GW5048/B70
n4v
Man findt gar manch nachgültig mensch
Dz ist so gar ein wettertrentsch
Das es sich nieman schicken kan
Z allem das es vohet an /
Kein ding by zyten er bestelt
Nüt vnberechtigs er behelt
Dann das er sunst so hinleß ist
Das er nit gdenckt was im gebrist
Vnd was er haben müß zr nott
Dann so es an ein treffen gatt
Nit witer gdenckt er / vff all stund
Dann von der nasen / biß in mundt
Wer in dem summer samelen kan
Das er den winter mög bestan
Den nenn ich wol ein wisen sun
Vnd wer im summer nüt will dn
Dann schloffen allzyt an der sunnen
Der mß han gt dz vor ist gewunnen
Oder mß durch den winter sich
Behelffen etwan schlechteklich
Vnd an dem dapen sugen hert
Biß er des hungers sich erwert
Wer nit im sumer machet hew
Der loufft im winter mit geschrey
Vnd hat z samen gbunden seyl
Rüffend / das man im hew geb feyl /
Der treg im winter vngern ert
Jm summer / bettlens er sich nert
Vnd müß liden manch vbel zyt
Vnd heyscht vil / wenig man im git
Lerr narr / vnd würd der omeiß glich
Jn gter zyt versorg du dich
Das du nit müsest mangel han
Wann anderlüt zü freüden gan etc.
GW5048/B70
n4v
Mā findt gar māch nachgültig mē
Dʒ i ſo gar ein wettertrentſch (ſch
Das es ſich nieman ſchicken kan
ʒ aem das es vohet an/
Kein ding by ʒyten er beelt
Nüt vnberechtigs er behelt
Dann das er ſun ſo hinleß i
Das er nit gdenckt was im gebꝛi
Vnd was er haben müß ʒr nott
Dann ſo es an ein treffen gatt
Nit witer gdenckt er/vff a und
Dann von der naſen/biß in mundt
Wer in dem ſummer ſamelen kan
Das er den winter mög bean
Den nenn ich wol ein wiſen ſun
Vnd wer im ſummer nüt wi dn
Dann ſchloffen aʒyt an der ſunnen
Der mß han gt dʒ voꝛ i gewūnē
Oder mß durch den winter ſich
Behelffen etwan ſchlechteklich
Vnd an dem dapen ſugen hert
Biß er des hungers ſich erwert
Wer nit im ſumer machet hew
Der loufft im winter mit geſchꝛey
Vnd hat ʒ ſamen gbunden ſeyl
Rüffend/das man im hew geb feyl/
Der treg im winter vngern ert
Im ſummer/bettlens er ſich nert
Vnd müß liden manch vbel ʒyt
Vnd heyſcht vil/wenig man im git
Lerr narr/vnd würd der omeiß glich
In gter ʒyt verſoꝛg du dich
Das du nit müſe mangel han
Wann anderlüt ʒü freüden gan ⁊cᷓ