GW5047/B83
o5r
o5v
Gar kum vff erd yetz kumen vß
Die tugend hant / sunst nüt jm huß
Man dt wißheyt keyn ere me an
Erberkeyt mß verr hynden stan
Vnd kumbt gar kum vff grnen zwig
Man will yetz das man jr geschwig
Vnd wer vff richtum flisset sich
Der lg ouch das er bald werd rich
Vnd acht keyn sünd / mort / wcher schand
Des glich verretery der land
Das yetz gemeyn ist jnn der welt
All boßheyt / fyndt man yetz vmb gelt
Gerechtikeyt / vmb gelt ist feyl
Durch gelt kem mancher an eyn seyl
Wann er mitt gelt sich nit abkoufft
Vmb gelt vil sünd blibt vngestrofft
Vnd sag dir tütsch wie ich das meyn
Man henckt die kleynen dieb alleyn
Eyn brm nit jn dem spynnwep klbt
Die kleynen mücklin es behebt
Mit synem gantzen künigrich
Des starb on recht der arm frumm man
Alleyn der arm mß jnn den sack
Was gelt gyt / das hat gten geschmack
Armt die yetz ist gantz vnwert
Was ettwan liep / vnd hoch vff erd
Vnd was genem der gulden welt
Do was nyemans der achtet gelt
o6r
Oder der ettwas hatt alleyn
All ding die woren do gemeyn
Vnd ließ man des bengen sich
Was on arbeyt das erterich
Vnd die natur on sorgen trg /
Noch dem man bruchen wart den pflg
Do fyng man an / ouch gyttig syn
Do stnd ouch vff / wer myn das dyn /
All tugend worent nach vff erd
Do man nüt dann zymlichs begert /
Armt die ist eyn gob von gott
Wie wol sie yetz ist der welt spott
Das schafft alleyn das nyeman ist
Der gdenck / das armt nüt gebrüst
Vnd das der nüt verlieren magk
Der vor nüt hat jn synem sack
Vnd das der lycht mag schwymmen wytt
Wer nacket ist vnd an hat nüt
Eyn armer syngt fry durch den walt
Dem armen selten üt entpfalt
Die fryheyt hat eyn armer man
Das man jn doch loßt bttlen gan
Ob man jn schon sicht übel an /
Vnd ob man jm joch gar nüt gytt
So hat er doch destmynder nitt
By armt fand man besseren ratt
Dann richtm ye gegeben hat
Das wiset Quintus Curius
Der nit wolt haben gt noch gelt
o6v
Sunder ere / tugent / erwelt /
Armt hett geben fundament
Vnd anfang allem regyment
Armt hat gbuwen alle stett
All kunst Armt erfunden hett
Als übels Armt ist wol on
All ere vß Armt mag erston
By allen vlcker vff der erd
Jst armt / langzyt gewesen werdt
Vil stett bezwungen / lüt / vnd land
Epamynundas streng / vnd schlecht
Das lob hat armt jn der geschrifft
Das nüt vff erd ye wart so groß
Das nit von erst vß armt floß
Das Rmisch rich / vnd syn hoher nam
Anfnglich vß armt har kam
Dan wer merckt / vnd gedenckt do by
Von armen buren lang regiert
Dar noch durch richtm gantz verfrt /
Der mag wol mercken das armt
Er hett behalten woll das syn
o7r
Ob er hett rechte sllikeyt
Dann er was mchtig / rich / vnd werd /
Keyn heissen sellig vor sym todt
Man weißt nit was har noher got
Wer meynt das er vest stand noch hüt
Der weißt doch nit / die künfftig zyt
Der her sprach / üch sy we vnd leydt
Jr richen / hant hie üwer freüd
Ergetzlichheyt jnn üwerm gt
Sellig der arm / mit fryem mt /
Wer samlet gt durch liegens krafft
Der ist vnnütz / vnd gantz zaghafft
Vnd macht sich veisßt / mit sym vnglück
Das er erwürg an todes strick
Wer eynem armen vnrecht dt
Vnd do mit huffen will syn gt
Der fyndt eyn richern dem er gibt
Syn gt / so er jn armt blibt
Nit richt din ougen vff das gt
Das all zyt von dir fliehen dt
Dann es glich wie der Adler gwynnt /
Fdern / vnd flügt bald durch den wynnt /
Wer gt vff erden rich hie syn
Wer spricht das jm sunst nüt gebrest
Dann on pfenning sy syn tsch
Der selb ist aller wißheyt on
Jm gbrüst me dann er sagen kan
Vnd vor vß das er nit erkennt
Das er sy rmer dann er wnt
GW5047/B83
o5r
o5v
Gar kum vff erd ye kumen vß
Die tugend hant/ſun nüt jm huß
Man dt wißheyt keyn ere me an
