GW5048/B14
c6r
Kap. 14
Wer
Wer ] Ver GW5048
spricht das gott barmhertzig sy
Allein / vnd nit gerecht dar by
Vnd das er hab das hymelrich
Den gensen gemacht / der ist in glich
Uon vermesenheit
1
Der schmiert sich wol mit esels schmalß
2
Vnd hat die büchsen an dem halß
3
Der sprechen gtar / das got der her
4
So bermig sy / vnd zürn nit ser
5
Ob man ioch ettwan sünd volbring
6
Vnd wigt die sünden also gering
7
Das sünden ye sy gantz menschlich
8
Nn hab doch gott dz himelrich
9
Den gensen ye gantz nit gemacht
10
So hab man allzit sünd volbracht
11
Vnd voh nit erst von nüwem an
12
Die Bibel er ertzelen kan
13
Vnd ander sunst hystorien vil
14
Dar vß er doch nit mercken wil
15
Das allenthalb die stroff dar noch
16
Geschriben stat mit plag vnd rach
17
Vnd das got nie die leng vertrg
18
Das man in an ein backen schlg
19
Gott ist kein böhem oder datt
20
Jr sprochen er doch wol verstat /
21
Wie wol sin barmung ist on moß
22
On zal / gewycht / vnentlich groß
23
So blibt doch sin gerechtikeit
24
Vnd strafft die sünd in ewikeit
25
An allen den die mir dnt recht
26
Gar offt biß in das fünfft geslecht
27
Man durch leß all historien gar
28
So mag man eben nemen war
c vi
c6v

29
Das gott hat manchen geslecht geton
30
Und durch dugent lossen vff gon
31
Das es gewachsen ist gar fast /
32
Aber wann tugent im gebrast
33
So hort ouch vff barmhertzikeit
34
Vnd wart der somen gantz zerstreyt
35
Voch an mit dauid / dar noch har
36
Durch alle keiser künig gar
37
Durch
Durch ] Dur ch GW5048
flauianer / Anthoniner
38
Vnd durch dz gslecht der karoliner
39
Durch ander groß vnd nider stam
40
Wann es biß vff das höhst vff kam
41
Wann dann gttat tugent ab nam /
42
So hort ouch vff die gnad des herren
43
Jo will ich vester dir dis meren
44
Die wile der Römer tugent werdt
45
Die dan die gröst was vff der erdt
46
Jn mosß dz gott selb kuntschafft gytt
47
Das grösser tugent niemans nit
48
Vff erden ye gebruchet hat
49
Dann wile z nam der Römer stadt
50
Des wol in gott sollch tugent lonen
51
Vnd vnderwarff in alle kronen
52
All rich der welt ouch verre landt
53
Vnd dett sin bermung in bekant
54
Aber so bald sie fyngen an
55
Von solcher tugent ab z lan /
56
Do ließ ouch gott sin bermung ab
57
Do mit zerging dar römer stab
58
Vnd ist zerschmoltzen wie der schne
59
Das man kum yetz sicht wie er stee
60
Gott wöll das er wider vff gee
61
Das gschicht on zwifel wann wir lont
62
Vnd von den schweren sünden stont
63
Vnd richten z den weg des herrn
64
Das vnser tugend sich werd meren
65
So hab ich ganctz kein zwifel dran
66
Gott sech vns gnedeklichen an
67
Vnd teil mit vns barmhertzikeit
68
Die er keim volck nie hat verseit
69
Gar dick das iudischvolck ab nam
70
Das es biß vff die trsen kam
71
Aber so bald sie sich bekerten
72
Vnd gte werck vnd dugent merten
73
So dett in gott syn bermung schin
74
Biß es z letst nit me möcht sin
75
Dann in der weg ist vndergangen
76
Sie haben dann den touff enphangen
77
Wir warten ouch
ouch ] onch GW5048
des selben bscheit
78
Dann got nit loßt sin gerechtikeit /
79
Barmhertzikeit die leng nit stot
80
Wann gott gerechtikeit verlot /
81
Wor ist der himel ghört nit z
82
Den Gensen aber ouch kein k
83
Kein narr / aff / esel / oder schwin /
84
Kumb yemer ewiklich dar in /
85
Vnd was kört in des tüfels zal
86
Das nymbt in niemen vberal etc.
