GW5041/B67
l6v
l7r
Aber narrheit ist so verblnt
Eyn narr z allen zytten wnt
Er sy witzig / so man sin lach
Vnd eyn jufftding vß jm mach
Stelt er sich ernstlich z der sach /
Das man jn ouch für witzig halt
Biß jm die pfif vß dem ermel fallt /
Wer vil gt hat / der hat vil fründ
Dem hilfft man redlich ouch z sünd
Eyn yeder lgt wie er jn schynd
So lang das wrt / biß er würt arm
So spricht er / heu das gott erbarm
Wie hat ich vor / nochlouff so vil
Keyn fründ ist der mich trsten wil /
Hett ich das vor by zyt betraht
Jch wer noch rich vnd nit veraht /
Eyn groß torheyt ist das für wor
Welcher verdt jn eynem jor
Do er syn tag solt leben mitt
Das er das üppecklich vß gyt
Vnd meynt zyttlich für oben für oben han
Das er mg noch dem bttel gan
So jm dann stoßt vnder syn hend
Armt / verachtung / spott / ellend /
Vnd er zerryssen loufft / vnd bloß
So kumbt jm dann der ruwen stoß /
Wol dem der jm fründ machen kan
Vß gt / das er doch hye mß lan
Die jn trsten vnd by jm ston /
So er ist allenthalb verlon
l7v
Dar gegen ist manch narr vff erd
Der sich annymbt nrrscher geberd
Vnd wann man jnn joch schünd vnd süt
So kund er doch gantz nütz dar mitt
Dann das er ettwan die oren schütt /
Will nrrisch syn mit allem fliß
Doch nyemans gfeltt syn narren wiß /
Wie wol er glich eym narren dt
Nimbt doch syn schympf niemans für gt
Ouch sprechen von jm ettlich gsellen
Der nar woltt sich gern nrrisch stellen
So kan er weder wiß noch gberd
Er ist eyn narr / vnd nyemans werd /
Vnd ist eyn seltzen ding vff erd
Mancher will syn ein witzig man
Der sich doch nymbt der dorheit an
Vnd meynt das man jn rmen sol
Wann man spricht / der kan narrheit wol
Dar gegen sint vil narren ouch
Die vß gebrtet hat eyn gouch
Die wellen von der wißheyt sagen
Es sy gehowen oder gschlagen
So went sie witzig syn gezelt
So man sie doch für narren heltt /
Wann man eyn narren knützschet kleyn
Als man den pfeffer dt jm steyn
Vnd stieß jn dar jnn joch lang jor
So blib er doch eyn narr als vor /
Dann yedem narren das gebrist /
Das wonolff / btriegolfs brder ist
l8r
Mancher der ließ sich halber schynden
Vnd jm alle viere mit seylen bynden
Das jm alleyn ging gelt dar vß
Vnd er vil golds hett jnn sym huß
Der lytt ouch das er lg z bett
Vnd er der richen siechtag hett
Vnd man jn wie eyn bben schiltt
Echt er dar von hett zyns vnd gültt
Mit zymlich nyeman bnügen will
Wer vil hat / der will han z vil
Vß richtum vbermt entspringt
Richtum gar seltten demt bringt
Was soll eyn dreck wann er nit stinckt /
Vil sint alleyn / die hant keyn kynd
Keyn brder noch sunst nohe fründ
Vnd hren nit vff arbeitten doch
Jr ougen fültt keyn richtum ouch
Noch gdencken nit / wem werck ich vor\
Hab übelzyt ich gouch vnd tor
Gott gibt manchem richtum vnd ere
Vnd gbrist synr sel / nüt anders mer
Dann das jm gott nit dar z gitt
Ouch das nit nyessen zymlich gtar
Jo es eym frmbden füller spar /
Tantalus sitzt jnn wassers lust /
Vnd hatt an wasser doch gebrust
Wie wol er sicht die ppfel an
