GW5047/B92
q2r
q2v
Dann das syn won / jnn hatt betrogen
So er buwt vff eyn regenbogen
Wer welbt vff eyn dnnyn sul
Dem würt ee zyt / syn anschlag ful
Wer rm vnd weltlich ere hie bgerdt
Der wart nit / das jm dort me werdt /
Manch narr halt sich gar hoch dar vmb
Das er vß welschen landen kum
Vnd sy z schlen worden wiß
Zr hohen Syen jnn der Sapientz
Vnd den roraffen gshen hett
Vnd Meter pyrr de Conniget /
Als ob nit ouch jn tütscher art
Noch wer vernunfft / syn / houbter zart
Do mit man wißheyt / kunst mcht leren
Nit not / so verr z schlen keren
Welcher will leren jn sym landt
Der fyndt yetz bcher aller hand
Das nyeman mag entschuldigen sich
Er well dann liegen lasterlich
Man meynt ettwan / es wer keyn ler
Dar noch man sy / by walhen fandt
Jetz sicht mans ouch jn tütschem land
Vnd gebrst vnß nüt / wer nit der wyn
Vnd das wir tutzschen vol wend syn
Vnd mgen keyn recht arbeit thn
Wol dem / wer hat eyn wisen sn
q3r
Jch acht nit / das man vil kunst künn
Vnd stell do mit noch hochfart gwynn
Vnd meynt dar durch syn stoltz / vnd klg
Wer wiß ist / der kan kunst geng
Wer lert durch hochfart / vnd durch gelt
Der spiegelt sich alleyn der welt
Glich als eyn nrrin die sich mutzt
Vnd spieglen dt / der welt z tutz
So sie vff spannt des tüfels garn
Vnd macht vil selen z der hellen farn
Das ist das kützlin / vnd der klob
Do durch der tüfel scht groß lob
Vnd hat gefrett manchen hyn
Der sich bedunckt vor witzig sin /
Vnd nit mcht jn dem stritt beston
Das es durch frowen z mcht gon /
Holofernes wer nit verfrt /
Der wiß man spricht / ker dich geschwynd
Von frowen / sie reitzt dich zr sünd
Dann nrrin vil sint also geil
Das sie jr gsiecht bald biettent feil
Vnd meynen / es sol schaden nüt
Ob sie eyn blick dem narren gytt
Worlich gesicht / bringt bß gedanck
Vnd setzt eynen vff den narren banck
q3v
Der dar noch lichtlich nit abstat
Biß er den hher gfangen hatt /
Sie wer durch ee bruch nit befleckt /
Biß vmb jr jungfrowschafft sie kam /
Eyn demttig frow ist eren wert
Vnd würdig / das sie werd geerd
Aber welch hochfart nymbt für hend
Deren hochfart ist ouch gantz on end
Die will ouch allzyt vornen dran
Das nyeman mit jr gestellen kan /
Die grsßt wißheyt vff aller erdt
Jst / künnen thn das yeder bgerdt
Vnd wo man das für gt nit nymbt
Doch künnen thn das yedem zymbt
Wer aber frowen thn will recht
Der mß syn ettwan me dann knecht
Dann sie gar offt durch bldikeyt
Me thn / dann durch jr lystigkeyt
Der hochfart die do hant gotts haß
Stigt stts vff / ye baß vnd baß
Vnd felt z letst z boden doch
Hr hochfart / es kumbt dir die stundt
Das du sprichst vß dym eygnen mundt
Was bringt myn hoher mt mir freüd
So ich hie sitz jn trübsal / leyd /
Was hilfft mich gelt / gt / vnd richtm
Was hilfft der welt ere / lob / vnd rm
q4r
Es ist nüt dann eyn schtt gesyn
Ougenblicklich ist es do hyn
Wol dem / der diß als hat veracht
Vnd hat alleyn ewigs betracht /
Nüt dunckt eyn narren hie so hoch
Es felt mit jm z letzsten doch
Vnd vor vß / die schntlich hochfart
Die hat an jr natur / vnd art
Das sie den hchsten Engel stieß
Vom hymel ab / vnd ouch nie ließ
Sie mag noch nit vff erden bestan
Sie mß ye schen jren stl
Scht sie den / der sie hat erdacht
Hochfart ist bald zr hellen bracht
Mit jrem kynd getriben vß /
Der herr gar grßlich des erzürn
Do man jn hochfart macht den thurn
Das volck / mst er eyn plag erwelen
Als ob syn wesen wer gttlich
Vnd wolt ouch haben gttlich ere
Vnd wart vom Engel gschlagen sere
Wer hochfart tribt / den nydert gott
Demt er allzyt gehheret hat
GW5047/B92
q2r
q2v
Dann das ſyn won/jnn hatt betrogen
So er buwt vff eyn regenbogen
Wer welbt vff eyn dnnyn ſul
Dem würt ee ʒyt/ſyn anſchlag ful
