GW5048/B26
e6r
Der ist eyn narr der wynnschen dt
Das im alls bald schad ist alls gt
Vnd wann ers hett vnd würd im war
So wer er doch ein narr alls vor
Das alls dz er an gryff wurd goldt
Do das war ward / do leyd er not
Dann im z gold ward wyn vnd brot
Recht hatt er das er deckt syn har
Das man nit seh syn Esels or
Die dar nach wchsen in dem ror
We dem syn wünnsch all werden war
Vil wünschen das sie leben lang
Vnd dnt der sel doch also trang
Mit schlemmen / prassen im wynhus
Das sie vor zit mß faren vß
Dar z ob sie schon werden allt
Sint sie doch bleich siech vngestalt
Jr backen vnd hut ist so ler
Als ob ein aff ir mtter wer
Vil getzlicheit die iugent hat
Das alter in eym wesen stat
Jnn zyttern glyder / stym / vnd hirn
Ein trieffend nas vnd glatzeht stirn
Synr frowen ist er vast vnmer
Jm selbst / vnd synen kynden swer
Jm schmekt vnd gfelt nüt wz man dt
Vnd sicht vil das in nit dunckt gt
Welch leben lang die handt groß pyn
Allzit in nuwem vnglück syn
Jn truren vnd in stetem leyd
Enden ir tag in schwartzem kleyd
e6v
Dest höher wider abher falt
Vnd das wer vff der erden lyt
Der darff vor vall nit förchten sich
Gar dick es manchem truren macht
Jo dem ouch der do uberwindt
Er mß besorgen das beschwind
Ouch mit im vmblouff glückes rad
Der doch sin vindt langzyt wz gsin
Er sorgt dz sollch glück treff ouch in
Dann er durch
sin vernunfft
betracht
sin vernunfft
]
sinvernunfft
GW5048
Dz grösser gwalt kum werd ein nacht
Got gibt vns alles das er will
Er weißt was recht ist / was z vil
War vß vnß schad entspringen sol
Vnd wann er vns nit lieber hett
Dann wir vnß selbs / das er alles det
Vnd macht vns dz wir winnsten war
Es rüwt vns ee vß kem ein iar
Dan vnser bgir die macht vns blind
Z winschen ding die wider vns sint /
Wer wynschen well dz er recht hab
Der wynnsch dz im got dar z geb
Ein gsunden sinn / lib vnd gemüt
Vnd in vor vorcht des todes bhiet
Vor zorn / begir / vnd besem gyt /
Wer das erwirbt in diser zyt
Der hatt sin tag geleit bas an
Oder Sardanapulus hat
Jn wollust / füll / vnd federwat /
Vnd hatt alls das im sin wurt not
Darff nit an rüffen glück für got /
Ein narr winnscht sinen schaden dick
Sin wunsch würt offt sin vngelück
Das er doch nit kund / vnd nit solt
Dar vmb sin leben er verlor /
Dz er hett gwölt / es wurd nit war
Dann er durch sinen wunsch erwarb
Das im sin sun hippolitus
starb
Der doch nit verschuldet hat
Es gerow den vatter ouch an stat /
Doch möcht er wenden nit den dot
Der ist noch grösser narr vnd dor
Der im ab wynschet selb sin iar
Spriche ich wolt gern dest elter sin
Das doch ein mal geriet der win
Oder das ich sech wie es gyng
Jn disem Vnd in ihenem ding /
Als ob es sunst nit möcht geschehen
Wir müsten es dann eben sehen
Mit winnsch din iar gont selber hin
Verschwinden bald vnd du mit in
Du magst verharren nit so lang
Din vatter / Ene ouch des glich
Wunschen / yetz kumt der wunsch an dich
An din kynd kumbt er ouch behend
Gott weißt vnd sicht allein dz end
Got hat vns wol dar an geton
Das vnser wünnsch nit fürsich gan /
Jch würd villicht kein ougen han /
Oder würd vns sunst lich schlytzen vs
Do sie den Tunder sehen gert
Wart sy mit irem vnglück gwert
Trieg einer kümist oder sandt
Vnd winnschet im die ander handt
Er wurd bald innen nwer mer
Well hand im schwer wer / oder ler
An winschen gat vns allein nit ab
Keiner spricht dz er drum mer hab etc.