Hat er doch wenig freüd dar von
Das schafft / das er jm selbs nit gan
GW5041/B67
l6v
l7r
Aber narrheit i ſo verblnt
Eyn narr ʒ allen ʒytten wnt
Er ſy wiig/ſo man ſin lach
Vnd eyn jufftding vß jm mach
Stelt er ſich ernlich ʒ der ſach/
Das man jn ouch für wiig halt
Biß jm die pfif vß dem ermel fallt/
Wer vil gt hat/der hat vil fründ
Dem hilfft man redlich ouch ʒ ſünd
Eyn yeder lgt wie er jn ſchynd
So lang das wrt/biß er würt arm
So ſpricht er/heu das gott erbarm
Wie hat ich vor/nochlouff ſo vil
Keyn fründ i der mich tren wil/
Hett ich das vor by ʒyt betraht
Jch wer noch rich vnd nit veraht/
Eyn groß torheyt i das für wor
Welcher verdt jn eynem jor
Do er ſyn tag ſolt leben mitt
Das er das üppecklich vß gyt
Vnd meynt ʒyttlich für oben han
Das er mg noch dem bttel gan
So jm dann oßt vnder ſyn hend
Armt/verachtung/ſpott/ellend/
Vnd er ʒerryen loufft/vnd bloß
So kumbt jm dann der ruwen oß/
Wol dem der jm fründ machen kan
Vß gt/das er doch hye mß lan
Die jn tren vnd by jm on/
So er i allenthalb verlon
l7v
Dar gegen i manch narr vff erd
Der ſich annymbt nrrſcher geberd
Vnd wann man jnn joch ſchünd vnd ſüt
So kund er doch gan nü dar mitt
Dann das er ettwan die oren ſchütt/
Will nrriſch ſyn mit allem fliß
Doch nyemans gfeltt ſyn narren wiß/
Wie wol er glich eym narren dt
Nimbt doch ſyn ſchympf niemās für gt
Ouch ſprechen von jm ettlich gſellen
Der nar woltt ſich gern nrriſch ellen
So kan er weder wiß noch gberd
Er i eyn narr/vnd nyemans werd/
Vnd i eyn ſelen ding vff erd
Mancher will ſyn ein wiig man
Der ſich doch nymbt der dorheit an
Vnd meynt das man jn rmen ſol
Wa man ſpricht/der kan narrheit wol
Dar gegen ſint vil narren ouch
Die vß gebrtet hat eyn gouch
Die wellen von der wißheyt ſagen
Es ſy gehowen oder gſchlagen
So went ſie wiig ſyn geʒelt
So man ſie doch für narren heltt/
Wann man eyn narren knüſchet kleyn
Als man den pfeffer dt jm eyn
Vnd ieß jn dar jnn joch lang jor
So blib er doch eyn narr als vor/
Dann yedem narren das gebri/
Das wonolff/btriegolfs brder i
l8r
Mancher der ließ ſich halber ſchynden
Vnd jm alle viere mit ſeylen bynden
Das jm alleyn ging gelt dar vß
Vnd er vil golds hett jnn ſym huß
Der lytt ouch das er lg ʒ bett
Vnd er der richen ſiechtag hett
Vnd man jn wie eyn bben ſchiltt
Echt er dar von hett ʒyns vnd gültt
Mit ʒymlich nyeman bnügen will
Wer vil hat/der will han ʒ vil
Vß richtum vbermt entſpringt
Richtum gar ſeltten demt bringt
Was ſoll eyn dreck wann er nit inckt/
Vil ſint alleyn/die hant keyn kynd
Keyn brder noch ſun nohe fründ
Vnd hren nit vff arbeitten doch
Jr ougen fültt keyn richtum ouch
Noch gdenckē nit/wem werck ich vor\
Hab übelʒyt ich gouch vnd tor
Gott gibt manchem richtum vnd ere
Vnd gbri ſynr ſel/nüt anders mer
Dann das jm gott nit dar ʒ gitt
Das er das bruch ʒ rechter ʒitt
Ouch das nit nyeen ʒymlich gtar
Jo es eym frmbden füller ſpar/
Tantalus ſit jnn waers lu/
Vnd hatt an waer doch gebru
Wie wol er ſicht die ppfel an
