GW5053/B11
f6v
g1r
g1v
Deme cristene volke vnde allen anderen
Vp dat wy dar na scholen wanderen
To myden de sunde myt allem vlyt
Vp dat wy mogen na desser tyd
Bruken der ewygen salicheyt
De he vns myldichlyken heft bereyt
De hilghe schryft de vnwyttighen leret
De sunder se straffet . vnde mannigen bekeret
To gode de se heft vorloest
Den bedroueden is se eyn soete troest
Se leret wyszheyt . ock grote tuchte
Se is vnsen voeten eyne klare luchte
Jn desseme dusteren yammerdale
Dar by wy mogen altomale
Jn godes boden wanderen recht
¶ Dyt achten de narren nicht en spyr
Men queme eyn dode wedder hyr
Edder stunde wedder vp in fromden lant
Dar worde vele myle na gherant
Dat men van em horde nye mere
g2r
Wat wesendes in der hellen were
Vnde eft vele mynschen voren dar in
Eft men ok dar schencket nyen wyn
Vnde des ghelyck ander apenspyl
Nu heft men doch der schrift so vyl
Van older ee vnde der nyen ghewysse
Nicht bedarff men meer anderer tuchnysse
To soeken de vnghewyeden klusen
Sunder ock profeten groet vnde kleyn
Twelff apostel vnde veer ewangelysten
De vns den wech der salicheyt
Dorch ere schrifft hebben vthgheleyt
Dorch se ketterye vnde alle arghelyst
Wente de hylghen lerers in erer tyd
Schreuen vnde lerden myt grotem vlyt
g2v
De al in deme hilghen Consilium
Van den hylgen vaderen wol bedacht
Ere lere vnde schrift ghedelet by macht
He is eyn der gheystlyken douen
De meer wyl eynem doden louen
Men dat men van hylghen beschreuen vynt
Ach leyder de werlt is nu so blynt
Dat se nicht meer dencken alle stunt
Men van der nesen wente in de munt
Fabelen . nye mere wylle wy wetten
Wat godes wylle is . wert vaken vorgetten
Des moghe wy seker syn berycht
De hylghe schrift mach leghen nicht
He deyt syk suluen vnde gode vnrecht
De hir myt reden entyegen secht
God sprickt dat vth der warheyt syn
De hir sunde deyt de lydet dort pyn
Jd en sy dat em dat hir wert leyt
Vnde god em do barmherticheyt
De he neneme sunder hir vorsecht
De se myt flyte soeket recht
De hir syne daghe to wyszheyt keret
g3r
De wert hir na ewichlyk gheeret
Dar vmme is de blynt vnde vordoͤuet
De nicht horet wyszheyt . vnde der gheloͤuet
¶ De ryke man in der hellen benden
Vppe dat he syne brodere lerde
Se hebben de boeke der hylghen profeten
Wyl en dat nicht in den syn
Se loͤueden eyneme doden noch myn
Wultu nu nicht merken wat ik meen
Draden varestu hen vnde schalt yd seen
GW5053/B11
f6v
g1r
g1v
De criene volke v allen anderen
Vp dat wy dar na ſcholen wanderen
To myden de ſunde myt allemvlyt
Vp dat wy mogen na deer tyd
Bruken der ewygen ſalicheyt
De he vns myldichlyken heft be reyt
De hilghe ſchryft de vnwyttighen leret
De ſunder ſe raffet . v mānigen bekeret
To gode de ſe heft vor loe
Den be droueden is ſe eyn ſoete troe
Se leret wyßheyt . ock grote tuchte
Se is vnſen voeten eyne klare luchte
Jn dee dueren yāmerdale
Dar by wy mogen alto male
Jn godes boden wanderen recht
So de hylghe Dauid heft ghe ſecht
¶ Dyt achten de narren nicht en ſpyr
Men queme eyn dode wedder hyr
Edder unde wedder vp in fromden lant
Dar worde vele myle na ghe rant
Dat men van em horde nye mere
g2r
Wat weſendes in der hellen were
V eft vele mynſchen voren dar in
Eft men ok dar ſchencket nyen wyn
V des ghe lyck ander apen ſpyl
Nu heft men doch der ſchrift ſo vyl
Van older ee v der nyen ghe wye
Nicht be darffmen meer anderer tuchnye
To ſoeken de vnghewyeden kluſen
Des ſackpypers van nyckelſhuſen
Men heft nu nicht Moyſen alleyn
Sunder ock profeten groet v kleyn
Twelff apoel v veer ewangelyen
Ock vele ghelerder guden crien
De vns den wech der ſalicheyt
Dorch ere ſchrifft hebben vth ghe leyt
Dorch ſe ketterye v alle arghely
Van vns crien ghe nomen i
Wente de hylghen lerers in erer tyd
Schreuen v lerden myt grotem vlyt
So dat wy dorch de lere Jeronimum
Auguinum Ambroſium v Gregorium
Tomam Bernardum Euſebium
g2v
De al in deme hilghen Cōſilium
Van den hylgen vaderen wol be dacht
Ere lere v ſchrift ghe delet by macht
He is eyn der gheylyken douen
De meer wyl eynem doden louen
Men datmen van hylghē beſchreuen vynt
Ach leyder de werlt is nu ſo blynt
Dat ſe nicht meer dencken alle unt
Men van der neſen wente in de munt
Fabelen . nye mere wylle wy wetten
Wat godes wylle is . wert vaken vor getten
Des moghe wy ſeker ſyn be rycht
De hylghe ſchrift mach leghen nicht
He deyt ſyk ſuluen v gode vnrecht
De hir myt reden entyegen ſecht
God ſprickt dat vth der warheyt ſyn
De hir ſunde deyt de lydet dort pyn
Jd en ſy dat em dat hir wert leyt
V god em do barmherticheyt
De he neneme ſunder hir vor ſecht
De ſe myt flyte ſoeket recht
De hir ſyne daghe to wyßheyt keret
g3r
De wert hir na ewichlyk ghe eret
Dar vmme is de blynt v vor doͤuet
De nicht horet wyßheyt . v der ghe loͤuet
¶ De ryke man in der hellen benden
Bath Abrahāme dat he wolde ſenden
Lazarum wedder vp de erde
Vppe dat he ſyne brodere lerde
Neen ſprack Abraham . du ſchalt yd weten
Se hebben de boeke der hylghen profeten
Wyl en dat nicht in den ſyn
Se loͤueden eyneme doden noch myn
Wultu nu nicht merken wat ik meen
Draden vareu hen v ſchalt yd ſeen