GW5062/B96
o2v_106v
FOLIO
[ Kap. 96 ]
Largiri & pemitere.
Qui dolet & meret propter/quod vertere nequit:
E fatuus: quoniam cura torquet inani.
Pręterea e ultus:qui dum largitur amico
Pęnitet:hic donū perdit: meritū ꝓphanat.
Cuʒ trii
vultu do
nare.
Da facie lęta: ſi⸗
ne lęticia faciei.
Quod dederis ꝑ
dis rem meritū
rei Hylarē dato⸗
rem diligit deus.
Beatiꝰ e ſꝑ da⸗
re ꝗᷓ accipere.
1
Quid ſit largiri:quid ſit donare docebo.
2
Virtus magna quidem e:ſi pietate facis.
3
Mentibus humanis gignit ſolatia lęta
4
Hęc virtus:ſi quid dexteritatis habet:
o3r_107r
CVII
5
Munera qui placidis manibus largitur amico.
6
Donat & emerito pręmia digna viro.
7
Laudibus egregiis/fama e cantandus & acri.
8
Is virtutis item nomen habere pote.
9
Ille tamen fatuus:qui cum largitur amico:
10
Pęnitet hunc mii muneris at dati.
11
Sępe etiam donat hilari non mente bona:
12
Pallor at in facie/triitieſ ſedet.
13
At datum ꝓpter/fatuos euellere crines
14
Audet: & improperat quę dedit ante/cito:
15
Munera perdit iners:nam grates ſoluere nemo
16
Huic cupit:ingrata qui bona mente facit.
17
Ille tamen peior:pro chrii qui dat amore:
18
Pęnitet at operis/muneris at cito.
19
Quippe deus fatuo non ſemper pręmia/ mox ve
20
Tranſmittit: ſapiunt libero dona deo.
21
Nam deus omnipotens hominis nil munera curat
22
A animi donum penſitat ipſe pii.
23
Lęticia vultus/inopi qui donat amico:
24
Largitur bonis ex pietate viris.
25
Conſequitur laudes: & grates ſemper habebit
26
Optima de grato munera corde fluunt.
27
Pungimus interea fatuum quo:munera ſemper
28
Qui capit:ingratus attamen vſ manet.
29
Spurcidius nihil e ingrato:nil quo peius:
30
Hoc vitio rapitur maxima turba nimis
31
Vir bonus & ſapiens grato cito donat amico:
32
At udeat gratas ille referre vices.
33
Si donare velis:fluat hoc ex corde benigno.
34
Sic dabitur meritis gratia prompta tuis.
o.iii.
GW5062/B96
o2v_106v
FOLIO
[ Kap. 96 ]
Largiri & pemitere.
Qui dolet & meret propter/quod vertere nequit:
E fatuus: quoniam cura torquet inani.
Pręterea e ultus:qui dum largitur amico
Pęnitet:hic donū perdit: meritū ꝓphanat.
Cuʒ trii
vultu do
nare.
Da facie lęta: ſi⸗
ne lęticia faciei.
Quod dederis ꝑ
dis rem meritū
rei Hylarē dato⸗
rem diligit deus.
Beatiꝰ e ſꝑ da⸗
re ꝗᷓ accipere.
1
Quid ſit largiri:quid ſit donare docebo.
2
Virtus magna quidem e:ſi pietate facis.
3
Mentibus humanis gignit ſolatia lęta
4
Hęc virtus:ſi quid dexteritatis habet:
o3r_107r
CVII
5
Munera qui placidis manibus largitur amico.
6
Donat & emerito pręmia digna viro.
7
Laudibus egregiis/fama e cantandus & acri.
8
Is virtutis item nomen habere pote.
9
Ille tamen fatuus:qui cum largitur amico:
10
Pęnitet hunc mii muneris at dati.
11
Sępe etiam donat hilari non mente bona:
12
Pallor at in facie/triitieſ ſedet.
13
At datum ꝓpter/fatuos euellere crines
14
Audet: & improperat quę dedit ante/cito:
15
Munera perdit iners:nam grates ſoluere nemo
16
Huic cupit:ingrata qui bona mente facit.
17
Ille tamen peior:pro chrii qui dat amore:
18
Pęnitet at operis/muneris at cito.
19
Quippe deus fatuo non ſemper pręmia/ mox ve
20
Tranſmittit: ſapiunt libero dona deo.
21
Nam deus omnipotens hominis nil munera curat
22
A animi donum penſitat ipſe pii.
23
Lęticia vultus/inopi qui donat amico:
24
Largitur bonis ex pietate viris.
25
Conſequitur laudes: & grates ſemper habebit
26
Optima de grato munera corde fluunt.
27
Pungimus interea fatuum quo:munera ſemper
28
Qui capit:ingratus attamen vſ manet.
29
Spurcidius nihil e ingrato:nil quo peius:
30
Hoc vitio rapitur maxima turba nimis
31
Vir bonus & ſapiens grato cito donat amico:
32
At udeat gratas ille referre vices.
33
Si donare velis:fluat hoc ex corde benigno.
34
Sic dabitur meritis gratia prompta tuis.
o.iii.
1
glo.in.c.i.de
dona.23.q.6.
ex his oībus.
2.Corinth.9.
6
Eccleſi.xii.
Iob.vl.
8
Ad coll.iii
Ad hebr.iiii.
11
Eccleſi.xviii.
14
Eccleſi.xx.
17
Eccleſi.xxv.
20
Cantico.viii.
21
Eccleſi.xiiii
23
Prouer.iii
Eccleſi.iiii
26
ꝓuer.xxviii.
28
Seneca de in
gratitudi.
tullius in off.
Sapien.xvi.
Eccleſi.xxix
33
ii.thimo.iii.
Lucę.vi.