Hat er doch wenig freüd dar von
Das ſchafft/das er jm ſelbs nit gan
GW5046/B67
l6v
l7r
Aber narrheyt ist so verblent
Eyn narr z allen zyten wnt
Er sy witzig / so man syn lach
Vnd eyn jufftding vß jm mach
Stelt er sich ernstlich z der sach /
Das man jn ouch für witzig halt
Biß jm die pfiff vß dem ermel falt /
Wer vil gt hat / der hat vil fründ
Dem hilfft man redlich ouch z sünd
Eyn yeder lgt wie er jn schynd
So lang das wert / biß er würt arm
So spricht er heu / das gott erbarm
Wie hatt ich vor / nochlouff so vil
Keyn fründ ist / der mich trsten wil /
Hett ich das vor by zyt betracht
Jch wr noch rich / vnd nit veracht /
Eyn groß torheyt ist das für wor
Welcher verdt jn eynem jor
Do er syn tag solt leben mitt
Das er das üppeklich vß gyt
Vnd meynt zytlich fyroben han
Das er mg noch dem bttel gan
So jm dann stosßt vnder syn hend
Armt / verachtung / spott / ellend /
Vnd er zerrissen loufft / vnd bloß
So kumbt jm dann der ruwen stoß /
Wol dem / der jm fründ machen kan
Vß gt / das er doch hie mß lan
Die jn trsten vnd by jm ston /
So er ist allenthalb verlon
l7v
Dar gegen ist mancher narr vff erd
Der sich an nymbt nrscher geberd
Vnd wann man jnn joch schünd vnd süt
So kund er doch gantz nütz dar mitt
Dann das er ettwan die oren schütt
Will nrrisch syn mitt allem fliß
Doch nyemans gfeltt syn narren wiß /
Wie wol er glich eym narren dt
Nymbt doch syn schympff niemans für gt
Ouch sprechen von jm etlich gsellen
Der narr wolt sich gern nrrisch stellen
So kan er weder wiß noch gbrd
Er ist eyn narr / vnd nyemans werd /
Vnd ist eyn seltzen ding vff erd
Mancher will syn eyn witzig man
Der sich doch nymbt der dorheyt an
Vnd meynt das man jn rmen sol
Wann man spricht / der kan narrheyt wol
Dar gegen sint vil narren ouch
Die vß gebrtet hat eyn gouch
Die wellen von der wißheyt sagen
Es sy gehowen oder gschlagen
So went sie witzig syn gezelt
So man die doch für narren heltt /
Wann man eyn narren knütschet kleyn
Als man den pfeffer dt jm steyn
Vnd stieß jn dar jnn joch lang jor
So blib er doch eyn narr als vor
Dann yedem narren das gebrist /
Das wonolff / btriegolffs brder ist
l8r
Mancher der ließ sich halber schynden
Vnd jm alle viere mit seylen bynden
Das jm alleyn ging gelt dar vß
Der lytt ouch das er lg z bett
Vnd er der richen siechtag hett
Vnd man jn wie eyn bben schiltt
Echt er dar von hett zynß vnd gültt
Mit zymlich nyeman bngen will
Wer vil hat / der will han z vil
Vß richtum vbermt entspringt
Was soll eyn dreck wann er nit stinckt /
Vil sint alleyn / die hant keyn kynd
Keyn brder noch sunst nohe fründ
Vnd hren nit vff arbeyten doch
Jr ougen fült keyn richtum ouch
Noch gdencken nit / wem werck ich vor
Hab übelzyt ich gouch vnd tor
Gott gibt manchem richtum vnd ere
Vnd gbrist synr sel / nüt anders mer
Dann das jm gott nitt dar z gitt
Das er das bruch z rechter zytt
Ouch das nit nyessen zymlich gtar
Jo es eym frmbden füller spar /
Vnd hat an wasser doch gebrust
Wie wol er sicht die ppfel an