Erberkeyt mß verr hynden an
Vnd kumbt gar kum vff grnen ʒwig
Man will ye das man jr geſchwig
Vnd wer vff richtum fliet ſich
Der lg ouch das er bald werd rich
Vnd acht keyn ſünd/moꝛt/wcher ſchand
Des glich verretery der land
Das ye gemeyn i jnn der welt
A boßheyt/fyndt man ye vmb gelt
Gerechtikeyt/vmb gelt i feyl
Durch gelt kem mancher an eyn ſeyl
Wann er mitt gelt ſich nit abkoufft
Vmb gelt vil ſünd blibt vngerofft
Vnd ſag dir tütſch wie ich das meyn
Man henckt die kleynen dieb aeyn
Eyn bꝛm nit jn dem ſpynnwep klbt
Die kleynen mücklin es behebt
Achab ließ nit bengen ſich
Mit ſynem ganen künigrich
Er wolt ouch Naboths garten han
Des arb on recht der arm frumm man
Aeyn der arm mß jnn den ſack
Was gelt gyt/das hat gten geſchmack
Armt die ye i gan vnwert
Was ettwan liep/vnd hoch vff erd
Vnd was genem der gulden welt
Do was nyemans der achtet gelt
o6r
Oder der ettwas hatt aeyn
A ding die woꝛen do gemeyn
Vnd ließ man des bengen ſich
Was on arbeyt das erterich
Vnd die natur on ſoꝛgen trg/
Noch dem man bꝛuchen wart den pflg
Do fyng man an/ouch gyttig ſyn
Do nd ouch vff/wer myn das dyn/
A tugend woꝛent nach vff erd
Do man nüt dann ʒymlichs begert/
Armt die i eyn gob von gott
Wie wol ſie ye i der welt ſpott
Das ſchafft aeyn das nyeman i
Der gdenck/das armt nüt gebꝛü
Vnd das der nüt verlieren magk
Der voꝛ nüt hat jn ſynem ſack
Vnd das der lycht mag ſchwymmen wytt
Wer nacket i vnd an hat nüt
Eyn armer ſyngt fry durch den walt
Dem armen ſelten üt entpfalt
Die fryheyt hat eyn armer man
Das man jn doch loßt bttlen gan
Ob man jn ſchon ſicht übel an/
Vnd ob man jm joch gar nüt gytt
So hat er doch demynder nitt
By armt fand man beeren ratt
Dann richtm ye gegeben hat
Das wiſet Quintus Curius
Vnd der bermbt Fabꝛicius/
Der nit wolt haben gt noch gelt
o6v
Sunder ere/tugent/erwelt/
Armt hett geben fundament
Vnd anfang aem regyment
Armt hat gbuwen ae ett
A kun Armt erfunden hett
Als übels Armt i wol on
A ere vß Armt mag eron
By aen vlcker vff der erd
J armt/langʒyt geweſen werdt
Voꝛ vß die Kriechen dar durch hand
Vil ett beʒwungen/lüt/vnd land
Ariides was arm/gerecht
Epamynundas reng/vnd ſchlecht
Homerus was arm vnd gelert
Jnn wißheyt Socrates geert
Phocyon jnn milt übertrifft
Das lob hat armt jn der geſchrifft
Das nüt vff erd ye wart ſo groß
Das nit von er vß armt floß
Das Rmiſch rich/vnd ſyn hoher nam
Anfnglich vß armt har kam
Dan wer merckt/vnd gedenckt do by
Das Rom von hyrten gbuwen ſy
Von armen buren lang regiert
Dar noch durch richtm gan verfrt/
Der mag wol mercken das armt
Rom baß hat gthon/dann groes gt
Wer Creſus arm/vnd wiß geſyn
Er hett behalten woll das ſyn
Do man frogt Solon vmb beſcheyt
o7r
Ob er hett rechte ſikeyt
Dann er was mchtig/rich/vnd werd/
Spꝛach Solon man ſolt hie vff erd
Keyn heien ſeig voꝛ ſym todt
Man weißt nit was har noher got
Wer meynt das er ve and noch hüt
Der weißt doch nit/die künfftig ʒyt
Der her ſpꝛach/üch ſy we vnd leydt
Jr richen/hant hie üwer freüd
Ergelichheyt jnn üwerm gt
Seig der arm/mit fryem mt/
Wer ſamlet gt durch liegens krafft
Der i vnnü/vnd gan ʒaghafft
Vnd macht ſich veiſßt/mit ſym vnglück
Das er erwürg an todes rick
Wer eynem armen vnrecht dt
Vnd do mit huffen wi ſyn gt
Der fyndt eyn richern dem er gibt
Syn gt/ſo er jn armt blibt
Nit richt din ougen vff das gt
Das a ʒyt von dir fliehen dt
Dann es glich wie der Adler gwynnt/
Fdern/vnd flügt bald durch den wynnt/
Wer gt vff erden rich hie ſyn
Chrius wer nit der rm gſyn
Wer ſpꝛicht das jm ſun nüt gebꝛe
Dann on pfenning ſy ſyn tſch
Der ſelb i aer wißheyt on
Jm gbꝛü me dann er ſagen kan
Vnd voꝛ vß das er nit erkennt
Das er ſy rmer dann er wnt