GW5047/B92
q2r
[ Kap. 92 ]
Wer hochfart ist / vnd dt sich loben 
Vnd sitzen will alleyn vast oben
Den setzt der tüfel vff syn kloben
Vberhebung der hochfart
1
Der füret vff eym strowen dach
2
Der vff der welt rm setzt syn sach 
3
Vnd all ding dt vff zytlich ere 
4
Dem würt z letst nüt anders me
q ij.
q2v

5
Dann das syn won / jnn hatt betrogen 
6
So er buwt vff eyn regenbogen
7
Wer welbt vff eyn dnnyn sul 
8
Dem würt ee zyt / syn anschlag ful 
9
Wer rm vnd weltlich ere hie bgerdt
10
Der wart nit / das jm dort me werdt /
11
Manch narr halt sich gar hoch dar vmb 
12
Das er vß welschen landen kum
13
Vnd sy z schlen worden wiß 
14
Z bonony / z Pauy / Pariß
15
Zr hohen Syen jnn der Sapientz 
16
Ouch jnn der schl z Orlyens 
17
Vnd den roraffen gshen hett 
19
Als ob nit ouch jn tütscher art
20
Noch wer vernunfft / syn / houbter zart 
21
Do mit man wißheyt / kunst mcht leren 
22
Nit not / so verr z schlen keren
23
Welcher will leren jn sym landt
24
Der fyndt yetz bcher aller hand
25
Das nyeman mag entschuldigen sich 
26
Er well dann liegen lasterlich
27
Man meynt ettwan / es wer keyn ler 
28
Dann z Athenas über mer
29
Dar noch man sy / by walhen fandt
30
Jetz sicht mans ouch jn tütschem land 
31
Vnd gebrst vnß nüt / wer nit der wyn 
32
Vnd das wir tutzschen vol wend syn
33
Vnd mgen keyn recht arbeit thn 
34
Wol dem / wer hat eyn wisen sn
q3r

35
Jch acht nit / das man vil kunst künn 
36
Vnd stell do mit noch hochfart gwynn 
37
Vnd meynt dar durch syn stoltz / vnd klg 
38
Wer wiß ist / der kan kunst geng
39
Wer lert durch hochfart / vnd durch gelt
40
Der spiegelt sich alleyn der welt 
41
Glich als eyn nrrin die sich mutzt 
42
Vnd spieglen dt / der welt z tutz 
43
So sie vff spannt des tüfels garn 
44
Vnd macht vil selen z der hellen farn
45
Das ist das kützlin / vnd der klob 
46
Do durch der tüfel scht groß lob 
47
Vnd hat gefrett manchen hyn
48
Der sich bedunckt vor witzig sin /
49
Balaam gab Balach eynen rott
50
Das Jsrahel erzürnet got
51
Vnd nit mcht jn dem stritt beston 
52
Das es durch frowen z mcht gon /
53
Hett Judith sich nit vff gezyert 
54
Holofernes wer nit verfrt /
55
Jesabel streich sich varben voll 
56
Do sie meynt Jehu gefallen wol
57
Der wiß man spricht / ker dich geschwynd 
58
Von frowen / sie reitzt dich zr sünd
59
Dann nrrin vil sint also geil
60
Das sie jr gsiecht bald biettent feil 
61
Vnd meynen / es sol schaden nüt 
62
Ob sie eyn blick dem narren gytt
63
Worlich gesicht / bringt bß gedanck 
64
Vnd setzt eynen vff den narren banck
q iij
q3v

65
Der dar noch lichtlich nit abstat 
66
Biß er den hher gfangen hatt /
67
Hett Bersabee jrn lib bedeckt
68
Sie wer durch ee bruch nit befleckt /
69
Dyna wolt schowen frembde man
70
Biß vmb jr jungfrowschafft sie kam /
71
Eyn demttig frow ist eren wert
72
Vnd würdig / das sie werd geerd 
73
Aber welch hochfart nymbt für hend 
74
Deren hochfart ist ouch gantz on end
75
Die will ouch allzyt vornen dran 
76
Das nyeman mit jr gestellen kan /
77
Die grsßt wißheyt vff aller erdt 
78
Jst / künnen thn das yeder bgerdt 
79
Vnd wo man das für gt nit nymbt
80
Doch künnen thn das yedem zymbt 
81
Wer aber frowen thn will recht
82
Der mß syn ettwan me dann knecht 
83
Dann sie gar offt durch bldikeyt
84
Me thn / dann durch jr lystigkeyt
85
Der hochfart die do hant gotts haß 
86
Stigt stts vff / ye baß vnd baß 
87
Vnd felt z letst z boden doch 
88
Z Lucifer jnns hellenloch
89
Hr hochfart / es kumbt dir die stundt
90
Das du sprichst vß dym eygnen mundt 
91
Was bringt myn hoher mt mir freüd 
92
So ich hie sitz jn trübsal / leyd /
93
Was hilfft mich gelt / gt / vnd richtm 
94
Was hilfft der welt ere / lob / vnd rm
q4r

