GW5048/B67
m4v
Der narr Marsyas der verlor
Die eygenschafft hat yeder narr
Das er nit kan genemen war
Das man sin spott / dar vmb verlor
Aber narrheit ist so verblent
Ein narr z allen zyten went
Er sy witzig so man sin lach
Vnd ein iuffteding vß im mach
Stelt er sich ernstlich z der sach
Das man in ouch für witzig halt
Biß im die pfiff vß dem ermel fallt
Wer vil gt hat der hat vil fründ
Dem hilfft man redlich ouch z sünd
Ein yeder lgt wie er in schind
So lang das wert / biß er würt arm
So spricht er / ach das gott erbarm
Wie het ich vor / nochlouff so vil /
Hett ich das vor by zyt betracht
Jch wer noch rich vnd nit veracht
Ein groß torheit ist das für wor
Welcher verdt in einem iar
Do er sin tag solt leben mitt
Das er das üppecklich vß gyt
Vnd meint zyttlich fyrabent han
Das er mög nach dem bettel gan
So im dann stoßt vnder sin hend
Armt / verachtung / spott / ellend /
Vnd er zerrissen loufft / vnd bloß
So kumbt im dann der rüwen stoß
Wol dem der im fründ machen kan
Vß gt / das er doch hye mß lan
n1r
Die in trösten vnd by im ston /
So er ist allenthalb verlon
Dar gegen ist manch narr vff erd
Der sich an nymbt nerscher geberd
Vnd wann man in ioch schund vnd süt
So knd er doch gantz nüt dar mit
Dann das er ettwan die oren schüt
Will nerrisch sin mit allem fliß
Doch niemans gfelt sin narren wiß
Wie wol er glich eim narren dt
Nimbt doch sin schimpff niemans für gt
Aber ir keiner will sich erkennen
Siner torheit sich nit schemen
Vnd went es stand im gar wol an
Also ist er ein göuckelman
Er went man lach also sin
So ist er druncken on den win
Das er nit erkennen wil
Das siner torheit ist z vil
Kan in nyeman da von leitten
Er will des narren gar do beitten
Vnd das also beharren
Also gschicht den selben narren
Ouch sprechen von im ettlich gsellen
Der narr wolt sich gern nerrisch stellen
So kan er weder wiß nach gberd
Er ist ein narr / vnd niemans werd
Vnd ist ein seltzen ding vff erd
Mancher will sin ein witzig man
Der sich doch nymbt der torheit an
Vnd meint das man in rümen sol
Wan man spricht der kan narrheit wol
Dar gegen sint vil narren ouch
Die vß gebrütet hatt ein gouch
Die wellen von der wißheit sagen
Es sig gehowen oder gschlagen
So went sy witzig sin gezelt
So man sie doch für narren helt /
Wann man ein naren knützschet klein
Als man den pfeffer dt im stein
Vnd stieß in dar in ioch lang iar
So blib er doch ein narr als vor /
Dann yedem narren das gebrist /
Das wonolff / btriegolfs brder ist
Mancher ließ sich halber schinden
Vnd im alle viere mit seilen bynden
Das im allein gyng gelt dar vß
Vnd er vil goltzes het in sim huß
Der lytt ouch das er leg z bett
Vnd er der richen siechtag hett
Vnd man in wie ein bben schiltt
Echt er dar von hett zyns vnd gylt
Nit zymlich nieman bnügen will
Wer vil hat / der will han z vil
Vß richtum vbermt entspringt
Wz soll ein dreck wann er nit stinckt
Vil sind allein die hant kein kind
Kein brder noch sunst nohe fründ
Vnd hören nit vff arbeitten doch
Jr ougen fültt kein richtum ouch
Nöch gdencken
nit wem werck ich vor
Nöch gdencken
]
Nöchgdencken
GW5048
Hab übelzyt ich gouch vnd tor
Gott gibt manchem richtum vnd ere
Vnd gbrist synr sel / nut anders mer
Dann das im gott nit darz gitt
Das er das bruch z rechter zytt
Ouch das nit niessen zimlich gtar
Jo es eim frömbden füller spar /
Vnd hat an wasser doch gebrust
