huß 
7
Man dt wißheyt keyn ere me an 
8
Erberkeyt mß verr hynden an
9
Vnd kumbt gar kum vff grnen ʒwig
10
Man will ye das man jr geſchwig 
11
Vnd wer vff richtum fliet ſich
12
Der lg ouch das er bald werd rich
13
Vnd acht keyn ſünd/moꝛt/wcher ſchand 
14
Des glich verretery der land
15
Das ye gemeyn i jnn der welt
16
A boßheyt/fyndt man ye vmb gelt 
17
Gerechtikeyt/vmb gelt i feyl
18
Durch gelt kem mancher an eyn ſeyl 
19
Wann er mitt gelt ſich nit abkoufft
20
Vmb gelt vil ſünd blibt vngerofft 
21
Vnd ſag dir tütſch wie ich das meyn 
22
Man henckt die kleynen dieb aeyn  
23
Eyn bꝛm nit jn dem ſpynnwep klbt 
24
Die kleynen mücklin es behebt
25
Achab ließ nit bengen ſich 
26
Mit ſynem ganen künigrich
27
Er wolt ouch Naboths garten han
28
Des arb on recht der arm frumm man 
29
Aeyn der arm mß jnn den ſack
30
Was gelt gyt/das hat gten geſchmack 
31
Armt die ye i gan vnwert
32
Was ettwan liep/vnd hoch vff erd 
33
Vnd was genem der gulden welt 
34
Do was nyemans der achtet gelt
o6r

35
Oder der ettwas hatt aeyn 
36
A ding die woꝛen do gemeyn
37
Vnd ließ man des bengen ſich 
38
Was on arbeyt das erterich 
39
Vnd die natur on ſoꝛgen trg/
40
Noch dem man bꝛuchen wart den pflg 
41
Do fyng man an/ouch gyttig ſyn
42
Do nd ouch vff/wer myn das dyn/
43
A tugend woꝛent nach vff erd
44
Do man nüt dann ʒymlichs begert/
45
Armt die i eyn gob von gott 
46
Wie wol ſie ye i der welt ſpott 
47
Das ſchafft aeyn das nyeman i
48
Der gdenck/das armt nüt gebꝛü 
49
Vnd das der nüt verlieren magk
50
Der voꝛ nüt hat jn ſynem ſack
51
Vnd das der lycht mag ſchwymmen wytt 
52
Wer nacket i vnd an hat nüt
53
Eyn armer ſyngt fry durch den walt 
54
Dem armen ſelten üt entpfalt
55
Die fryheyt hat eyn armer man 
56
Das man jn doch loßt bttlen gan 
57
Ob man jn ſchon ſicht übel an/
58
Vnd ob man jm joch gar nüt gytt
59
So hat er doch demynder nitt
60
By armt fand man beeren ratt 
61
Dann richtm ye gegeben hat 
62
Das wiſet Quintus Curius
63
Vnd der bermbt Fabꝛicius/
64
Der nit wolt haben gt noch gelt
o6v

65
Sunder ere/tugent/erwelt/
66
Armt hett geben fundament 
67
Vnd anfang aem regyment 
68
Armt hat gbuwen ae ett
69
A kun Armt erfunden hett
70
Als übels Armt i wol on 
71
A ere vß Armt mag eron 
72
By aen vlcker vff der erd
73
J armt/langʒyt geweſen werdt  
74
Voꝛ vß die Kriechen dar durch hand
75
Vil ett beʒwungen/lüt/vnd land 
76
Ariides was arm/gerecht 
77
Epamynundas reng/vnd ſchlecht 
78
Homerus was arm vnd gelert
79
Jnn wißheyt Socrates geert
80
Phocyon jnn milt übertrifft
81
Das lob hat armt jn der geſchrifft 
82
Das nüt vff erd ye wart ſo groß 
83
Das nit von er vß armt floß
84
Das Rmiſch rich/vnd ſyn hoher nam
85
Anfnglich vß armt har kam
86
Dan wer merckt/vnd gedenckt do by 
87
Das Rom von hyrten gbuwen ſy
88
Von armen buren lang regiert
89
Dar noch durch richtm gan verfrt/
90
Der mag wol mercken das armt
91
Rom baß hat gthon/dann groes gt
92
Wer Creſus arm/vnd wiß geſyn
93
Er hett behalten woll das ſyn
94
Do man frogt Solon vmb beſcheyt
o7r

95
Ob er hett rechte ſikeyt
96
Dann er was mchtig/rich/vnd werd/
97
Spꝛach Solon man ſolt hie vff erd
98
Keyn heien ſeig voꝛ ſym todt 
99
Man weißt nit was har noher got
100
Wer meynt das er ve and noch hüt 
101
Der weißt doch nit/die künfftig ʒyt 
102
Der her ſpꝛach/üch ſy we vnd leydt 
103
Jr richen/hant hie üwer freüd
104
Ergelichheyt jnn üwerm gt
105
Seig der arm/mit fryem mt/ 
106
Wer ſamlet gt durch liegens krafft 
107
Der i vnnü/vnd gan ʒaghafft
108
Vnd macht ſich veiſßt/mit ſym vnglück 
109
Das er erwürg an todes rick
110
Wer eynem armen vnrecht dt 
111
Vnd do mit huffen wi ſyn gt
112
Der fyndt eyn richern dem er gibt 
113
Syn gt/ſo er jn armt blibt 
114
Nit richt din ougen vff das gt
115
Das a ʒyt von dir fliehen dt
116
Dann es glich wie der Adler gwynnt/
117
Fdern/vnd flügt bald durch den wynnt/
118
Wer gt vff erden rich hie ſyn
119
Chrius wer nit der rm gſyn
120
Wer ſpꝛicht das jm ſun nüt gebꝛe 
121
Dann on pfenning ſy ſyn tſch 
122
Der ſelb i aer wißheyt on
123
Jm gbꝛü me dann er ſagen kan 
124
Vnd voꝛ vß das er nit erkennt 
125
Das er ſy rmer dann er wnt