GW5048/B14
c6r
Ver ſpꝛicht das gott barmherig ſy
Aein/vnd nit gerecht dar by
Vnd das er hab das hymelrich
Dē genſen gemacht/der i in glich
Uon meſenheit
1
Der ſchmiert ſich wol mit eſels ſch⸗
2
V hat die büchſē ā dē halß (malß
3
Der ſpꝛechen gtar/das got der her
4
So bermig ſy/vnd ʒürn nit ſer
5
Ob man ioch ettwan ſünd volbꝛing
6
Vnd wigt die ſünden also gering
7
Das ſünden ye ſy gan mēſchlich
8
Nn hab doch gott dʒ himelrich
9
Den genſen ye gan nit gemacht
10
So hab mā aʒit ſünd volbꝛacht
11
Vnd voh nit er von nüwem an
12
Die Bibel er erelen kan
13
Vnd ander ſun hyoꝛīen vil
14
Dar vß er doch nit mercken wil
15
Das aenthalb die roff dar noch
16
Geſchꝛiben at mit plag vnd rach
17
Vnd das got nie die leng vertrg
18
Das man in an ein backen ſchlg
19
Gott i kein böhem oder datt
20
Ir ſpꝛochen er doch wol verat/
21
Wie wol ſin barmung i on moß
22
On ʒal/gewycht/vnentlich groß
23
So blibt doch ſin gerechtikeit
24
Vnd rafft die ſünd in ewikeit
25
An aen den die mir dnt recht
26
Gar offt biß in das fünfft geecht
27
Man durch leß a hioꝛien gar
28
So mag man eben nemen war
c vi
c6v

29
Das gott hat manchē geſlecht geton
30
Und durch dugent loen vff gon
31
Das es gewachſen i gar fa/
32
Aber wann tugent im gebꝛa
33
So hoꝛt ouch vff barmherikeit
34
Vnd wart der ſomen gan ʒerreyt
35
Voch an mit dauid/dar noch har
36
Durch ae keiſer künig gar
37
Dur ch flauianer/Anthoniner
38
Vnd durch dʒ gſlecht der karoliner
39
Durch ander groß vnd nider am
40
Wa es biß vff das höh vff kam
41
Wann da gttat tugent ab nam/
42
So hoꝛt ouch vff die gnad des her⸗
43
Io wi ich veer dir dis meren(ren
44
Die wile der Römer tugent werdt
45
Die dan die grö was vff der erdt
46
In moſß dʒ gott ſelb kūtſchafft gytt
47
Das gröer tugent niemans nit
48
Vff erden ye gebꝛuchet hat
49
Dann wile ʒ nam der Römer adt
50
Des wol in gott ſoch tugent lonē
51
Vnd vnderwarff in ae kronen
52
A rich der welt ouch verre landt
53
Vnd dett ſin bermung in bekant
54
Aber ſo bald ſie fyngen an
55
Von ſolcher tugent ab ʒ lan/
56
Do ließ ouch gott ſin bermung ab
57
Do mit ʒerging dar römer ab
58
Vnd i ʒerſchmolē wie der ſchne
59
Das man kum ye ſicht wie er ee
60
Gott wö das er wider vff gee
61
Das gſchicht on ʒwifel wa wir lōt
62
Vnd von den ſchwerē ſünden ont
63
Vnd richten ʒ den weg des herrn
64
Das vnſer tugend ſich werd meren
65
So hab ich ganc kein ʒwifel dran
66
Gott ſech vns gnedeklichen an
67
Vnd teil mit vns barmherikeit
68
Die er keim volck nie hat verſeit
69
Gar dick das iudiſchvolck ab nam
70
Das es biß vff die trſen kam
71
Aber ſo bald ſie ſich bekerten
72
Vnd gte werck vnd dugent mertē
73
So dett in gott ſyn bermung ſchin
74
Biß es ʒ let nit me möcht ſin
75
Dann in der weg i vndergangen
76
Sie haben dann den touff enphāgē
77
Wir warten onch des ſelben bſcheit
78
Dann got nit loßt ſin gerechtikeit/
79
Barmherikeit die leng nit ot
80
Wann gott gerechtikeit verlot/
81
Woꝛ i der himel ghöꝛt nit ʒ
82
Den Genſen aber ouch kein k
83
Kein narr/aff/eſel/oder ſchwin/
84
Kumb yemer ewiklich dar in/
85
Vnd was köꝛt in des tüfels ʒal
86
Das nymbt in niemen vberal ⁊cᷓ