95
Es ist nüt dann eyn schtt gesyn 
96
Ougenblicklich ist es do hyn
97
Wol dem / der diß als hat veracht
98
Vnd hat alleyn ewigs betracht /
99
Nüt dunckt eyn narren hie so hoch
100
Es felt mit jm z letzsten doch
101
Vnd vor vß / die schntlich hochfart 
102
Die hat an jr natur / vnd art
103
Das sie den hchsten Engel stieß 
104
Vom hymel ab / vnd ouch nie ließ
105
Jm Paradiß den ersten man
106
Sie mag noch nit vff erden bestan 
107
Sie mß ye schen jren stl
108
By Lucifer jn hellen pfl
109
Scht sie den / der sie hat erdacht
110
Hochfart ist bald zr hellen bracht 
111
Agar durch hochfart wart von huß 
112
Mit jrem kynd getriben vß /
113
Durch hochfart Pharao verdarb
114
Chore mit syner geselschafft starb
115
Der herr gar grßlich des erzürn 
116
Do man jn hochfart macht den thurn 
117
Als Dauid dett jn hochfart zelen
118
Das volck / mst er eyn plag erwelen 
119
Herodes kleydt jn hochfart sich
120
Als ob syn wesen wer gttlich 
121
Vnd wolt ouch haben gttlich ere
122
Vnd wart vom Engel gschlagen sere 
123
Wer hochfart tribt / den nydert gott 
124
Demt er allzyt gehheret hat
q iiij.
GW5047/B92
q2r
[ Kap. 92 ]
Wer hochfart i/vnd dt ſich loben 
Vnd ſien wi aeyn va oben
Den ſet der tüfel vff ſyn kloben
Vberhebung der hochfart
1
Der füret vff eym rowen dach
2
Der vff der welt rm ſet ſyn ſach 
3
Vnd a ding dt vff ʒytlich ere 
4
Dem würt ʒ let nüt anders me
q ij.
q2v

5
Dann das ſyn won/jnn hatt betrogen 
6
So er buwt vff eyn regenbogen
7
Wer welbt vff eyn dnnyn ſul 
8
Dem würt ee ʒyt/ſyn anſchlag ful 
9
Wer rm vnd weltlich ere hie bgerdt
10
Der wart nit/das jm doꝛt me werdt/
11
Manch narr halt ſich gar hoch dar vmb 
12
Das er vß welſchen landen kum
13
Vnd ſy ʒ ſchlen woꝛden wiß 
14
Ʒ bonony/ʒ Pauy/Pariß
15
Ʒr hohen Syen jnn der Sapien 
16
Ouch jnn der ſchl ʒ Oꝛlyens 
17
Vnd den roꝛaffen gſhen hett 
18
Vnd Meter pyrr de Conniget/
19
Als ob nit ouch jn tütſcher art
20
Noch wer vernunfft/ſyn/houbter ʒart 
21
Do mit man wißheyt/kun mcht leren 
22
Nit not/ſo verr ʒ ſchlen keren
23
Welcher wi leren jn ſym landt
24
Der fyndt ye bcher aer hand
25
Das nyeman mag entſchuldigen ſich 
26
Er we dann liegen laerlich
27
Man meynt ettwan/es wer keyn ler 
28
Dann ʒ Athenas über mer
29
Dar noch man ſy/by walhen fandt
30
Je ſicht mans ouch jn tütſchem land 
31
Vnd gebꝛ vnß nüt/wer nit der wyn 
32
Vnd das wir tutzſchen vol wend ſyn
33
Vnd mgen keyn recht arbeit thn 
34
Wol dem/wer hat eyn wiſen ſn
q3r

