GW5047/B38
f7v
[ Kap. 38 ]
Wer kranck ist / vnd lyt jn der nott 
Vnd volget nit eynes artztes rott 
Der hab den schaden / wie es got
von krancken die nit volgen.
1
Der ist eyn narr der nit verstat 
2
Was jm eyn artzt jn nten rat 
3
Vnd wie er recht halt syn dyget 
4
Die jm der artzt gesetzet hett
f8r

5
Vnd er für wyn das wasser nymbt 
6
Oder des glich das jm nit zymbt 
7
Vnd lg das er syn lust erlab
erlab ] er lab GW5047
8
Biß man jn hyn treit z dem grab 
9
Wer will der kranckheyt bald entgan
10
Der soll dem anfang widerstan 
11
Dann artzeny mß würcken langk
12
Wann kranckheyt vast nymbt vberhanck 
13
Wer gern well werden bald gesund
14
Der zug dem artzet recht die wund
15
Vnd lid sich / so man die vff brech 
16
Oder mit meißlin dar jn stech
17
Oder sie hefft / wesch / oder bynd 
18
Ob man jm schon die hut abschynd 
19
Do mit alleyn das leben blyb
20
Vnd man die sel nit von jm tryb /
21
Eyn gtter artzt dar vmb nit flücht 
22
Ob joch der kranck halber hyn zücht 
23
Eyn siech sich billich lyden sol
24
Vff hoffnung / das jm bald werd wol /
25
Wer eym artzt jn der kranckheyt lügt 
26
Vnd jn der bycht eyn priester drügt 
27
Vnd vnwor seyt sym aduocat
28
Wann er will nemen by jm ratt 
29
Der hatt jm selbß alleyn gelogen
30
Vnd mit sym schaden sich betrogen 
31
Eyn narr ist / der eyn artzet scht 
32
Des wort / vnd ler / er nit gercht 
33
Vnd volget altter wiber rott
34
Vnd loßt sich segen jn den dott
f8v

35
Mitt kracter vnd mitt narren wurtz 
36
Des nymbt er z der hell eyn sturtz 
37
Des abergloub ist yetz so vil
38
Do mit man gsuntheit schen wil 
39
Wann ich das als z samen sch
40
Jch macht wol druß eyn ketzerbch 
41
Wer kranck ist der wer gern gesunt 
42
Vnd acht nit wo die hilff har kunt 
43
Den tfel rfft gar mancher an
44
Das er der kranckheit mcht entgan
45
Wann er von jm hilff wartend wer 
46
Vnd nit mst sorgen grsser schwer
47
Der würd jnn narrheyt gantz verrcht 
48
Wer wider gott gesuntheyt scht
49
Vnd on die wore wißheyt gert
50
Das er well wyß syn vnd gelert
51
Der ist nitt gesunt / sunder gantz bld /
52
Nit wiß / sunder jn torheyt schnd
53
Jn stter kranckheit er verhartt 
54
Jn vnsünn blintheyt gantz ernart /
55
Kranckheyt vß sünden dick entspringt 
56
Die sünd vil grosser siechtag bringt 
57
Dar vmb wer kranckheyt will entgan
58
Der soll gott wol vor ougen han 
59
Lgen das er der bicht sich noh
60
Ee er die artzney entpfoh
61
Vnd das die sel vor werd gesunt 
62
Ee dann der liplich artzet kunt
63
Aber es spricht yetz mancher gouch 
64
Was sich gelibt das geslt sich ouch
g1r

65
Doch wurd es sich z lest so liben 
66
Das weder lib noch sel wurt bliben 
67
Vnd werdent ewig kranckheyt han 
68
So wir der zytlich wend entgan
69
Vil synt yetz ful / vnd langest dott
70
Hetten sie vor geschet gott
71
Syn gnad erworben / hülff / vnd gunst 
72
Ee dann sie schten artzet kunst
73
Vnd meynten leben on syn gnad 
74
Strben doch mitt der selen schad /
75
Hett Machabeus sich verlon 
76
Alleyn vff gott vnd nit vff Rom 
77
Wie er zm ersten dett dar vor /
78
Er hett gelebt noch lange jor 
79
Ezechias wer gestorben dott
80
Hett er sich nit gekrt z gott
81
Vnd dar vmb erworben / das gott wolt 
82
Das er noch lenger leben solt
83
Hett sich Manasses nit bekert 
84
Gott hett jn nyemer me erhrt
85
Der herr z dem bettrysen sprach 
86
Der lange jor was gewesen schwach
87
Gang hyn / sünd nym / nit biß eyn narr 
88
Das dir nit bsers widerfar /
89
Mancher gelobt jn kranckheyt vil
90
Wie er syn leben bessern wil
91
Dem spricht man / do der siech genaß 
92
Do wart er bser dann er was
93
Vnd meynt gott do mit btrogen han 
94
Bald gond jn grsser plagen an
g j.
GW5047/B38
f7v
[ Kap. 38 ]
Wer kranck i/vnd lyt jn der nott 
Vnd volget nit eynes artes rott 
Der hab den ſchaden/wie es got
vō krāckē die nit volgē.
1
Der i eyn narr der nit verat 
2
Was jm eyn art jn nten rat 
3
Vnd wie er recht halt ſyn dyget 
4
Die jm der art geſeet hett
f8r