Hat er doch wenig freud dar von
Das schafft des er im selbs nüt gan
GW5048/B67
m4v
Die eygenſchafft hat yeder narr
Das er nit kan genemen war
Das man ſin ſpott/dar vmb verloꝛ
Der narr Marſyas hut vnd hoꝛ
Aber narrheit i ſo verblent
Ein narr ʒ aen ʒyten went
Er ſy wiig ſo man ſin lach
Vnd ein iuffteding vß im mach
Stelt er ſich ernlich ʒ der ſach
Das man in ouch für wiig halt
Biß im die pfiff vß dem ermel fat
Wer vil gt hat der hat vil fründ
Dē hilfft man redlich ouch ʒ ſünd
Ein yeder lgt wie er in ſchind
So lang das wert/biß er würt arm
So ſpricht er/ach das gott erbarm
Wie het ich voꝛ/nochlouff ſo vil/
Kſein fründ i der mich tröen wil
Hett ich das voꝛ by ʒyt betracht
Ich wer noch rich vnd nit veracht
Ein groß toꝛheit i das für woꝛ
Welcher verdt in einem iaꝛ
Do er ſin tag ſolt leben mitt
Das er das üppecklich vß gyt
Vnd meint ʒyttlich fyrabent han
Das er mög nach dem bettel gan
So im dann oßt vnder ſin hend
Armt/verachtung/ſpott/eend/
Vnd er ʒerrien loufft/vnd bloß
So kumbt im dann der rüwen oß
Wol dem der im fründ machen kā
Vß gt/das er doch hye mß lan
n1r
Die in tröen vnd by im on/
So er i aenthalb verlon
Dar gegen i manch narr vff erd
Der ſich an nymbt nerſcher geberd
Vnd wa man in ioch ſchūd v ſüt
So knd er doch gan nüt dar mit
Dann das er ettwan die oꝛen ſchüt
Wi nerriſch ſin mit aem fliß
Doch niemans gfelt ſin narren wiß
Wie wol er glich eim narren dt
Nimbt doch ſin ſchīpff niemās für
Aber ir keiner wi ſich erkennen(gt
Siner toꝛheit ſich nit ſchemen
Vnd went es and im gar wol an
Alſo i er ein göuckelman
Er went man lach alſo ſin
So i er dꝛuncken on den win
Das er nit erkennen wil
Das ſiner toꝛheit i ʒ vil
Kan in nyeman da von leitten
Er wi des narren gar do beitten
Vnd das alſo beharren
Alſo gſchicht den ſelben narren
Ouch ſpꝛechen vō im ettlich gſeē
Der narr wolt ſich gern nerriſch el
So kan er weder wiß nach gberd (lē
Er i ein narr/vnd niemans werd
Vnd i ein ſelen ding vff erd
Mancher wi ſin ein wiig man
Der ſich doch nymbt der toꝛheit an
Vnd meint das man in rümen ſol
Wā mā ſpricht der kā narrheit wol
Dar gegen ſint vil naꝛren ouch
Die vß gebꝛütet hatt ein gouch
Die ween von der wißheit ſagen
Es ſig gehowen oder gſchlagen
So went ſy wiig ſin geʒelt
So man ſie doch für narren helt/
Wa mā ein naren knüſchet klein
Als man den pfeffer dt im ein
Vnd ieß in dar in ioch lang iar
So blib er doch ein narr als voꝛ/
Dann yedem narren das gebꝛi/
Das wonolff/btriegolfs bꝛder i
Mancher ließ ſich halber ſchinden
Vnd im ae viere mit ſeilen bynden
Das im aein gyng gelt dar vß
Vnd er vil goles het in ſim huß
Der lytt ouch das er leg ʒ bett
Vnd er der richen ſiechtag hett
Vnd man in wie ein bben ſchiltt
Echt er dar von hett ʒyns vnd gylt
Nit ʒymlich nieman bnügen wi
Wer vil hat/der wi han ʒ vil
Vß richtum vbermt entſpꝛingt
Wʒ ſo ein dreck wann er nit īckt
Vil ſind aein die hant kein kind
Kein bꝛder noch ſun nohe fründ
Vnd höꝛen nit vff arbeitten doch
Ir ougen fültt kein richtum ouch
Nöchgdencken nit wē werck ich voꝛ
Hab übelʒyt ich gouch vnd toꝛ
Gott gibt manchem richtum v ere
Vnd gbꝛi ſynr ſel/nut anders mer
Dann das im gott nit darʒ gitt
Das er das bꝛuch ʒ rechter ʒytt
Ouch das nit nieen ʒimlich gtar
Io es eim frömbden füer ſpar/
Tantalus der ſit inn waers lu
Vnd hat an waer doch gebꝛu
Wie wol erſicht die öppfel an
Hat er doch wenig freud dar von
Das ſchafft des er im ſelbs nüt gā