Wer rm vnd weltlich ere hie bgerdt
Der wart nit/das jm doꝛt me werdt/
Manch narr halt ſich gar hoch dar vmb
Das er vß welſchen landen kum
Vnd ſy ʒ ſchlen woꝛden wiß
Ʒ bonony/ʒ Pauy/Pariß
Ʒr hohen Syen jnn der Sapien
Ouch jnn der ſchl ʒ Oꝛlyens
Vnd den roꝛaffen gſhen hett
Vnd Meter pyrr de Conniget/
Als ob nit ouch jn tütſcher art
Noch wer vernunfft/ſyn/houbter ʒart
Do mit man wißheyt/kun mcht leren
Nit not/ſo verr ʒ ſchlen keren
Welcher wi leren jn ſym landt
Der fyndt ye bcher aer hand
Das nyeman mag entſchuldigen ſich
Er we dann liegen laerlich
Man meynt ettwan/es wer keyn ler
Dann ʒ Athenas über mer
Dar noch man ſy/by walhen fandt
Je ſicht mans ouch jn tütſchem land
Vnd gebꝛ vnß nüt/wer nit der wyn
Vnd das wir tutzſchen vol wend ſyn
Vnd mgen keyn recht arbeit thn
Wol dem/wer hat eyn wiſen ſn
q3r
Jch acht nit/das man vil kun künn
Vnd e do mit noch hochfart gwynn
Vnd meynt dar durch ſyn ol/vnd klg
Wer wiß i/der kan kun geng
Wer lert durch hochfart/vnd durch gelt
Der ſpiegelt ſich aeyn der welt
Glich als eyn nrrin die ſich mut
Vnd ſpieglen dt/der welt ʒ tu
So ſie vff ſpannt des tüfels garn
Vnd macht vil ſelen ʒ der heen farn
Das i das külin/vnd der klob
Do durch der tüfel ſcht groß lob
Vnd hat gefrett manchen hyn
Der ſich bedunckt voꝛ wiig ſin/
Balaam gab Balach eynen rott
Das Jſrahel erʒürnet got
Vnd nit mcht jn dem ritt beon
Das es durch frowen ʒ mcht gon/
Hett Judith ſich nit vff geʒyert
Holofernes wer nit verfrt/
Jeſabel reich ſich varben vo
Do ſie meynt Jehu gefaen wol
Der wiß man ſpꝛicht/ker dich geſchwynd
Von frowen/ſie reit dich ʒr ſünd
Dann nrrin vil ſint alſo geil
Das ſie jr gſiecht bald biettent feil
Vnd meynen/es ſol ſchaden nüt
Ob ſie eyn blick dem narren gytt
Woꝛlich geſicht/bꝛingt bß gedanck
Vnd ſet eynen vff den narren banck
q3v
Der dar noch lichtlich nit abat
Biß er den hher gfangen hatt/
Hett Berſabee jrn lib bedeckt
Sie wer durch ee bꝛuch nit befleckt/
Dyna wolt ſchowen frembde man
Biß vmb jr jungfrowſchafft ſie kam/
Eyn demttig frow i eren wert
Vnd würdig/das ſie werd geerd
Aber welch hochfart nymbt für hend
Deren hochfart i ouch gan on end
Die wi ouch aʒyt voꝛnen dran
Das nyeman mit jr geeen kan/
Die grſßt wißheyt vff aer erdt
J/künnen thn das yeder bgerdt
Vnd wo man das für gt nit nymbt
Doch künnen thn das yedem ʒymbt
Wer aber frowen thn wi recht
Der mß ſyn ettwan me dann knecht
Dann ſie gar offt durch bldikeyt
Me thn/dann durch jr lyigkeyt
Der hochfart die do hant gotts haß
Stigt ts vff/ye baß vnd baß
Vnd felt ʒ let ʒ boden doch
Ʒ Lucifer jnns heenloch
Hr hochfart/es kumbt dir die undt
Das du ſpꝛich vß dym eygnen mundt
Was bꝛingt myn hoher mt mir freüd
So ich hie ſi jn trübſal/leyd/
Was hilfft mich gelt/gt/vnd richtm
Was hilfft der welt ere/lob/vnd rm
q4r
Es i nüt dann eyn ſchtt geſyn
Ougenblicklich i es do hyn
Wol dem/der diß als hat veracht
Vnd hat aeyn ewigs betracht/
Nüt dunckt eyn narren hie ſo hoch
Es felt mit jm ʒ leen doch
Vnd voꝛ vß/die ſchntlich hochfart
Die hat an jr natur/vnd art
Das ſie den hchen Engel ieß
Vom hymel ab/vnd ouch nie ließ
Jm Paradiß den eren man
Sie mag noch nit vff erden bean
Sie mß ye ſchen jren l
By Kucifer jn heen pfl
Scht ſie den/der ſie hat erdacht
Hochfart i bald ʒr heen bꝛacht
Agar durch hochfart wart von huß
Mit jrem kynd getriben vß/
Durch hochfart Pharao verdarb
Choꝛe mit ſyner geſelſchafft arb
Der herr gar grßlich des erʒürn
Do man jn hochfart macht den thurn
Als Dauid dett jn hochfart ʒelen
Das volck/m er eyn plag erwelen
Herodes kleydt jn hochfart ſich
Als ob ſyn weſen wer gttlich
Vnd wolt ouch haben gttlich ere
Vnd wart vom Engel gſchlagen ſere
Wer hochfart tribt/den nydert gott
Demt er aʒyt gehheret hat