5
Vnd er für wyn das waer nymbt 
6
Oder des glich das jm nit ʒymbt 
7
Vnd lg das er ſyn lu er lab
8
Biß man jn hyn treit ʒ dem grab 
9
Wer wi der kranckheyt bald entgan
10
Der ſo dem anfang wideran 
11
Dann areny mß würcken langk
12
Wann kranckheyt va nymbt vberhanck 
13
Wer gern we werden bald geſund
14
Der ʒug dem aret recht die wund
15
Vnd lid ſich/ſo man die vff bꝛech 
16
Oder mit meißlin dar jn ech
17
Oder ſie hefft/weſch/oder bynd 
18
Ob man jm ſchon die hut abſchynd 
19
Do mit aeyn das leben blyb
20
Vnd man die ſel nit von jm tryb/
21
Eyn gtter art dar vmb nit flücht 
22
Ob joch der kranck halber hyn ʒücht 
23
Eyn ſiech ſich biich lyden ſol
24
Vff hoffnung/das jm bald werd wol/
25
Wer eym art jn der kranckheyt lügt 
26
Vnd jn der bycht eyn pꝛieer drügt 
27
Vnd vnwoꝛ ſeyt ſym aduocat
28
Wann er wi nemen by jm ratt 
29
Der hatt jm ſelbß aeyn gelogen
30
Vnd mit ſym ſchaden ſich betrogen 
31
Eyn narr i/der eyn aret ſcht 
32
Des woꝛt/vnd ler/er nit gercht 
33
Vnd volget altter wiber rott
34
Vnd loßt ſich ſegen jn den dott
f8v

35
Mitt kracter vnd mitt narren wur 
36
Des nymbt er ʒ der he eyn ur 
37
Des abergloub i ye ſo vil
38
Do mit man gſuntheit ſchen wil 
39
Wann ich das als ʒ ſamen ſch
40
Jch macht wol druß eyn keerbch 
41
Wer kranck i der wer gern geſunt 
42
Vnd acht nit wo die hilff har kunt 
43
Den tfel rfft gar mancher an
44
Das er der kranckheit mcht entgan
45
Wann er von jm hilff wartend wer 
46
Vnd nit m ſoꝛgen grer ſchwer
47
Der würd jnn narrheyt gan verrcht 
48
Wer wider gott geſuntheyt ſcht
49
Vnd on die woꝛe wißheyt gert
50
Das er we wyß ſyn vnd gelert
51
Der i nitt geſunt/ſunder gan bld/
52
Nit wiß/ſunder jn toꝛheyt ſchnd
53
Jn ter kranckheyt er verhartt 
54
Jn vnſünn blintheyt gan ernart/
55
Kranckheyt vß ſünden dick entſpꝛingt 
56
Die ſünd vil groer ſiechtag bꝛingt 
57
Dar vmb wer kranckheit wi entgan
58
Der ſo gott wol voꝛ ougen han 
59
Lgen das er der bicht ſich noh
60
Ee er die arney entpfoh
61
Vnd das die ſel voꝛ werd geſunt 
62
Ee dann der liplich aret kunt
63
Aber es ſpꝛicht ye mancher gouch 
64
Was ſich gelibt das geſlt ſich ouch
g1r

65
Doch wurd es ſich ʒ le ſo liben 
66
Das weder lib noch ſel wurt bliben 
67
Vnd werdent ewig kranckheyt han 
68
So wir der ʒytlich wend entgan
69
Vil ſynt ye ful/vnd lange dott
70
Hetten ſie voꝛ geſchet gott
71
Syn gnad erwoꝛben/hülff/vnd gun 
72
Ee dann ſie ſchten aret kun
73
Vnd meynten leben on ſyn gnad 
74
Strben doch mitt der ſelen ſchad/
75
Hett Machabeus ſich verlon 
76
Aeyn vff gott vnd nit vff Rom 
77
Wie er ʒm eren dett dar voꝛ/
78
Er hett gelebt noch lange joꝛ 
79
Eʒechias wer geoꝛben dott
80
Hett er ſich nit gekꝛt ʒ gott
81
Vnd dar vmb erwoꝛben/das gott wolt 
82
Das er noch lenger leben ſolt
83
Hett ſich Manaes nit bekert 
84
Gott hett jn nyemer me erhꝛt
85
Der herr ʒ dem bettryſen ſpꝛach 
86
Der lange joꝛ was geweſen ſchwach
87
Gang hyn/ſünd nym/nit biß eyn narr 
88
Das dir nit bſers widerfar/
89
Mancher gelobt jn kranckheyt vil
90
Wie er ſyn leben beern wil
91
Dem ſpꝛicht man/do der ſiech genaß 
92
Do wart er bſer dann er was
93
Vnd meynt gott do mit btrogen han 
94
Bald gond jn grer plagen an
g j.