Hat er doch wenig freüd dar von
Das schafft / das er jm selbs nüt gan
GW5046/B67
l6v
l7r
Aber narrheyt i ſo verblent
Eyn narr ʒ aen ʒyten wnt
Er ſy wiig/ſo man ſyn lach
Vnd eyn jufftding vß jm mach
Stelt er ſich ernlich ʒ der ſach/
Das man jn ouch für wiig halt
Biß jm die pfiff vß dem ermel falt/
Wer vil gt hat/der hat vil fründ
Dem hilfft man redlich ouch ʒ ſünd
Eyn yeder lgt wie er jn ſchynd
So lang das wert/biß er würt arm
So ſpꝛicht er heu/das gott erbarm
Wie hatt ich voꝛ/nochlouff ſo vil
Keyn fründ i/der mich tren wil/
Hett ich das voꝛ by ʒyt betracht
Jch wr noch rich/vnd nit veracht/
Eyn groß toꝛheyt i das für woꝛ
Welcher verdt jn eynem joꝛ
Do er ſyn tag ſolt leben mitt
Das er das üppeklich vß gyt
Vnd meynt ʒytlich fyroben han
Das er mg noch dem bttel gan
So jm dann oſßt vnder ſyn hend
Armt/verachtung/ſpott/eend/
Vnd er ʒerrien loufft/vnd bloß
So kumbt jm dann der ruwen oß/
Wol dem/der jm fründ machen kan
Vß gt/das er doch hie mß lan
Die jn tren vnd by jm on/
So er i aenthalb verlon
l7v
Dar gegen i mancher narr vff erd
Der ſich an nymbt nrſcher geberd
Vnd wann man jnn joch ſchünd vnd ſüt
So kund er doch gan nü dar mitt
Dann das er ettwan die oꝛen ſchütt
Wi nrriſch ſyn mitt aem fliß
Doch nyemans gfeltt ſyn narren wiß/
Wie wol er glich eym narren dt
Nymbt doch ſyn ſchympff niemans für gt
Ouch ſpꝛechen von jm etlich gſeen
Der narr wolt ſich gern nrriſch een
So kan er weder wiß noch gbrd
Er i eyn narr/vnd nyemans werd/
Vnd i eyn ſelen ding vff erd
Mancher wi ſyn eyn wiig man
Der ſich doch nymbt der doꝛheyt an
Vnd meynt das man jn rmen ſol
Wann man ſpꝛicht/der kan narrheyt wol
Dar gegen ſint vil narren ouch
Die vß gebꝛtet hat eyn gouch
Die ween von der wißheyt ſagen
Es ſy gehowen oder gſchlagen
So went ſie wiig ſyn geʒelt
So man die doch für narren heltt/
Wann man eyn narren knütſchet kleyn
Als man den pfeffer dt jm eyn
Vnd ieß jn dar jnn joch lang joꝛ
So blib er doch eyn narr als voꝛ
Dann yedem narren das gebri/
Das wonolff/btriegolffs brder i
l8r
Mancher der ließ ſich halber ſchynden
Vnd jm ae viere mit ſeylen bynden
Das jm aeyn ging gelt dar vß
Vnd er vil golds hett jm ſym huß
Der lytt ouch das er lg ʒ bett
Vnd er der richen ſiechtag hett
Vnd man jn wie eyn bben ſchiltt
Echt er dar von hett ʒynß vnd gültt
Mit ʒymlich nyeman bngen wi
Wer vil hat/der wi han ʒ vil
Vß richtum vbermt entſpꝛingt
Rich um gar ſelten demt bꝛingt
Was ſo eyn dreck wann er nit inckt/
Vil ſint aeyn/die hant keyn kynd
Keyn bꝛder noch ſun nohe fründ
Vnd hꝛen nit vff arbeyten doch
Jr ougen fült keyn richtum ouch
Noch gdencken nit/wem werck ich voꝛ
Hab übelʒyt ich gouch vnd toꝛ
Gott gibt manchem richtum vnd ere
Vnd gbꝛi ſynr ſel/nüt anders mer
Dann das jm gott nitt dar ʒ gitt
Das er das bꝛuch ʒ rechter ʒytt
Ouch das nit nyeen ʒymlich gtar
Jo es eym frmbden füer ſpar/
Tantalus ſit jnn waers lu/
Vnd hat an waer doch gebꝛu
Wie wol er ſicht die ppfel an
Hat er doch wenig freüd dar von
Das ſchafft/das er jm ſelbs nüt gan