35
Jch acht nit/das man vil kun künn 
36
Vnd e do mit noch hochfart gwynn 
37
Vnd meynt dar durch ſyn ol/vnd klg 
38
Wer wiß i/der kan kun geng
39
Wer lert durch hochfart/vnd durch gelt
40
Der ſpiegelt ſich aeyn der welt 
41
Glich als eyn nrrin die ſich mut 
42
Vnd ſpieglen dt/der welt ʒ tu 
43
So ſie vff ſpannt des tüfels garn 
44
Vnd macht vil ſelen ʒ der heen farn
45
Das i das külin/vnd der klob 
46
Do durch der tüfel ſcht groß lob 
47
Vnd hat gefrett manchen hyn
48
Der ſich bedunckt voꝛ wiig ſin/
49
Balaam gab Balach eynen rott
50
Das Jſrahel erʒürnet got
51
Vnd nit mcht jn dem ritt beon 
52
Das es durch frowen ʒ mcht gon/
53
Hett Judith ſich nit vff geʒyert 
54
Holofernes wer nit verfrt/
55
Jeſabel reich ſich varben vo 
56
Do ſie meynt Jehu gefaen wol
57
Der wiß man ſpꝛicht/ker dich geſchwynd 
58
Von frowen/ſie reit dich ʒr ſünd
59
Dann nrrin vil ſint alſo geil
60
Das ſie jr gſiecht bald biettent feil 
61
Vnd meynen/es ſol ſchaden nüt 
62
Ob ſie eyn blick dem narren gytt
63
Woꝛlich geſicht/bꝛingt bß gedanck 
64
Vnd ſet eynen vff den narren banck
q iij
q3v

65
Der dar noch lichtlich nit abat 
66
Biß er den hher gfangen hatt/
67
Hett Berſabee jrn lib bedeckt
68
Sie wer durch ee bꝛuch nit befleckt/
69
Dyna wolt ſchowen frembde man
70
Biß vmb jr jungfrowſchafft ſie kam/
71
Eyn demttig frow i eren wert
72
Vnd würdig/das ſie werd geerd 
73
Aber welch hochfart nymbt für hend 
74
Deren hochfart i ouch gan on end
75
Die wi ouch aʒyt voꝛnen dran 
76
Das nyeman mit jr geeen kan/
77
Die grſßt wißheyt vff aer erdt 
78
J/künnen thn das yeder bgerdt 
79
Vnd wo man das für gt nit nymbt
80
Doch künnen thn das yedem ʒymbt 
81
Wer aber frowen thn wi recht
82
Der mß ſyn ettwan me dann knecht 
83
Dann ſie gar offt durch bldikeyt
84
Me thn/dann durch jr lyigkeyt
85
Der hochfart die do hant gotts haß 
86
Stigt ts vff/ye baß vnd baß 
87
Vnd felt ʒ let ʒ boden doch 
88
Ʒ Lucifer jnns heenloch
89
Hr hochfart/es kumbt dir die undt
90
Das du ſpꝛich vß dym eygnen mundt 
91
Was bꝛingt myn hoher mt mir freüd 
92
So ich hie ſi jn trübſal/leyd/
93
Was hilfft mich gelt/gt/vnd richtm 
94
Was hilfft der welt ere/lob/vnd rm
q4r

95
Es i nüt dann eyn ſchtt geſyn 
96
Ougenblicklich i es do hyn
97
Wol dem/der diß als hat veracht
98
Vnd hat aeyn ewigs betracht/
99
Nüt dunckt eyn narren hie ſo hoch
100
Es felt mit jm ʒ leen doch
101
Vnd voꝛ vß/die ſchntlich hochfart 
102
Die hat an jr natur/vnd art
103
Das ſie den hchen Engel ieß 
104
Vom hymel ab/vnd ouch nie ließ
105
Jm Paradiß den eren man
106
Sie mag noch nit vff erden bean 
107
Sie mß ye ſchen jren l
108
By Kucifer jn heen pfl
109
Scht ſie den/der ſie hat erdacht
110
Hochfart i bald ʒr heen bꝛacht 
111
Agar durch hochfart wart von huß 
112
Mit jrem kynd getriben vß/
113
Durch hochfart Pharao verdarb
114
Choꝛe mit ſyner geſelſchafft arb
115
Der herr gar grßlich des erʒürn 
116
Do man jn hochfart macht den thurn 
117
Als Dauid dett jn hochfart ʒelen
118
Das volck/m er eyn plag erwelen 
119
Herodes kleydt jn hochfart ſich
120
Als ob ſyn weſen wer gttlich 
121
Vnd wolt ouch haben gttlich ere
122
Vnd wart vom Engel gſchlagen ſere 
123
Wer hochfart tribt/den nydert gott 
124
Demt er aʒyt gehheret hat
q iiij.