GW5048/B29
Kap. 29
Wer vff syn frumkeit halt allein
Dem nyeman gt ist in der
in der ] inder GW5048
gmeyn
Vnd vrteyl yederman vnreyn
Der stoßt sich ettwan an ein stein
f3r

Ander lüt vrteilen
1
Der ist ein narr der sich vertröst
2
Vff won vnd meint er sig der gröst
3
Vnd weißt nit das in einer stundt
4
Sin sel fert dieff in hellen grundt
5
Als dnt die in sich selbs vertruwen
6
Vnd vff ir heilikeit dnt buwen
7
Vnd meinen nieman sy als gt
8
Vnd hab als rein vnd rechten mt
9
Noch sy got als genem als er /
10
Solch böß vermessenheit ist swer /
11
Von den also geschriben stat
12
Nit rechtfertig dich gegen gott
13
Dann er erkent all hertzen wol /
14
Vnd weiß wie all ding enden sol /
15
Aber den trost hatt yeder nar
16
Er meint nit sin der erst der far /
17
Wann er schon andere sterben sicht
18
Bald hat ein vrsach er erdicht
19
Vnd kan sagen der dett also
20
Der was z wild / der selten fro
21
Der hat diß vnd der ihens getan
22
Dar vmb hat in got sterben lan /
23
Vnd vrteilt einen nach sim tod
24
Der villicht ist in gottes gnad
25
So er in grossen sunden lebt
26
Wider got vnd sin nehsten strebt
27
Vnd vörcht dar vmb nit straff noch bs
28
Vnd weißt doch dz er sterben müß
29
Wo / wenn vnd wie ist im nit kunt
30
Biß das die sel fert vß dem mundt
31
Doch gloubt er nit das sy ein hell
32
Biß er hin in kumbt / vber die swell
33
So würt in dann der sinn vff gan
34
So sie in mit der flamen stan
35
Jeder sin werck hie kan glosieren
36
Vnd dt ein andern plesynieren
37
Vnd kan rechen yedem wz iedem zymbt
38
Keiner sich by der nassen nymbt
39
Sunder sin werck will er verstecken
40
Vnd vff sin schalck ein hütlin decken
41
Als dunckt ieden sin leben gt
42
Allein das hertz got kennen dt
43
Für böß schetzt man offt manchen man
44
Den gott doch kent vnd lieb will han
45
Mancher vff erden würt geert
46
Der nach sim tod zr hellen fert /
47
Ein narr ist wer sprechen tar
48
Das er rein sy von sünden gar
49
Mancher mit steinen würfft vmb sich
50
Der billicher treff sich dann dich
51
Doch iedem narren das gebrist
52
Das er nit sin will das er ist
53
Wann er schon siech ist vff den dot
54
Scht er doch nit der selen rat
55
Do mit es manchem vbel gat
56
Vnd ist gefaren mancher hin
57
Der lanzyt hofft noch hie z sin
58
Der ietz ruw hat in mit der pin etc.
GW5048/B29
Wer vff ſyn frumkeit halt allein
Dem nyeman gt i inder gmeyn
Vnd vꝛteyl yederman vnreyn
Der oßt ſich ettwan an ein ein
f3r

Ander lüt vꝛteilen
1
Der i ein narr der ſich vertrö
2
Vff won vnd meint er ſig der grö
3
Vnd weißt nit das in einer undt
4
Sin ſel fert dieff in heen grundt
5
Als dnt die ī ſich ſelbs vertruwē
6
Vnd vff ir heilikeit dnt buwen
7
Vnd meinen nieman ſy als gt
8
Vnd hab als rein vnd rechten mt
9
Noch ſy got als genem als er/
10
Solch böß vermeenheit i ſwer/
11
Von den alſo geſchriben at
12
Nit rechtfertig dich gegen gott
13
Dann er erkent a heren wol/
14
Vnd weiß wie a ding enden ſol/
15
Aber den tro hatt yeder nar
16
Er meint nit ſin der er der far/
17
Wann er ſchon andere erbē ſicht
18
Bald hat ein vrſach er erdicht
19
Vnd kan ſagen der dett alſo
20
Der was ʒ wild/der ſelten fro
21
Der hat diß vnd der ihens getan
22
Dar vmb hat in got erben lan/
23
Vnd vꝛteilt einen nach ſim tod
24
Der viicht i in gottes gnad
25
So er in groen ſunden lebt
26
Wider got vnd ſin nehen rebt
27
Vnd vöꝛcht dar v nit raff noch
28
V weißt doch dʒ er erbē müß (bſ
29
Wo/wenn vnd wie i im nit kunt
30
Biß das die ſel fert vß dem mundt
31
Doch gloubt er nit das ſy ein he
32
Biß er hin in kumbt/vber die ſwe
33
So würt in dann der ſinn vff gan
34
So ſie in mit der flamen an
35
Jeder ſin werck hie kan gloſieren
36
Vnd dt ein andern pleſynieren
37
V kan rechen yedē wʒ iedē ʒymbt
38
Keiner ſich by der naen nymbt
39
Sunder ſin werck wi er verecken
40
V vff ſin ſchalck ein hütlin deckē
41
Als dunckt ieden ſin leben gt
42
Aein das her got kennen dt
43
Für böß ſchet man offt māchē mā
44
Den gott doch kent v lieb wi hā
45
Mancher vff erden würt geert
46
Der nach ſim tod ʒr heen fert/
47
Ein narr i wer spꝛechen tar
48
Das er rein ſy von ſünden gar
49
Mancher mit einē würfft v ſich
50
Der biicher treff ſich dann dich
51
Doch iedem narren das gebꝛi
52
Das er nit ſin wi das er i
53
Wann er ſchon ſiech i vff den dot
54
Scht er doch nit der ſelen rat
55
Do mit es manchem vbel gat
56
Vnd i gefaren mancher hin
57
Der lanʒyt hofft noch hie ʒ ſin
58
Der ie ruw hat in mit der pin ⁊cᷓ