GW5048/B26
e6r
Der i eyn narr der wynnſchen dt
Das im as bald ſchad i as gt
Vnd wa ers hett v würd im war
So wer er doch ein narr alls voꝛ
Mydas der künnig wünnſchē wolt
Das alls dʒ er an gryff wurd goldt
Do das war ward/do leyd er not
Da im ʒ gold ward wyn v bꝛot
Recht hatt er das er deckt ſyn har
Das man nit ſeh ſyn Eſels oꝛ
Die dar nach wchſen in dem roꝛ
We dē ſyn wünnſch a werdē war
Vil wünſchen das ſie leben lang
Vnd dnt der ſel doch alſo trang
Mit ſchleen/pꝛaen im wynhuſ
Das ſie voꝛ ʒit mß faren vß
Dar ʒ ob ſie ſchon werden at
Sint ſie doch bleich ſiech vngealt
Ir backen vnd hut i ſo ler
Als ob ein aff ir mtter wer
Vil gelicheit die iugent hat
Das alter in eym weſen at
Inn ʒyttern glyder/ym/vnd hirn
Ein trieffend naſ vnd glaeht irn
Synr frowen i er va vnmer
Im ſelb/vnd ſynen kynden ſwer
Im ſchmekt v gfelt nüt wʒ mā dt
V ſicht vil das in nit dunckt gt
Welch lebē lang die hādt groß pyn
Aʒit in nuwem vnglück ſyn
In truren vnd in etem leyd
Enden ir tag in ſchwarē kleyd
e6v
De höher wider abher falt
Vnd das wer vff der erden lyt
Der darff voꝛ va nit föꝛchten ſich
Wa mā vß gāg dʒgwalts betraht
Gar dick es manchem trurē macht
Io dem ouch der do uberwindt
Er mß beſoꝛgen das beſchwind
Ouch mit im vlouff glückes rad
Myemās frow ſich des ādern ſchad
Iulius der weint in ae macht
Do mā pompeius houbt im bꝛacht
Der doch ſin vindt lāgʒyt wʒ gſin
Er ſoꝛgt dʒ ſoch glück treff ouch in
Des glich ouch alexander hat
Geweint do er ſach darium dott
Da er durch ſinvernunfft betracht
Dʒ gröer gwalt kū werd ein nacht
Got gibt vns aes das er wi
Er weißt was recht i/was ʒ vil
Ouch was vns nü ſy vnd kū wol
War vß vnß ſchad entſpꝛingen ſol
Vnd wann er vns nit lieber hett
Da wir vnß ſelbs/das er aes det
V macht vns dʒ wir winnē waꝛ
Es rüwt vns ee vß kem ein iar
Dā vnſer bgir die macht vns blīd
ʒ winſchē dīg die wider vns ſint/
Wer wynſchen we dʒ er recht hab
Der wynnſch dʒ im got dar ʒ geb
Ein gſunden ſinn/lib v gemüt
Vnd in voꝛ voꝛcht des todes bhiet
Voꝛ ʒoꝛn/begir/vnd beſem gyt/
Wer das erwirbt in diſer ʒyt
Der hatt ſin tag geleit bas an
Dann hercules ye hat getan
Oder Sardanapulus hat
In wou/fü/vnd federwat/
Vnd hatt as das im ſin wurt not
Darff nit an rüffen glück für got/
Ein narr winnſcht ſinē ſchadē dick
Sin wūſch würt offt ſin vngelück
Als phaeton der faren wolt
Das er doch nit kund/v nit ſolt
Dar vmb ſin leben er verloꝛ/
Theſeus dett ouch ſolch wīſchē voꝛ
Dʒ er hett gwölt/es wurd nit war
Da er durch ſinen wunſch erwarb
Das im ſin ſun hippolitus arb
Der doch nit verſchuldet hat
Es gerow den vatter ouch an at/
Doch möcht er wenden nit den dot
Der i noch gröer narr vnd doꝛ
Der im ab wynſchet ſelb ſin iar
Spꝛiche ich wolt gern de elter ſin
Das doch ein mal geriet der win
Oder das ich ſech wie es gyng
In diſem Vnd in ihenem ding/
Als ob es ſun nit möcht geſchehen
Wir müen es dann eben ſehen
Mit winnſch din iar gont ſelber hin
Verſchwinden bald vnd du mit in
Du mag verharren nit ſo lang
Das dn ſech wie a ding vß gāg
Din vatter/Ene ouch des glich
Wūſchē/ye kūt der wūſch an dich
An din kynd kumbt er ouch behend
Gott weißt vnd ſicht aein dʒ end
Got hat vns wol dar an geton
Das vnſer wünnſch nit fürſich gā/
Ich würd viicht kein ougen han/
Oder würd vns ſū lich ſchlyē vſ
Als Semele/ die verbꝛant im huß
Do ſie den Tunder ſehen gert
Wart ſy mit irem vnglück gwert
Trieg einer kümi oder ſandt
Vnd winnſchet im die ander hādt
Er wurd bald innen nwer mer
We hand im ſchwer wer/oder ler
An winſchen gat vns aein nit ab
Keiner ſpꝛicht dʒ er drū mer hab ⁊cᷓ